To Δημόσιο «χρεωνόταν» ακόμη και τις αμοιβές των εταιρειών που συμβούλευαν τον ΟΑΣΘ ώστε να υπογραφεί η συμφωνία του ύψους των αντισταθμιστικών καταβολών με το αρμόδιο υπουργείο αλλά ακόμη και την όποια δικαστική αντιδικία του Οργανισμού εναντίον του δημοσίου.
Σύμφωνα με το πόρισμα των επιθεωρητών των υπουργείων Μεταφορών και Οικονομικών τα έξοδα των συμβάσεων για συμβουλευτικές υπηρεσίες ανάμεσα στις οποίες και η σύνταξη του σχεδίου για την ΚΥΑ του 2014 με την οποία οριστικοποιήθηκαν όλες οι αντισταθμιστικές καταβολές από το 2009 έως το 2017 αλλά και η υποστήριξη του ΟΑΣΘ στα διαιτητικά δικαστήρια εντασσόταν στα έξοδα του Οργανισμού και άρα πληρωνόταν εμμέσως από το δημόσιο.
Οι δαπάνες αυτές περιλαμβανόταν στις συμβατικές δαπάνες της οικονομικής συμφωνίας αφού το Δημόσιο κατέβαλλε εμμέσως (μέσω προσθήκης της δαπάνης για τον υπολογισμό των αντισταθμιστικών καταβολών) τα χρήματα αυτά, ώστε ο ΟΑΣΘ να μπορεί με επάρκεια να τεκμηριώνει τις απαιτήσεις του και να διεκδικεί φυσικά ακόμη περισσότερα μέσω των διαιτητικών δικαστηρίων !
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι τα ποσά που υπολογίζονται στην αντισταθμιστική καταβολή αφορούν σε δαπάνες που έχουν σχέση ή πρέπει να έχουν, με το αντικείμενο του ΟΑΣΘ που είναι η εκτέλεση του μεταφορικού έργου. Οι «συμβουλευτικές υπηρεσίες» προφανώς και δεν εντάσσονται σε αυτές τις δαπάνες.
