Διαφορετικό από αυτό της πρωτεύουσας, ίδιο με αυτό της παραμονής Πρωτοχρονιάς. Σουβλάκια στο κουτί, σουβλάκια προς ψήσιμο, σουβλάκια προς βρώσιν. Πασπαλισμένα με λεμόνι, μπούκοβο –και πολλά μπιπ (καντήλια), ως απάντηση στην ερώτηση του φωτορεπόρτερ «Πιστεύετε πως θα κλείσει σύντομα η αξιολόγηση; (Προκειμένου η ενημέρωσή σας να συνεχίσει να υφίσταται, ο ρεπόρτερ επιλέγει ενσυνειδήτως να αποφύγει την καταγραφή των απαντήσεων περί Μέρκελ, Σόιμπλε, Ντάισελμπλουμ και λοιπών ευρωπαϊκών δυνάμεων, οι οποίες λάμβαναν τη μορφή ευχολόγιου περί ηδονής, πλήρως προσαρμοσμένες στο σατυρικό, διονυσιακό πνεύμα του καρναβαλιού.) Μοναδική δυνατή προς καταγραφή απάντηση: «Θα είμαστε και του χρόνου εδώ;».
Τα κλαρίνα και τα νταούλια απουσίαζαν –τουλάχιστον στη live εκδοχή τους, γιατί, κατά τα άλλα, καπνοί, εκτός από τις ψησταριές, έβγαιναν και από τα αμφιβόλου ποιότητας ηχεία. Αλλά, με το τσίπουρο και το (κόκκινο) κρασί να ρέουν άφθονα, ουδείς έδινε σημασία στη high quality εκδοχή του «Είχε παλιόκαιρο τη μέρα που σε γνώρισα» (ασχέτως ο καιρός ήταν θαυμάσιος), του «Θέλω να με νιώσεις», του «Τα καγκέλια» ή του «Πόσο μου λείπει η ζεστή αγκαλιά σου», εκτός από την… αστυνομία που κατέφθασε, όχι για να ρυθμίσει την κυκλοφορία, αλλά για να γράψει –κατόπιν μήνυσης, όπως ανέφερε– τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, πολλά εκ των οποίων συνόδευαν τον εσπρέσο με καφτερά σουτζουκάκια ή με ανατολίτικα λουκάνικα.
Σαν αυτό που έριξε (ευτυχώς τυλιγμένο) στην τσάντα του φωτορεπόρτερ ένας εκ των καταστηματαρχών, με την ατάκα «Συγγνώμη που δεν σ’ το ζέστανα»!