Ο Χριστός της Αβάνας είναι ένα μεγάλο άγαλμα του Ιησού της Ναζαρέτ το οποίο βρίσκεται στο λόφο πάνω από τον κόλπο της Αβάνας στην Κούβα και το οποίο γενικά θυμίζει το πολύ μεγαλύτερο κα γνωστότερο αντίστοιχο άγαλμα που βρίσκεται στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Εργο του κουβανού γλύπτη Τζιλμά Μαδέρα, έχει ύψος περίπου 20 μέτρα, συμπεριλαμβανόμενης της τριών μέτρων βάσης. Η μορφή του Ιησού με το δεξί χέρι κοντά στο πιγούνι και το αριστερό χέρι κοντά στο στήθος απεικονίζεται να κοιτά την πόλη, αλλά με τα μάτια αδειανά, ώστε να δίνεται η εντύπωση από κάθε σημείο ότι βλέπει τα πάντα και προστατεύει την πόλη. Μόλις δεκαπέντε μέρες μετά τα αποκαλυπτήριά του, στις 8 Ιανουαρίου 1959, ο Χριστός της Αβάνας είδε τον Φιντέλ Κάστρο, με τους μπαρμπούδος, τους γενειοφόρους αντάρτες του, να μπαίνουν στην Αβάνα.
Αυτό το άγαλμα θυμίζουν στον αναγνώστη η στάση και η μορφή του Φιντέλ Κάστρο στη φωτογραφία εξωφύλλου ενός από τα καλύτερα βιβλία που έχουν γραφτεί για την καστρική Κούβα. Πρόκειται για φωτογραφία του Φιντέλ, τραβηγμένη το 1994 από τον Ζεράρ Ρανσινάν, με τον Κάστρο ωσάν Άτλαντα να επαγρυπνεί για τις καταστροφές που απειλούν την Κούβα, την Ατλαντίδα του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Στο πολυσέλιδο «Και ο Θεός μπήκε στην Αβάνα» ο ισπανός Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν, χρησιμοποιώντας διαφορετικές τεχνικές γραφής όπως το ταξιδιωτικό χρονικό, το ρεπορτάζ, τη συνέντευξη και κυρίως την προσωπική ματιά του έντονα πολιτικοποιημένου συγγραφέα, προσπαθεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα για την κουβανέζικη επανάσταση και, κυρίως, για την αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Φιδέλ Κάστρο, παραμονές της επίσκεψης του Πάπα, το 1998, γεγονός που στο πλαίσιο του χρόνιου αποκλεισμού της Κούβας είχε ξεχωριστή συμβολική και πολιτική σημασία.
Οπως τη δική του ξεχωριστή σημασία έχει και το ανέκδοτο που φιλοξενείται στις σελίδες του βιβλίου:
«Κάποτε ένας Αμερικανός πρόεδρος ανέθεσε σ’ έναν πράκτορα της CIA να κάνει μια επιτόπια μελέτη της κουβανέζικης επανάστασης. Μετά από καιρό ο πράκτορας στέλνει σαστισμένος την εξής αναφορά: “Κύριε Πρόεδρε, δεν υπάρχει ανεργία αλλά κανείς δεν δουλεύει. Κανείς δεν δουλεύει αλλά σύμφωνα με τις στατιστικές εκπληρώνονται όλοι οι παραγωγικοί στόχοι. Εκπληρώνονται όλοι οι παραγωγικοί στόχοι αλλά δεν βρίσκεις τίποτα στα καταστήματα. Δεν βρίσκεις τίποτα στα καταστήματα αλλά όλοι τρώνε. Όλοι τρώνε αλλά επίσης όλοι παραπονιούνται διαρκώς ότι δεν υπάρχουν τρόφιμα. Ο κόσμος παραπονιέται διαρκώς αλλά όλοι πάνε στην Πλατεία της Επανάστασης και ζητωκραυγάζουν υπέρ του Φιδέλ. Κύριε Πρόεδρε, έχουμε όλα τα στοιχεία αλλά κανένα συμπέρασμα…”.»
Και ο Φιντέλ μπήκε στην Αβάνα
