Τη θέση καταλαμβάνει εργαζόμενη δημοσιογράφος, σύμβουλος έκδοσης εντύπου και διευθύντρια διαδικτυακού μέσου, πρώην υποψήφια βουλευτής στην Α’ Θεσσαλονίκης με τη ΝΔ και υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος με τον Απ. Τζιτζικώστα.
Της Γιούλης Αγγέλη
Ένας άνεργος που προσδοκά να καταλάβει μια θέση εργασίας, της οποίας υπερκαλύπτει τα τυπικά προσόντα, ποιο ρόλο τελικά κατακτά, το ρόλο του θηρευτή ή το ρόλο του θύματος;
Η πρόσφατη εμπειρία μου στη διεκδίκηση μιας θέσης στην Κοινωφελή Επιχείρηση του δήμου Θεσσαλονίκης είναι μια εμπειρία όχι εξωπραγματική αλλά τόσο κοινότοπη για πολλούς ανέργους που ίσως θα εκφράσουν την απορία: «Συγγνώμη, πού ζεις;».
Ζω στη Θεσσαλονίκη, είμαι άνεργη δημοσιογράφος, μετά την πτώχευση της επιχείρησης στην οποία εργαζόμουν -καταλαβαίνετε πόσα έχασα- και πηγαίνω με αξιώσεις να διεκδικήσω μια θέση εργασίας που μου ταιριάζει απόλυτα.
Εδώ έρχεται η «εμπειρία» που λέγαμε και με προσγειώνει: Τι κι αν σου ταιριάζει απόλυτα; Δεν έχει καμιά σημασία.
Και ξέρετε γιατί δεν έχει καμιά σημασία; Διότι η τριμερής Επιτροπή αξιολόγησης των αιτήσεων έχει στη διάθεσή της 20 ολόκληρα μόρια να διαθέσει (δημοσιογραφικό έργο και συνέντευξη) σε όσους διεκδικούν θέση εργασίας. Μια Επιτροπή τριών ατόμων που αξιολογεί το επαγγελματικό παρελθόν και το έργο όλων των αιτούντων και μοριοδοτεί.
Ειδικά η συγκεκριμένη Επιτροπή το έκανε… πολύ καλά (!), όπως αποδείχτηκε, διότι σε κάποιον από τους αιτούντες που δεν είχε καν προϋπηρεσία στο χώρο των ΜΜΕ -περνούσε απέξω και έτυχε να έχει μαζί του το απολυτήριο λυκείου, «δεν μπαίνω να το καταθέσω, δεν ξέρεις καμιά φορά»- τον καλέσανε σε συνέντευξη και του δώσανε 6,67 μόρια από τα 10 μόρια της τέλειας συνέντευξης!
Μηδέν προϋπηρεσία δήλωσε ο άνθρωπος, αλλά τον κάλεσαν για τη συνέντευξη, του δώσανε και το 6,67 (ευτυχώς δεν του έδωσαν 6,66). Μπορεί να κρύβει ταλέντα που δεν ξέρουμε!
Ούτε συνέντευξη δεν πέρασα!
Μέσω της διαδικασίας κατάθεσης των δικαιολογητικών απέκτησα ακόμη περισσότερες εμπειρίες. Ο φάκελός μου άνοιξε επιτόπου, ελέγχθηκαν όλα τα δικαιολογητικά μου και με διαβεβαίωσαν ότι αν λείπει κάτι θα με καλέσουν άμεσα να το συμπληρώσουμε. Εφυγα κι εγώ ήσυχη, έχοντας εμπιστοσύνη στις διαβεβαιώσεις… «Συγγνώμη, πού ζεις», θα μου ξαναπεί η «νέα εμπειρία».
Η αίτησή μου απορρίφθηκε επειδή έλειπε ένα απαραίτητο δικαιολογητικό, το οποίο το έχω στο συρτάρι μου.
Και από τον άλλον, εκείνον που λέγαμε με τα κρυφά ταλέντα, που εμπνέει επιτροπές, έλειπε ένα από τα απαραίτητα δικαιολογητικά (της προϋπηρεσίας), αλλά ήθελαν να τον γνωρίσουν από κοντά… και τον κάλεσαν να συνεντευξιαστούν!
Βέβαια, να σημειώσω ότι η αρχική ενημέρωση ήταν ότι θα περάσουν όλοι ανεξαιρέτως από τη συνέντευξη. Στη συνέχεια ενημερώθηκα ότι θα περάσουν μόνον όσοι έχουν τα τρία προαπαιτούμενα. Με κάλεσαν να πάω για συνέντευξη, έπειτα από 10 λεπτά με ξανακάλεσαν «μην έρθετε τελικά για συνέντευξη». Τραγελαφικές καταστάσεις…
Θα μου πείτε άνθρωποι είναι στην Επιτροπή, μπορεί και να κάνουν και λάθη. Μεταξύ μόνον εφτά αιτήσεων, πόσο λάθος να κάνεις; Και χίλιες να ήταν οι αιτήσεις, η Επιτροπή όφειλε να είναι προσεκτική, γιατί από μια θέση εργασίας στην εποχή μας εξαρτώνται ανθρώπινες ζωές.
Κατέθεσα ένσταση, αλλά έχει απορριφθεί κι αυτή, διότι το απαραίτητο δικαιολογητικό δεν είχε κατατεθεί εμπρόθεσμα. Ωστόσο μου έκαναν τη χάρη να απορριφθεί και εκείνος που δεν έχει καμιά προϋπηρεσία αλλά εμπνέει τις Επιτροπές.
Δεν γνωρίζω τι συμβαίνει στους άλλους δήμους, του πολεοδομικού συγκροτήματος, του νομού, της Ελλάδας. Πιθανόν τα ίδια.
Είχα την ανάγκη να καταθέσω την εμπειρία μου για πολλούς λόγους: για να εκτονωθώ, για να επιστήσω την προσοχή σε άλλους ανέργους που διεκδικούν ανάλογες θέσεις εργασίας, για να πετύχουμε να γίνουμε θηρευτές και όχι θύματα στη διεκδίκηση μιας θέσης, να πετύχουμε το αυτονόητο, το να απευθύνονται αυτές οι θέσεις σε ανέργους, και όχι σε εργαζομένους, και μάλιστα σε διευθυντές, πρώην ή και μελλοντικούς υποψηφίους με κόμματα εξουσίας.
Δεν πρέπει να μας αναγκάσουν αυτές οι «εμπειρίες» να σταματήσουμε να διεκδικούμε τα αυτονόητα. Φανταστείτε τι «λάθη» θα έκανε η συγκεκριμένη επιτροπή αν είχε να εξετάσει 1.000 αιτήσεις!
Υπάρχουν και οι δικαστικές οδοί, πέρα από τις ενστάσεις, που μπορούν να προσβάλουν διαδικασίες στις οποίες ίσως έχουν ακολουθηθεί παρατυπίες.
Το θλιβερό είναι ότι η πληθώρα των άνεργων δημοσιογράφων έπαψαν να διεκδικούν θέσεις γιατί απλά σε κάθε προκήρυξη που βγαίνει υποψιάζονται από πριν ποιος προηγείται. Κανονική επετηρίδα…
Οι εφτά αιτήσεις ήταν ελάχιστες αναλογικά με την ανεργία που υπάρχει στο χώρο των ΜΜΕ στη Θεσσαλονίκη. Αναρωτηθείτε γιατί.
Η πιο απλή ανάγνωση: τα 20 μόρια της Επιτροπής είναι πάρα πολλά.
Αλλά και το όνομα της… ήδη εργαζόμενης συναδέλφου που καταλαμβάνει δεύτερη θέση εργασίας έχει ξεκάθαρες πολιτικές προεκτάσεις. Είχε μάλιστα και ένα επιπλέον… προβάδισμα, αν κρίνουμε από τα συχνά κολακευτικά δημοσιεύματα για την πρόεδρο της ΚΕΔΗΘ στο μέσο ενημέρωσης το οποίο διευθύνει.
Πάντως εκεί στην ΚΕΔΗΘ, προσέξτε γιατί αν γίνουν σύντομα εκλογές, όπως φημολογείται τελευταία, η πλήρους απασχόλησης συνάδελφος που προσλάβατε, δε θα προλαβαίνει να εκπληρώνει το κοινωφελές έργο της κοινωφελούς επιχείρησης που αναλαμβάνει. Πολλή κοινωφέλεια…! Χορτάσαμε…
