‘Εφυγε από τη ζωή ο αγωνιστής Ηλίας Μεταλλίδης

Έφυγε από τη ζωή σήμερα, 14/6/2017, στις 10 το πρωί, ο Ηλίας Μεταλλίδης. Η σορός του θα βρίσκεται αύριο στην οικία του στην Πολίχνη Θεσσαλονίκης.

Σύμφωνα με την επιθυμία του, θα ταφεί με πολιτική κηδεία στο χωριό του. Η πολιτική κηδεία θα γίνει αύριο, 15/6/2017, στις 5.00 το απόγευμα, στο νεκροταφείο της Ξηρόβρυσης Ν. Κιλκίς. Θα ακολουθήσει καφές στο πολιτιστικό κέντρο της Ξηρόβρυσης, στο χώρο του μνημείου του ολοκαυτώματος του χωριού.

Ποιος ήταν ο Ηλίας Μεταλλίδης

Ο Ηλίας Μεταλλίδης γεννήθηκε το 1925 στην ανταρτομάνα και μαρτυρική Ξηρόβρυση του νομού Κιλκίς.

Το 1943 έγινε μέλος του ΚΚΕ και της ΕΠΟΝ.

Λόγω της δράσης του, συνελήφθη από τους Γερμανούς κατακτητές. Κρατήθηκε για μήνες ως μελλοθάνατος στις φυλακές Παύλου Μελά της Θεσσαλονίκης. Πολυμήχανος και παράτολμος, κατάφερε να δραπετεύσει και να γλιτώσει από τις ριπές του γερμανού φρουρού!

Συνέχισε τη δράση του μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ πολεμώντας τους κατακτητές και τους δοσίλογους. Ένας από δαύτους, κατά τη διάρκεια αποτυχημένης απόπειρας εκτέλεσής του σε εφαρμογή απόφασης του ΚΚΕ, πυροβολώντας τον τόν τραυμάτισε στο χέρι.

Με την απελευθέρωση, συμμετέσχε στη μάχη του Κιλκίς μεταξύ δυνάμεων του ΕΛΑΣ και των ελλήνων δοσιλόγων.

Μετά τη Βάρκιζα κυνηγήθηκε ως «ποινικός» και βγήκε στην παρανομία.

Έπειτα από σύντομη παραμονή στο στρατόπεδο Μπούλκες της Γιουγκοσλαβίας, το Σεπτέμβρη του 1946 εντάχτηκε στις δυνάμεις του ΔΣΕ. Για πάνω από δύο χρόνια πολέμησε στην Κεντρική Μακεδονία στα βουνά Κρούσια και Μπέλλες, αλλά και στα μετόπισθεν του μοναρχοφασιστικού στρατού, από τα Κερδύλια ως το Παγγαίο και από το Χολομώντα ως τον Άθω. Με μια μικρή αναπηρία στο πόδι λόγω βαρύτατου τραυματισμού από έκρηξη νάρκης, αλλά πολύπειρο στον πόλεμο και αποφασισμένο «σήμερα ζω – αύριο πεθαίνω», τον βρίσκει το τέλος του 1948 στο Γράμμο- Βίτσι. Εκεί αναδείχθηκε από ομαδάρχης σε λοχαγό του ΔΣΕ. Τιμήθηκε με δύο μετάλλια ανδρείας για τη συμμετοχή του στις μάχες στο Κάντσικο (Δροσοπηγή) και στα Πατώματα του Γράμμου. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου τραυματίστηκε συνολικά τέσσερις φορές!

Βρέθηκε πρόσφυγας στην Σοβιετική Ένωση. Παντρεύτηκε την Παναγιώτα Βαρτανίδου με την οποία αποκτήσανε δύο παιδιά, το Νίκο και τον Κώστα. Στην πολιτική προσφυγιά υπέστη τον έκτο τραυματισμό του, αυτή τη φορά από την σοβιετική αστυνομία. Διαγράφηκε μετά από την ανατροπή της επαναστατικής κατεύθυνσης στο ΚΚΕ από την 6η Ολομέλεια του κόμματος. Συνέχισε να αγωνίζεται μέσα από τους κόλπους του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος (μαρξιστές – λενινιστές της Τασκένδης, ΕΚΚΕ, Μ-Λ ΚΚΕ), ενώ μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμεινε πιστός στα επαναστατικά ιδανικά.

«Πώς θέλω μετά θανάτου να είμαι*

Δεν θέλω εγώ το μνήμα μου βαθιά στης γης την σκοτεινή αγκαλιά.

Δεν θέλω εγώ το μνήμα μου κάτω από τα μουντά και τα λερά σεντόνια της στεριάς, που κρύβουν τις ασχήμιες μαζί με τις βρομιές της.

Δεν θέλω πλάκες βαριές επάνω μου, μάρμαρα και τσιμέντα, ούτε πέτρινους σταυρούς και πράσινα κλαδιά να μου πλακώνουν την καρδιά.

Ούτε και μνήμα ακριβό και χρυσοστολισμένο για να θαυμάζουν οι περαστικοί και να χαίρονται οι δικοί μου συγγενείς για τη γενναιοδωρία τους και το κατόρθωμά τους. Θα αγαπώ τη φαμίλια, συγγενείς και φίλους, και ιδιαίτερα τους αγωνιστές επαναστάτες που με το όπλο στα χέρια τους έκαναν το καθήκον τους απέναντι στην πατρίδα για την απελευθέρωση του λαού από τους τρεις κατακτητές.

Δεν θέλω να έρχονται να κλαίνε, να θρηνούν, να δακρύζουν και να ανάβουν κεριά. Θέλω όμως να έρθουν στο στερνό αντίο στον αγωνιστή τους που από μικρά του χρόνια μέχρι που έφυγε από τη ζωή έκανε το καθήκον του απέναντι στο λαό του.

Δεν θέλω τα μεγαλύτερα της γης τα πιο σιχαμερά θεριά που μύρια θα πλακώσουν επάνω στο κουφάρι μου να καταβροχθίσουν το κορμί μου.

Ακόμα, δεν με νοιάζουν οι συνήθειες, τα ήθη και τα έθιμα, μα ούτε κι εκκλησίες, ούτε και ο κόσμος τι θα πει.

Κανείς δεν έχει πάνω δικαίωμα, ούτε εξουσία, ούτε και είναι κτήμα κανενός το άψυχο κορμί μου.

Εγώ θέλω να είμαι ο άρχοντας που θα του δώσω λύση.

Το κουφάρι μου δεν το θέλω στα Τάρταρα, στον Άδη, αλλά πάνω ψηλά στον ουρανό μαζί με τον αέρα.

Κανένας πλάστης μα ούτε κανένας πηλοποιός δεν έπλασε το κορμί μου. Δεν είμαι από χώμα εγώ της γης και ούτε της ανήκω.

Είμαι από νάτριο, από άνθρακα, οξυγόνο, υδρογόνο, ήλιο και άλλα πολλά άγνωστα και γνωστά στοιχεία και υλικά.

Αυτά, άλλα τα δανείζεται να γίνει ο άνθρωπος, και τα άλλα ζωντανά της.

Ποτέ της δεν τα ξεπουλά μα ούτε τα δωρίζει, τα δίνει μόνο δανεικά για να τα ξαναπάρει.

Απ’ όλα τούτα είμαι εγώ, και όχι από χώμα.

*Κείμενο του Ηλία Μεταλλίδη του 2007 με τίτλο «Πώς θέλω μετά θανάτου να είμαι». Τελευταία, είχε συμφωνήσει με τους οικείους του, λόγω των ανυπέρβλητων δυσκολιών που παρουσιάστηκαν, να μην αποτεφρωθεί η σωρός του, αλλά να ταφεί.

Δημοφιλή άρθρα

Λαμπάκι λαδιού: Γιατί ανάβει και πώς να το διορθώσετε;

Δείτε γιατί ανάβει το λαμπάκι λαδιού στο αυτοκίνητό σας και βρείτε όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζεται για να το διορθώσετε!

Οδηγός Πόλης: Εναλλακτικοί χώροι για παιδικά πάρτυ στη Θεσσαλονίκη

Αν αναζητάτε εναλλακτικούς χώρους για παιδικά πάρτυ στη Θεσσαλονίκη, διαβάστε τον οδηγό μας & κάντε τα πιο αξέχαστα πάρτυ γενεθλίων ή γιορτής!

Λεκάνη τουαλέτας: 5 Παράγοντες για τη σωστή επιλογή!

Δείτε πώς να επιλέξτε την ιδανική λεκάνη τουαλέτας για τον χώρο και τις ανάγκες σας!

5 + 1 Κοντινές Αποδράσεις από τη Θεσσαλονίκη

Έχεις ανάγκη ένα city break; Βρες 5 + 1 μοναδικές προτάσεις μια ανάσα από τη Θεσσαλονίκη!

10 + 1 Χριστουγεννιάτικα Δώρα για Άντρες: Τι δώρο να του πάρω;

Αναζητάς χριστουγεννιάτικα δώρα για άντρες, αλλά δυσκολεύεσαι να αποφασίσεις τι τελικά θα πάρεις; Tο αντρικό δώρο είναι μια κατηγορία από μόνο του, καθώς συνήθως...