«Η Ελλάδα είναι σε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση κι όμως εργάζεται πολύ σκληρά πάνω στο προσφυγικό ζήτημα. Τα πηγαίνετε πολύ καλά αλλά θεωρώ πως δικαιούστε μεγαλύτερη βοήθεια», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο λόρδος Άλφρεντ Νταμπς.
Ο ψηλός κύριος με την ευθυτενή κορμοστασιά και το καταγάλανο βλέμμα, που στέκεται μπροστά σε μια “θάλασσα” από προσφυγόπουλα, στον “Αστερόκοσμο” της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, δεν είναι άλλος από τον πρώην βουλευτή των Εργατικών στη Βρετανία, που πέτυχε να ψηφιστεί -επί κυβέρνησης Κάμερον- μια τροπολογία στον μεταναστικό νόμο (γνωστή και ως τροπολογία Νταμπς πλέον). Μέσω αυτής θεσπίστηκαν ευνοϊκές ρυθμίσεις για χορήγηση ασύλου σε εξαιρετικά ευάλωτα προσφυγόπουλα, προερχόμενα από Γαλλία, Ελλάδα και Ιταλία και η Βρετανία υποδέχθηκε έναν αριθμό ασυνόδευτων παιδιών και εφηβων από τη “ζούγκλα” του Καλαί, πριν από την εκκένωσή της, παρά τις σθεναρές αντιστάσεις από ορισμένους κύκλους στο εσωτερικό της χώρας.
«Υπήρξαν αντιδράσεις (στην τροπολογία) από συντηρητικούς κύκλους στο κοινοβούλιο, η κοινή γνώμη, όμως, στη Βρετανία στάθηκε στο πλευρό των παιδιών προσφύγων κι αυτό λειτούργησε ως μοχλός πίεσης προς τους κύκλους αυτούς», εξηγεί και διευκρινίζει πως “απομένουν πολλά να γίνουν ακόμη”.
Ο Άλφρεντ Νταμπς επισκέφθηκε την Ελλάδα και τη Θεσσαλονίκη προκειμένου να αποκτήσει μια πιο σαφή εικόνα για την κατάσταση με τα ασυνόδευτα παιδιά- πρόσφυγες στη χώρα μας. “Αρχικά δώσαμε έμφαση στο Καλαί λόγω της κατάστασης εκεί, αλλά και του γεγονότος ότι ήταν πιο κοντά στη Βρετανία. Τώρα, όμως, η Βρετανία θα πρέπει να πάρει και κάποια από τα ασυνόδευτα παιδιά στην Ελλάδα”, λέει.
Θεωρεί πως η χώρα του μπορεί να κάνει “κάτι καλύτερο, όχι μόνο για τα παιδιά πρόσφυγες αλλά για όλους τους πρόσφυγες”, όπως και πολλές άλλες χώρες, και διαπιστώνει με θλίψη πως “η Ευρώπη δεν έδειξε την αλληλεγγύη που θα έπρεπε σε ό,τι αφορά το προσφυγικό”.
Γεννημένος το 1932, στην Πράγα, ο Άλφρεντ Νταμπς βίωσε από μικρός τον ξεριζωμό, αφού ήταν μεταξύ των 669 παιδιών (κυρίως εβραϊκής καταγωγής) που μεταφέρθηκαν (το 1939) από την τότε Τσεχοσλοβακία στη Βρετανία στο πλαίσιο της επιχείρησης “Kindertransport”. Ο πατέρας του είχε διαφύγει στην Αγγλία, την ημέρα που οι ναζί πάτησαν πόδι στην Τσεχοσλοβακία και ο μικρός Άλφρεντ επρόκειτο να τον συναντήσει, στον σταθμό του Λίβερπουλ, όπως κι έγινε.
Και μπορεί το γεγονός ότι και ο ίδιος υπήρξε ασυνόδευτος πρόσφυγας ως παιδί να χτυπά κάποιες ευαίσθητες “χορδές” του, ωστόσο το βασικό επιχείρημα της τροπολογίας που πέρασε από τη βρετανική βουλή είναι “καθαρά ανθρωπιστικό”, όπως λέει.
