Ο Συνήγορος του Πολίτη ζήτησε με διαμεσολάβηση του να μην υπόκεινται οι κοινωνικές παροχές σε συμψηφισμό για αχρεωστήτως καταβληθείσες παροχές τέτοιο που να οδηγεί στη μείωσή τους κάτω από το όριο της φτώχειας, όπως αυτό προσδιορίζεται από την Eurostat. Στη βάση αυτή, ο Συνήγορος πρότεινε να πραγματοποιηθούν όλες οι αναγκαίες προσαρμογές των ηλεκτρονικών εφαρμογών που χρησιμοποιούνται από τον ΟΑΕΕ ώστε οι τελευταίες να επιτρέπουν τον συμψηφισμό σε χαμηλότερες δόσεις από το 1/4 του ακαθάριστου ποσού της σύνταξης. Οι προτάσεις δεν έγιναν αποδεκτές.
Όπως αναφέρει ο Συνήγορος, συνταξιούχος του ΟΑΕΕ ζήτησε τη διαμεσολάβηση του Συνηγόρου του Πολίτη διαμαρτυρόμενος για υπέρμετρη παρακράτηση ποσού από τη σύνταξή του λόγω προηγούμενης αχρεωστήτως καταβληθείσας παροχής. Η νομοθεσία (άρθρο 35§3 του Π.Δ.258/2005) θέτει μόνο ως ανώτατο όριο συμψηφισμού το ¼ της σύνταξης, επιτρέποντας έτσι τον συμψηφισμό και σε περισσότερες και χαμηλότερες δόσεις. Ο Συνήγορος το επεσήμανε αυτό προς το αρμόδιο υποκατάστημα του ασφαλιστικού οργανισμού σημειώνοντας ότι οι κοινωνικές παροχές δεν θα πρέπει να υπόκεινται σε συμψηφισμό τέτοιο που να οδηγεί στη μείωσή τους σε βαθμό που οδηγεί στην οικονομική εξουθένωση του δικαιούχου. Η Ανεξάρτητη Αρχή επανέλαβε παλαιότερη πρόταση σύμφωνα με την οποία, μετά τον συμψηφισμό, οι χορηγούμενες παροχές δεν θα πρέπει να υπολείπονται του ορίου της φτώχειας, όπως αυτό προσδιορίζεται από την Eurostat.
Το υποκατάστημα του ΟΑΕΕ απάντησε ωστόσο ότι στην ηλεκτρονική εφαρμογή που χρησιμοποιείται για την καταβολή των συντάξεων, όλες οι κρατήσεις για αχρεωστήτως εισπραχθείσες συντάξεις είναι ποσοστιαίες και παρακρατούνται ακριβώς πάνω στο 1/4 του ακαθάριστου ποσού της σύνταξης. Ο Συνήγορος του Πολίτη ζήτησε από τον Διοικητή του ΟΑΕΕ να λάβει υπ όψιν ότι οι ηλεκτρονικές εφαρμογές που χρησιμοποιούνται από τις δημόσιες υπηρεσίες αποτελούν μεν εργαλεία για την αποτελεσματικότερη άσκηση των αρμοδιοτήτων τους, δεν μπορούν όμως να τις προσδιορίζουν, καθώς οι τελευταίες προκύπτουν με βάση την αρχή της νομιμότητας από τις πηγές του δικαίου που αναγνωρίζει η νομική επιστήμη. Επεσήμανε ότι η θέση αυτή επιβεβαιώνεται και από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο έχει αποφανθεί σε φορολογική υπόθεση ότι «δεν ασκούν επιρροή […] περιορισμοί τυχόν ανακύπτοντες από τις τεχνικές ρυθμίσεις και δυνατότητες του συστήματος της ηλεκτρονικής υποβολής των δηλώσεων φόρου εισοδήματος […] διότι το σύστημα αυτό θα πρέπει αντιθέτως να προσαρμόζεται στους κανόνες της φορολογικής νομοθεσίας και να εξυπηρετεί τις ανάγκες της ορθής εφαρμογής της και όχι η εφαρμογή της φορολογικής νομοθεσίας να προσαρμόζεται στις δυνατότητες του συστήματος.» (ΣτΕ 1445/2016 τμ. Β΄, σκέψη 8).
Στη βάση αυτή, ο Συνήγορος πρότεινε να πραγματοποιηθούν όλες οι αναγκαίες προσαρμογές των ηλεκτρονικών εφαρμογών που χρησιμοποιούνται από τον ΟΑΕΕ ώστε οι τελευταίες να λειτουργούν κατά τρόπο συμβατό με την ισχύουσα νομοθεσία. Ωστόσο, όπως σημειώνει ο Συνήγορος, ο Διοικητής του ΟΑΕΕ αρνήθηκε να αποδεχτεί την πρόταση του Συνηγόρου προτάσσοντας ότι οι χρησιμοποιούμενες ηλεκτρονικές εφαρμογές δεν παραβιάζουν τη νομοθεσία.
