Η ώρα του δημοψηφίσματος για τον Ερντογάν και τις αυξημένες εξουσίες του πλησιάζει. Την Κυριακή 16 Απριλίου, περίπου 60 εκατομμύρια Τούρκοι καλούνται στις κάλπες για να πουν «ναι» ή «όχι» σε προεδρικές αρμοδιότητες που ούτε ο Κεμάλ Ατατούρκ φαντάστηκε να διεκδικήσει.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις είναι εξαιρετικά αντιφατικές, στο βαθμό βεβαίως που μπορεί κανείς να εμπιστευθεί τις έρευνες.
Είναι άλλωστε γνωστό ότι το τελευταίο διάστημα οι δημοσκοπήσεις έχουν πέσει έξω σε πολλές χώρες, όπου στήθηκαν κάλπες. Σε κάθε περίπτωση, το «ναι» φαίνεται να έχει ένα μικρό προβάδισμα.
Αν κερδίσει την Κυριακή, ο Ερντογάν θα έχει σημαντικά ενισχυμένες εξουσίες και θεωρητικά θα μπορεί να παραμείνει στη θέση του προέδρου έως το 2029.
Οι υποστηρικτές του ισχυρίζονται ότι κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο για να σταθεροποιηθεί η εκτελεστική εξουσία. Οι αντίπαλοί του φοβούνται ότι πλέον δεν θα υπάρχει κάποιο αντίβαρο, αλλά ο ίδιος θα γίνει ένας σύγχρονος σουλτάνος.
Αν τελικά κερδίσει το «όχι», θα πρόκειται για προσωπική αποτυχία του.
Η Ευρώπη είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην όλη υπόθεση. Ο Ερντογάν ανέβασε τους τόνους το τελευταίο διάστημα, κυρίως λόγω των απαγορεύσεων σε υπουργούς του από το να στήσουν προεκλογικές φιέστες σε πόλεις με Τούρκους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η Ολλανδία.
Ο ίδιος δηλώνει ότι το θέμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων θα μπει και πάλι στο τραπέζι, ενώ επισείει την επαναφορά της θανατικής ποινής. «Κόκκινη γραμμή» για την ΕΕ.
Η νίκη του Ερντογάν θα ενισχύσει την τακτική που ακολουθεί στην ανατολική Τουρκία, όπου δραστηριοποιούνται οι Κούρδοι. Άλλωστε, η εκεχειρία με το ΡΚΚ έχει προ πολλού πεθάνει.
Η κοινωνία είναι πολωμένη γύρω από το πρόσωπο του Ερντογάν. Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για το δημοψήφισμα, ο πρόεδρος έχει δαιμονοποιήσει τους αντιπάλους του, κατηγορώντας τους ότι συνεργάζονται με τους «τρομοκράτες» και τους «στασιαστές».
Ο Ερντογάν «κερδίζει τις εκλογές, όμως τελικά η μισή χώρα τον αγαπά και η άλλη μισή τον απεχθάνεται. Αυτή είναι η αιτία της κρίσης της σύγχρονης Τουρκίας» εξηγεί ο Σονέρ Τσαγκαπτάι του Washington Institute, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
