«Τα θέματα που παραμένουν ανοικτά είναι ελάχιστα, και πάντως όχι ικανά να αναστείλουν την αξιολόγηση». Αυτό υπογραμμίζει, σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο υπουργός Επικρατείας Χριστόφορος Βερναρδάκης, σημειώνοντας παράλληλα ότι «κάθε άλλη πολιτική επιλογή από μέρος των δανειστών θα είναι μια αδικαιολόγητη και απονομιμοποιημένη πράξη, η οποία δεν θα ευδοκιμήσει».
Αναφορικά με την παραχώρηση, από την ελληνική κυβέρνηση, του «κόφτη», προκειμένου να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, ο υπουργός διευκρινίζει: Δεν πρόκειται για καμία νέα συμφωνία ούτε για κάποια παραχώρηση. Το πρόγραμμα που έχουμε αποδίδει σε όλα τα πεδία, επομένως αποκλείεται να χρειαστεί ενεργοποίηση “κόφτη”. Το μόνο που θα μπορούσε να συζητηθεί από μεριάς μας είναι μια γενική περιγραφή πεδίων στα οποία δυνητικά θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί ο “κόφτης”, σε περίπτωση αποτυχίας των δημοσιονομικών προβλέψεων»
Ερωτώμενος, δε, αν η κυβέρνηση σκέφτεται το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες ή τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος, ο κ. Βερναρδάκης είναι κατηγορηματικός: «Τίποτα από αυτά. Στη φαρέτρα μας είναι η ανασύνταξη των κυβερνητικών μας δράσεων με κριτήριο την προστασία και την επέκταση του κοινωνικού κράτους, την υπεράσπιση της εργασίας και τη μείωση της φτώχειας. Έχουμε κάνει αρκετά πράγματα δύο χρόνια τώρα, μπορούμε να κάνουμε περισσότερα και καλύτερα, παρά τις συνθήκες οικονομικής χρεοκοπίας που είχαμε να διαχειριστούμε. Εκλογές θα κάνουμε όταν θα μπορούμε έντιμα να απολογηθούμε για τη δράση μας απέναντι στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία των δυνάμεων της εργασίας.
Δριμεία είναι η κριτική που ασκεί ο υπουργός Επικρατείας προς την ακολουθούμενη πολιτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης: «Η ΝΔ αποτελεί σήμερα στην Ελλάδα το βασικό εργαλείο του νεοφιλελευθερισμού, δηλαδή της τυφλής υποταγής στα συμφέροντα των ισχυρών οικονομικών κέντρων. Γύρω από αυτήν συνασπίζονται όλες οι κοινωνικές και οικονομικές δυνάμεις που “διαφημίζουν” τις θέσεις τους για όσο το δυνατόν λιγότερο κοινωνικό κράτος και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη δύναμη της αγοράς. […] Βλέπετε το μίσος με το οποίο η ΝΔ επιτίθεται στα πιο φτωχά και πιο εξαθλιωμένα στρώματα του δημόσιου τομέα, μιλώντας ανοικτά για απολύσεις και “μισθολογικό κόστος”. Βλέπετε την αντίδραση που προκαλείται στα φιλικά της δίκτυα -πολιτικά και συνδικαλιστικά- από την τιτάνια προσπάθεια ανασύνταξης της δημόσιας υγείας. Είδαμε τον απόλυτο κυνισμό της στην περίπτωση της 13ης σύνταξης πριν από λίγες εβδομάδες.
Αναφορικά με τη συγκρότηση μιας «εθνικής γραμμής» στις διαπραγματεύσεις, διευκρινίζει: «Εθνική γραμμή σημαίνει πριν απ’ όλα καθαρή σύγκλιση στο ζήτημα του κοινωνικού ζητήματος της χώρας. Με άλλα λόγια, πώς τοποθετείται κανείς απέναντι στο ζήτημα της μείωσης της φτώχειας, την αναδιανομή του πλούτου, την ισχυροποίηση των δημοκρατικών θεσμών, τη δίκαιη οικονομική ανάπτυξη, τον δημόσιο χώρο και τα δικαιώματα, την υπεράσπιση των εθνικών θεμάτων. Η κυβέρνηση είναι σαφής: είναι με το μέρος των πληβειακών κοινωνικών τάξεων και κινείται με γνώμονα να μεταφέρει δύναμη από τους ισχυρούς στους αδύνατους και από το κράτος στην κοινωνία. Εθνική γραμμή για μας είναι η εξυπηρέτηση των λαϊκών ανθρώπων και των δυνάμεων της εργασίας».
«Μπορεί η εκλογή Τραμπ να επηρεάσει τις διαπραγματεύσεις;» ερωτάται ο κ. Βερναρδάκης. «Μένει να το δούμε. Πιστεύω ότι σε πρώτη φάση θα τονώσει το αίσθημα αλληλεγγύης των χωρών της Ευρώπης μεταξύ τους. Και πιθανόν αυτό να οδηγήσει σε μια αλλαγή του κοινωνικού και οικονομικού υποδείγματος που κυριάρχησε τα τελευταία χρόνια, αυτού της λιτότητας. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι η εκλογή Τραμπ ανοίγει και νέα εποχή στο εσωτερικό των ΗΠΑ, εποχή που πρέπει να την παρακολουθήσουμε με ενδιαφέρον».
Τέλος, για τα τεκταινόμενα στον χώρο των ΜΜΕ, και πιο συγκεκριμένα για τις εξελίξεις στον ΔΟΛ, ο υπουργός επικρατείας σημειώνει: «Η κυβέρνηση δεν έχει να κάνει τίποτα άλλο από το να διασφαλίσει τη διαφάνεια και την ισονομία. Όλα θα καταγραφούν με ανοικτές διαδικασίες. Τίποτα δεν θα κρυφτεί. Το αποτέλεσμα της Εξεταστικής είναι ένα μεγάλο μάθημα για τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος της διαπλοκής που οικοδομήθηκε μετά τη δεκαετία του ’90 στη χώρα. Αποκωδικοποιεί με λεπτομέρεια την ιδιοποίηση εκ μέρους μιας μικρής ολιγαρχίας των οικονομικών, πολιτικών, νομοθετικών και πολιτισμικών πόρων της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Αναφορικά, δε, με τον ΔΟΛ, πιστεύω ότι, εφόσον υπάρχει βούληση να διασωθεί ο συγκεκριμένος όμιλος με τα έντυπά του, η ιστορική πολιτική και πολιτισμική του κουλτούρα πρέπει να γίνει σεβαστή. Είναι βασική προϋπόθεση του καλού management να διατηρήσει τα έντυπα του ομίλου στη γραμμή της λεγόμενης «δημοκρατικής παράταξης», όπως υπήρξε η συνολική ιστορική τοποθέτησή του. Ειρήσθω εν παρόδω, ένας από τους λόγους της οικονομικής χρεοκοπίας του ομίλου αυτού ήταν ότι τα τελευταία χρόνια προσχώρησε ανοικτά στη γραμμή του νεοφιλελευθερισμού και της νεοδεξιάς -απόδειξη του κάκιστου management των τελευταίων του ηγητόρων, που δεν σεβάστηκαν την ιστορική κληρονομιά του οργανισμού που, καλώς ή κακώς, διηύθυναν. Επομένως, καθαρές κουβέντες: ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει ΔΟΛ, ούτε ο ΔΟΛ θα γίνει ΣΥΡΙΖΑ. Θα ήταν κατάκτηση του πολιτισμού μας αν μπορούσαμε να σκεφτούμε έξω από όρους πολιτικής “χειραγώγησης” του Τύπου, με κριτήριο τη δημοσιογραφική ανεξαρτησία και δεοντολογία».
