Ο 44χρονος στην από την Κύπρο πούλησε τα δαχτυλίδια και εισέπραξε το ποσό των 120 ευρώ.
Ειδικός αστυφύλακας, ο οποίος υπηρετούσε στο Γραφείο Μεταφορών της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λευκωσίας και ήταν επιφορτισμένος με τη μεταφορά νεκρών από σκηνές εγκλημάτων, ατυχημάτων και άλλων περιστατικών με νεκρούς, στο νεκροτομείο, άνοιξε τον σάκο στον οποίο βρισκόταν νεκρή γυναίκα, ενώ την μετέφερε με υπηρεσιακό όχημα σε ψυκτικό θάλαμο και έκλεψε από τα χέρια της δύο δακτυλίδια.
Στη συνέχεια τα πούλησε σε κάποια εταιρεία για το ποσό των 120 ευρώ, χρήματα τα οποία πόνταρε στον τζόγο εξαιτίας του εθισμού του στα τυχερά παιχνίδια. Η υπόθεση οδηγήθηκε στο δικαστήριο το οποίο επέβαλε στον αστυφύλακα ποινή φυλάκισης τριών ετών με τριετή αναστολή, για τα αδικήματα της κατάχρησης εξουσίας και της κλοπής.
Η δράση του αστυφύλακα αποκαλύφθηκε, όταν οι συγγενείς της νεκρής αναζήτησαν τα δακτυλίδια στο σπίτι της και δεν τα βρήκαν. Ρώτησαν στο γραφείο τελετών, οι υπεύθυνοι του οποίου δήλωσαν άγνοια. Περίπου 15 ημέρες αργότερα ο ειδικός αστυφύλακας φέρεται να μετάνιωσε για την πράξη του και αφού επικοινώνησε με υπαστυνόμο στην υπηρεσία του, αποκάλυψε ότι ήταν ο δράστης της κλοπής. Την ίδια στιγμή επέστρεψε και τα χρήματα που αντιστοιχούσαν στην πώληση των δακτυλιδιών, τα οποία παραδόθηκαν στους συγγενείς της νεκρής.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Πολίτης» και τα όσα μεταδίδει το larissanet.gr, ο αστυφύλακας ανέφερε στο δικαστήριο πως έχει μετανιώσει. «Είμαι χωρισμένος» είπε, «έχω δύο παιδιά, και δεν έχω τίποτε άλλο να κάνω. Παραδέχομαι και λυπούμαι για τη θέση στην οποία έβαλα τον εαυτό μου».
Ο δικαστής επιβάλλοντας τη ποινή ανέφερε: «Κατανοώ ότι γενεσιουργός αιτία ήταν ο εθισμός του κατηγορουμένου στον τζόγο και επίσης λαμβάνω υπόψη την απουσία προσχεδιασμού, όπως και τη σχετικά μικρή αξία των κλαπέντων. Ωστόσο η σοβαρότητα των αδικημάτων, η αναγκαιότητα αποτροπής και η καταπολέμηση κάθε μορφής διαφθοράς από δημόσιους λειτουργούς και δη αστυφύλακες επιβάλλει αυστηρή αντιμετώπιση. Οι μετριαστικοί παράγοντες μπορούν να προσμετρήσουν μόνο στο ύψος της ποινής, όχι όμως και στο είδος που δεν μπορεί να είναι άλλο από τη φυλάκιση».
