Την Πέμπτη, 13 Φεβρουαρίου 2020 και ώρα 19:00, στο κτήριο του MOMus-Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης (εντός ΔΕΘ-HELEXPO), στη Θεσσαλονίκη, θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση λόγου με τίτλο «Περιβάλλον και θέατρο», στο πλαίσιο του φετινού κύκλου της ετήσιας σειράς εκδηλώσεων του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών ‘Events Series 2020’, με γενικό τίτλο: «Ευτοπία, Δυστοπία, Ουτοπία: Η αισθητική και η πολιτική του περιβάλλοντος».
Προσκεκλημένες ομιλήτριες στο πάνελ είναι οι:
- Σοφία Ευτυχιάδου, Θεατρολόγος – Κριτικός Θεάτρου: Ο δραματουργός τόπος
- Χριστίνα Χατζηβασιλείου, Σκηνοθέτις – Δρ. Θεατρολογίας, ‘I came back, but Ι am not home’: Ο Βυσσινόκηπος ως ουτοπία, και
- Μαρία Μικεδάκη, Αρχαιολόγος – Επίκουρη Καθηγήτρια Αρχαίου Θεάτρου, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου: Η επίδραση του φυσικού περιβάλλοντος στον σχεδιασμό του αρχαίου ελληνικού θεάτρου και στη σκηνοθεσία του αρχαίου δράματος.
Η εκδήλωση πραγματοποιείται από το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Harvard σε συνεργασία με το MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης-Συλλογές Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης.
Η συμμετοχή στην εκδήλωση είναι ανοιχτή για το κοινό.
Θα προηγηθεί σύντομη προαιρετική ξενάγηση με συνοδεία των ομιλητριών στην 7η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης. ΣΤΑΣΗ (ώρα έναρξης: 18:30, σημείο συνάντησης: είσοδος MOMus-ΜΣΤ, χωρίς κόστος συμμετοχής).
Το πρόγραμμα Events Series αποσκοπεί στην επιμόρφωση του ευρέως κοινού και εντάσσεται στις πρωτοβουλίες του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Harvard (ΚΕΣ) που προσφέρονται στην ελληνική κοινότητα, επεκτείνοντας τη διεθνή παρουσία και προσφορά του Πανεπιστημίου Harvard, και συμπληρώνοντας την αποστολή του. Απώτερος σκοπός των ποικίλων επιστημονικών και επιμορφωτικών δραστηριοτήτων του Κέντρου στο Ναύπλιο και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας είναι η προαγωγή της μελέτης του ελληνικού πολιτισμού υπ’ ευρεία έννοια, καθώς και η ανάδειξη των ανθρωπιστικών αξιών του.
Σύντομες περιλήψεις των διαλέξεων
Σοφία Ευτυχιάδου, Ο δραματουργός τόπος
«Έργο είναι ο χώρος» έλεγε ο σπουδαίος Ιταλός σκηνοθέτης Λούκα Ρονκόνι. Πώς καθορίζει ο χώρος τη δραματουργία ενός παραστασιακού γεγονότος; Τι είναι τα site-specific εγχειρήματα και γιατί εξακολουθούν να μας ασκούν μια απεριόριστη γοητεία; Και πώς μπορεί το φυσικό και το χτισμένο περιβάλλον να αποτελέσει πηγή έμπνευσης, φαντασίας, έναν, στην πραγματικότητα, ετεροτοπικό χώρο που προωθεί την ιδέα της ουτοπίας; Στη συζήτηση θα χρησιμοποιηθούν παραδείγματα από τη διεθνή και την ελληνική σκηνή.
Χριστίνα Χατζηβασιλείου, “I came back, but Ι am not home”: Ο Βυσσινόκηπος ως ουτοπία
Η ομιλία θα εστιάσει στην καταγραφή και τη διαμόρφωση της σκηνοθεσίας του Βυσσινόκηπου* ως site-specific παράστασης που έγινε στη Βίλα Καπαντζή (ΜΙΕΤ), διερευνώντας τη σύζευξη δραματουργίας, σκηνοθεσίας και φυσικού τοπίου στην Ελλάδα της κρίσης.
* Ο Βυσσινόκηπος, σκην. Χριστίνα Χατζηβασιλείου, Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης», Βίλα Καπαντζή (ΜΙΕΤ), 2013-2014.
Μαρία Μικεδάκη, Η επίδραση του φυσικού περιβάλλοντος στον σχεδιασμό του αρχαίου ελληνικού θεάτρου και στη σκηνοθεσία του αρχαίου δράματος
Εάν υπάρχει ένα δημόσιο κτήριο της αρχαιότητας που είναι απόλυτα εναρμονισμένο με το φυσικό περιβάλλον και “συνομιλεί” μαζί του, αυτό είναι το αρχαίο ελληνικό θέατρο. Η παρούσα ομιλία κινείται σε δύο άξονες: από τη μια μεριά εστιάζει στο πώς το φυσικό περιβάλλον επιδρά στον σχεδιασμό του συγκεκριμένου αρχιτεκτονήματος, αναλύοντας θέματα που αφορούν την ακουστική, τον προσανατολισμό και τα κριτήρια επιλογής της θέσης του, ενώ από την άλλη εξετάζει το κατά πόσο το τοπίο αποτελεί από μόνο του ένα ικανό στοιχείο σκηνοθεσίας που – μαζί με την “ποιητική τοπογραφία” – καθιστά κάθε άλλη χρήση σκηνικών περιττή.
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα της Σοφίας Ευτυχιάδου
Η Σοφία Ευτυχιάδου είναι αριστούχος απόφοιτη του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, με μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα της Πολιτιστικής Διαχείρισης στο Πανεπιστήμιο City του Λονδίνου.
Έχει συνεργαστεί ως Δραματολόγος με το Εθνικό Θέατρο, τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, το Φεστιβάλ Αθηνών, την Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης», το ΚΘΒΕ, το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων. Σταθερή συνεργάτης της είναι η σκηνοθέτις Ελένη Ευθυμίου. Έχει επίσης συνεργαστεί με τον Γιάννη Παρασκευόπουλο, τη Μαρία Μαγκανάρη και τη Γλυκερία Καλαϊτζή. Από το 2018 έχει αναλάβει τη στήλη θεατρικής κριτικής στο elculture.gr.
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα της Χριστίνας Χατζηβασιλείου
H Χριστίνα Χατζηβασιλείου είναι σκηνοθέτρια και διδάκτωρ του Τμήματος Θεάτρου ΑΠΘ με αντικείμενό της το Θέατρο Στα Μούτρα. Ως σκηνοθέτρια έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα στη Union des Théâtres de l’ Europe (Ροστόφ, 2016) και στην 50η Berlin Theatertreffen (2013), ενώ η τελευταία ακαδημαϊκή της ανακοίνωση έγινε στα πλαίσια της RADAC στο συνέδριο με τίτλο: Crossing Borders: Contemporary Anglophone Theatre in Europe (Paris, 2019). Πρόσφατες σκηνοθεσίες της περιλαμβάνουν: Η επανένωση της Βόρειας με τη Νότια Κορέα, Κοριολανός, Σωτηρία με Λένε. Διδάσκει στο Τμήμα Θεάτρου ΑΠΘ.
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα της Μαρίας Μικεδάκη
Η Μαρία Μικεδάκη είναι Δρ. Κλασικής Αρχαιολογίας και Επίκουρη Καθηγήτρια Αρχαίου Θεάτρου στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Έχει λάβει μέρος σε πολλές ανασκαφές στην Ελλάδα και την Κύπρο και έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα της Ακαδημίας Αθηνών, της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Διδάσκει από το 2006 στην ανώτατη εκπαίδευση (Πανεπιστήμια Πατρών, Πελοποννήσου και Αιγαίου). Έχει συγγράψει τρία βιβλία και σειρά επιστημονικών άρθρων και έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε συνέδρια και επιστημονικές ημερίδες.
