Με ένα ποτήρι τσίπουρο (με ή άνευ γλυκάνισου) στο ένα χέρι και με ένα σουβλάκι (κοψίδι/λουκάνικο) στο άλλο, ξεκίνησαν τα προεόρτια για την αλλαγή του χρόνου στο κέντρο της πόλης. Κάνοντας μια στάση από τα τελευταία ψώνια/δώρα της χρονιάς, οι Θεσσαλονικείς κατέκλυσαν κάθε γωνιά στο Καπάνι και στο Μοδιάνο, ευχόμενοι ο καινούργιος χρόνος να είναι καλύτερος από αυτόν που φεύγει. Υπό τους ήχους κλαρίνων (κυρίως) και άλλων πνευστών, συνοδεία κρουστών παντός είδους (τυμπάνων, στην πλειονότητά τους), αντάλλαξαν ευχές για υγεία, ευτυχία και χαρά. Η τσίκνα από τις ψησταριές (στημένων σε κάθε ελεύθερο σημείο των πεζοδρομίων, πέριξ των αγορών) δημιουργούσε το πιο ευχάριστο ίσως νέφος που περιέβαλλε ντόπιους και ξένους –με τους τελευταίους (τους Ιάπωνες ιδίως) να βρίσκονται σε κατάσταση αμηχανίας και απορίας, για μια χώρα που διέρχεται τον έβδομο χρόνο κρίσης, μέχρι το πρώτο ποτήρι. Και όλα αυτά, τη στιγμή που στην Αριστοτέλους αυτοσχέδιες μπάντες έδιναν το δικό τους σόου μπρος στα γουρλωμένα από έκπληξη μάτια των πιτσιρικάδων.
