Όταν ο διοργανωτής των “Μπούνγκα-Μπούνγκα” πάρτι με νεαρές γυναίκες Σίλβιο Μπερλουσκόνι σε επαινεί για όσα είπες για τη σεξουαλική παρενόχληση, μάλλον κάτι δεν έχεις κάνει σωστά.
Και μπορεί να ήταν αυτό που θορύβησε την Κατρίν Ντενέβ ή ίσως η κατακραυγή από τις Γαλλίδες φεμινίστριες για την ανοιχτή επιστολή που υπέγραψε με άλλες 99 ομοεθνείς της υπερασπιζόμενη την «ελευθερία των ανδρών να ενοχλούν», πάντως η καταξιωμένη ηθοποιός αποφάσισε, μια εβδομάδα μετά, να ζητήσει συγγνώμη «από τα θύματα βιασμού και μόνον αυτά», όπως τονίζει.
«Η προσπάθεια για φλερτ, έστω επίμονο ή αδέξιο, δεν είναι αδίκημα», ανέφερε η ανοιχτή επιστολή στη «Le Monde», την προηγούμενη Τρίτη, προκαλώντας αμέσως την απορία πώς γίνεται μια σταρ πρώτου μεγέθους αυτής της ηλικίας και άλλες 99 πεφωτισμένες Γαλλίδες να μην μπορούν να διακρίνουν τη διαφορά ανάμεσα στο «άτσαλο φλερτ» και τη σεξουαλική παρενόχληση.
Ισως τους διέφυγε ότι το θέμα που απασχολούσε ολόκληρο τον πλανήτη με αποκαλύψεις που πήραν διαστάσεις χιονοστιβάδας ήταν η κατάχρηση εξουσίας από ισχυρούς άντρες στην προσπάθειά τους να εκμεταλλευτούν σεξουαλικά γυναίκες που βρίσκονταν σε θέση αδυναμίας. Η υπόθεση Γουάινστιν ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου και μάλιστα, επειδή στην επιστολή γινόταν λόγος και για «καταδίκες αντρών με συνοπτικές διαδικασίες», σε πολλές περιπτώσεις οι καταγγελίες συνοδεύονταν και από αποδείξεις ή έγιναν αιτία να έρθουν στο φως κι άλλες υποθέσεις για το ίδιο άτομο.
«Ανδρες αποπέμφθηκαν από την εργασία τους μόνον και μόνον επειδή άγγιξαν ένα γόνατο ή προσπάθησαν να κλέψουν ένα φιλί», αναφέρουν οι 100 Γαλλίδες και το μόνο που μπορεί κανείς να σκεφτεί γι’ αυτές είναι ότι μάλλον δεν έχουν υποστεί ποτέ σεξουαλική παρενόχληση και γι’ αυτό δεν μπορούν να καταλάβουν πόσο εγκλωβισμένη και αηδιασμένη νιώθει μια γυναίκα όταν αλλάζουν οι όροι σε μια σχέση χωρίς τη θέλησή της.
Στο κείμενο με το οποίο ζητά συγγνώμη «από τα θύματα βδελυρών πράξεων που μπορεί να αισθάνθηκαν προσβεβλημένα» από την επιστολή των 100 Γαλλίδων, η Κατρίν Ντενέβ λέει χαρακτηριστικά: «Αγαπώ την ελευθερία. Δεν μου αρέσει ότι στην εποχή μας καθένας αισθάνεται πως έχει το δικαίωμα να κρίνει, να καταδικάζει». Προφανώς όμως την ίδια στιγμή αναγνωρίζει στον εαυτό της το δικαίωμα να αθωώνει, και μάλιστα για πράξεις ποινικά κολάσιμες.
Κανένα «μίσος για τους άνδρες», λοιπόν, όπως ανέφερε το άρθρο των 100 Γαλλίδων για το «δικαίωμα στην ενόχληση» στο όνομα της διαφύλαξης της «σεξουαλικής ελευθερίας», και καμία «απόδειξη πουριτανισμού» δεν κρύβεται πίσω από τις καταγγελίες των γυναικών που μίλησαν ανοιχτά για τη σεξουαλική παρενόχληση.
Μάλλον απόδειξη θάρρους είναι και ίσως ένδειξη ότι κάτι επιτέλους αρχίζει να αλλάζει.
