Τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ γεννήθηκε -ως κόμμα- με τη θεά Τύχη στο πλευρό του. Ετσι, κάθε φορά που κάνει μια στραβή, εμφανίζεται ένας (ή μια) καντέμης της σχεδόν Ενωμένης Δεξιάς Αντιπολίτευσης και κλοτσάει την καρδάρα με το γάλα.
Η καθυστέρηση στο θέμα της δεύτερης αξιολόγησης που -ασχέτως υπευθυνότητας- χρεώνεται στον ΣΥΡΙΖΑ, πέρασε αυτές τις μέρες σε δεύτερη μοίρα, λόγω των κοσμογονικών αλλαγών στο χώρο δυο συνιστωσών της Δεξιάς. Της λεγόμενης Δημοκρατικής Συμπαράταξης που μαζεύει όλα τα απόβλητα της πιο διεφθαρμένης περιόδου του ΠαΣοΚ και της χαρωπής μαργαρίτας που επέλεξε τον μάλλον άτυχο τίτλο «Ποτάμι» (και τώρα την ξεφυλλίζουν αυτοί που την πότιζαν).
Το κόμμα του κ. Θεοδωράκη, που ιδρύθηκε και υποστηρίχτηκε από αυτό που συνοπτικά ονομάζουμε διαπλοκή, για να αποτελέσει ανάχωμα της διαρροής ψηφοφόρων του κέντρου προς τον ΣΥΡΙΖΑ, απέτυχε παταγωδώς. Διότι ο κ. Θεοδωράκης, ημιμαθής και επηρμένος, μάζεψε στο κόμμα του ό,τι ρετάλι περίσσευε, όταν φαινόταν να έχει ρεύμα. Ακροδεξιές κυρίες σε καρσιλαμά με πρώην δημαρίτισσες και φιλόδοξους πολιτευτές που μεταπηδούν με τη μεγαλύτερη ευκολία από κόμμα σε κόμμα.
Υπερβάλλω; Ας το δούμε. Ο τελευταίος, αλλά όχι έσχατος, που εγκατέλειψε τις όχθες του Ποταμιού, ο κ. Αχμέτ Ιλχάν, το 2004 εκλέχτηκε βουλευτής Ροδόπης με τη Νέα Δημοκρατία, πήγε μετά με την κ. Ντόρα όταν την κοπάνησε από τη ΝΔ, το 2012 ήταν στο ψηφοδέλτιο της …ΔΗΜΑΡ και το Σεπτέμβριο του 2015 εκλέχτηκε βουλευτής με το Ποτάμι! Τώρα κατέληξε (;) στη Δημοκρατική Συμπαράταξη της κ. Γεννηματά. Σε 13 χρόνια πέρασε από πεντέμισι κόμματα! Ακρα ιδεολογική συνέπεια…
Όλα για μια έδρα
Οι άλλοι τρεις βουλευτές που εγκατέλειψαν το Ποτάμι βλέποντας τη δημοσκοπική του κατάρρευση, ήταν ο νεοφιλελεύθερος κ. Θεοχάρης, ο κ. Φωτήλας που επιθυμούσε συνεργασία με τη ΝΔ και η κ. Μάρκου (που είχε εκλεγεί και με τη ΔΗΜΑΡ στη Βουλή) και οδεύει επίσης προς τη Δημοκρατική Συμπαράταξη (εφεξής ΔΣ).
Αυτό, λοιπόν, το σκάφος, η ΔΣ δείχνει να ανοίγει όλα τα πανιά και να πλέει ολοταχώς προς την αύξηση της κοινοβουλευτικής του δύναμης, ενδεχομένως και πάνω από τους 20. Οταν γράφονταν αυτές οι γραμμές, η ΔΣ είχε 18 βουλευτές, έπειτα από την επιστροφή του κ. Γρηγοράκου και την ένταξη (με δώρο στην κ. Φώφη ενός σουτζούκ λουκούμ -δεν είναι πλάκα) του κ. Ιλχάν.
Όμως, το γεγονός είναι άλλο: η σχεδόν ταυτόχρονη επιστροφή στη ΔΣ και όχι στο ΠαΣοΚ, του πρώην προέδρου και νόμιμου κληρονόμου του, Γιώργου Παπανδρέου. Αυτό θα φουσκώσει κι άλλο τα πανιά ή θα ζαλίσει τον μπούσουλα και θα ρίξει το σκάφος στην ξέρα;
Δημοσκοπικά, η ΔΣ (ώς τώρα, ΠαΣοΚ, ΔΗΜΑΡ, Κινήσεις Πολιτών) είναι κάπου μεταξύ 5-6%. Οι αναγωγές των δημοσκόπων, που όσα κι αν έπαθαν δεν έμαθαν, τους δίνουν και παραπάνω, αγνοώντας ότι σε περιόδους πόλωσης, αυτά τα σχήματα είναι τα πρώτα που συνθλίβονται στη μέγγενη του δικομματισμού. Και όσο η κ. Γεννηματά, αν και πρόεδρος, είναι υφισταμένη πολιτικά του κ. Βενιζέλου, τα στελέχη του κόμματός της και η ίδια μόνο σε συνιστώσα της Νέας Δημοκρατίας μπορεί να επιβιώσει. Το έχει πει εξάλλου και ο πολύπειρος κ. Πάγκαλος.
Είναι, λοιπόν, η επιστροφή/συνεργασία Παπανδρέου, θετική εξέλιξη;
Η επίδοσή του κόμματος του κ. Παπανδρέου στις εκλογές του Γενάρη ’15, ήταν θλιβερή. Και η μη συμμετοχή στις εκλογές του Σεπτέμβρη ’15 κάτι δείχνει. Η επίκληση οικονομικής αδυναμίας στέρησε το τελευταίο στοιχείο σοβαρότητας από τον πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.
Τώρα, στο ίδιο σχήμα συνυπάρχουν η κ. Γεννηματά, οι κ.κ. Παπανδρέου, Θεοχαρόπουλος και …Τούντας, ως ηγέτες των βασικών συνιστωσών της ΔΣ και ο κ. Βενιζέλος που ό,τι και να γίνει θα βαράει τον δικό του χαβά.
Τρίτο κόμμα στη Βουλή;
Ακουσα τον νεαρό εκπρόσωπο της ΔΣ να δηλώνει τη χαρά του για την ένταξη στο σχήμα του γυρολόγου Αχμέτ Ιλχάν και των αναμενόμενων που προαναφέρθηκαν. Η πολιτική είναι ένα ομαδικό άθλημα, δήλωσε ο αισιόδοξος εκπρόσωπος Τύπου. Μικρό παιδί και το εκθέτουν με αυτά που το βάζουν να λέει…
Επιχαίρουν, επίσης, όπως αυτάρεσκα δηλώνουν, διότι αποτελούν πλέον την τρίτη δύναμη στη Βουλή (μαζί με τη Χρυσή Αυγή)!
Αυτό που περιμένουν τώρα στη ΔΣ είναι η προσχώρηση και άλλων ανεξάρτητων βουλευτών ή περαστικών από το Ποτάμι και την Ενωση Κεντρώων ώστε να ομιλούν για αναγέννηση του Κέντρου, της Κεντροαριστεράς και ό,τι άλλο ευαρεστούνται. Ετσι, παρουσιάζουν περίπου ως λαϊκό ρεύμα την ένταξη «κατεψυγμένων» στελεχών, όπως οι απότακτοι «λοχαγοί» Γιώργος Θωμάς, Βαγγέλης Μαλέσιος, Φραγκλίνος Παπαδέλης, Μηνάς Σταυρακάκης και Δημήτρης Σωτηρλής, οι οποίοι μεταξύ των άλλων επιθυμούν «την αποκατάσταση του δημόσιου ήθους και την ηθική της ατομικής και συλλογικής ευθύνης». Ποιοι; Τα παλικάρια του Σημίτη…
Όμως το πρόβλημα δεν είναι αυτοί για την κ. Γεννηματά και το νέο κόμμα που ετοιμάζει (προφανώς για να απαλλαγεί και από τα χρέη). Το πρόβλημα τέθηκε ήδη από τον νέο συμπρόεδρό της, τον κ. Παπανδρέου που δήλωσε: «Δεν είναι ο στόχος μου η ηγεσία, ποτέ δεν είχα αυτό ως αυτοσκοπό. Ήδη η Δημοκρατική Συμπαράταξη έχει τη Φώφη Γεννηματά ως πρόεδρο. Αν κάποια στιγμή συγκροτηθεί σε κανονικό κόμμα, χωρίς συνιστώσες, θα υπάρξουν εσωτερικές διαδικασίες».
Αν κάποια στιγμή λοιπόν πάει για ενιαίο κόμμα η ΔΣ, τότε φυσικά και θα διεκδικήσουν την προεδρία οι κ.κ. Παπανδρέου, Θεοχαρόπουλος, Βενιζέλος (αν δεν έχει πάει στη ΝΔ) και Τούντας και φυσικά η κ. Γεννηματά. Προβλέπω να γίνει του Ποταμιού!
