Αμερικανοί ερευνητές ανακάλυψαν έναν νέο τρόπο για να προβλέπουν ποιος θα νοσήσει από γρίπη αν εκτεθεί στον ιό.
Σε άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Genome Medicine, επιστημονική ομάδα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στανφορντ, με επικεφαλής τον καθηγητή Ιατρικής και Επιστήμης Βιοϊατρικών Δεδομένων Πουρβες Κχατρι, χρησιμοποίησε μια υπολογιστική προσέγγιση για να εντοπίσει έναν αιματολογικό γενετικό βιοδείκτη για να τον καθορισμό της ατομικής επιρρέπειας στη γρίπη.
Ο βιοδείκτης είναι το γονίδιο KLRD1 που κυρίως λειτουργεί ως εντολοδόχος της παρουσίας ενός ειδικού τύπου ανοσοκυττάρου που μπορεί να είναι το κλειδί για την εξάλειψη της λοίμωξης από γρίπη.
Με απλά λόγια όσο περισσότερα τέτοια ειδικά ανοσοκύτταρα έχει στο αίμα του ένα άτομα, τόσο μικρότερη η επιρρέπεια του στη γρίπη.
Αρχικά, ο Δρ Κχατρι και οι συνεργάτες του έκαναν αναλύσεις γονιδιακής έκφρασης σε όλο το ανθρώπινο γονιδίωμα αναζητώντας κάτι που να είναι ιδιαίτερα σημαντικό στην καταπολέμηση της γρίπης. Αλλά μη καταλήγοντας πουθενά τελικά άλλαξαν τακτική και εστίασαν σε επαναλαμβανόμενα δεδομένα των ανοσοκυττάρων τα οποία είχαν συλλεχθεί από περισσότερες από 150 μελέτες που είχαν εστιάσει στην έκφραση γονιδίων στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος σε πάνω από 6.000 δείγματα.
Χρησιμοποιώντας μια υπολογιστική προσέγγιση που αναπτύχθηκε στο εργαστήριό του, ο Κχατρι και η ομάδα του εστίασε στην ταυτότητα και την αναλογία των κυττάρων που υπήρχαν σε συμμετέχοντες σε δύο μελέτες – μία που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και η άλλη στο Πανεπιστήμιο Duke – με 52 άτομα που δέχθηκαν εθελοντικά να μολυνθούν από τον ιό της γρίπης. Οι ερευνητές εξέταζαν μόνο τους τύπους των κυττάρων του ανοσοποιητικού που υπήρχαν σε κάθε άτομο λίγο πριν μολυνθούν από τη γρίπη.
«Ανακαλύψαμε ότι οι φυσικοί φονείς ήταν σταθερά πάντα από το όριο στα άτομα που μολύνθηκαν από τον ιό της γρίπης. Όσοι είχαν υψηλότερη αναλογία φυσικών φονέων είχαν καλύτερες ανοσο-άμυνες και καταπολέμησαν τον ιό», αναφέρεται στα συμπεράσματα της μελέτης.
Αναζητώντας τα γονίδια που αντιπροσωπεύουν τα κύτταρα φυσικούς φονείς οι ερευνητές κατέληξαν στο KLRD1.
Το συγκεκριμένο γονίδιο όταν εκφράζεται, εκδηλώνεται ως υποδοχέας στην επιφάνεια των φυσικών φονέων. Το KLRD1 είναι βασικά ένα τσιπ μέτρησης. Όταν καταγράφηκε το σκορ, ο Δρ Κχατρι είδε ότι, σε γενικές γραμμές, εκείνοι των οποίων τα κύτταρα του ανοσοποιητικού αποτελούνταν από 10-13% φυσικούς φονείς δεν υπέκυψαν στη γρίπη, ενώ εκείνοι των οποίων οι φυσικοί φονείς έπεσαν κάτω από το 10% αρρώστησαν.
«Είναι μια λεπτή γραμμή, αλλά η διάκριση μεταξύ των ομάδων είναι αρκετά ξεκάθαρη: Όλοι όσοι είχαν 10% ή περισσότερα κύτταρα φυσικούς φονείς ήταν ισχυροί ενάντια στη λοίμωξη και δεν εμφάνισαν συμπτώματα», σημειώνει ο ερευνητής.
Και συμπληρώνει ότι αυτή η παρατήρηση μπορεί να βοηθήσει τους επαγγελματίες υγείας να καταλάβουν ποιος έχει τον υψηλότερο κίνδυνο να νοσήσει από γρίπη.
Τονίζει δε ότι προς το παρόν η σχέση ανάμεσα στα επίπεδα του KLRD1 και την επιρρέπεια στη γρίπη είναι μια απλή παρατήρηση και πρέπει να εντοπιστεί ο υποκείμενος μηχανισμός.
«Είναι καίριας σημασίας να κατανοήσουμε τον προστατευτικό ρόλο των φυσικών φονέων ώστε να σχεδιάσουμε στο μέλλον καλύτερα αντιγριπικά εμβόλια», καταλήγει.
