Για δεκαετίες, από τη μεταπολίτευση, οι εκπαιδευτικοί διεκδικούσαμε και συνεχίζουμε να διεκδικούμε να είναι ο σύλλογος διδασκόντων το κυρίαρχο όργανο στη λειτουργία του σχολείου. Η κατάργηση του καθηκοντολογίου και η δημιουργία ενός νέου, δημοκρατικού θεσμικού πλαισίου για τη διοίκηση των σχολείων και την επιλογή των στελεχών ήταν και παραμένει ένα από τα πάγια αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος. Το δημοκρατικό σχολείο, με κυρίαρχο το ρόλο του Συλλόγου διδασκόντων, αποτελεί θέση του κλάδου, ψηφισμένη από Συνέδρια και Γενικές συνελεύσεις Προέδρων.
Η επιλογή διευθυντών/ντριών από τους Συλλόγους, που ξεκίνησε το 2015, αποτέλεσε μία δημοκρατική τομή στη διοίκηση των σχολείων, αφού δόθηκε η δυνατότητα -αν και όχι πλήρως- στους Συλλόγους εκπαιδευτικών να εκλέγουν τους διευθυντές/ντριές τους. Αποτέλεσε ένα πρώτο ατελές βήμα που πρέπει να διευρυνθεί με την αναμόρφωση του πλαισίου λειτουργίας του συλλόγου διδασκόντων με στόχο μεγαλύτερη συλλογικότητα περισσότερη δημοκρατία.
Η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας( Σ.Τ.Ε.) ,η οποία έκρινε ότι είναι αντισυνταγματικό να συμμετέχουν οι εκπαιδευτικοί στην επιλογή των διευθυντών των σχολείων, αποφαινόμενο ότι ο Σύλλογος διδασκόντων δεν αποτελεί «κατάλληλο όργανο που συγκροτείται και λειτουργεί με εχέγγυα αξιοκρατίας, αμεροληψίας και αντικειμενικότητας, όπως είναι τα καθιερωμένα συμβούλια της Διοικήσεως» είναι οπισθοδρόμηση, φαλκιδεύει τη δημοκρατία, αποκλείει από το τη συμμετοχή στην επιλογή των διευθυντών ένα μεγάλο μέρος των συναδέλφων μας ,τους αναπληρωτές επιδιώκει να μετατρέψει το σχολείο σε ένα μηχανισμό, αυταρχικό, άκρως ιεραρχικό και για αυτό αποστεωμένο. Φαίνεται ότι οι εκπαιδευτικοί δεν θεωρούνται από το Σ.τ.Ε. τόσο άξιοι, για να συμμετέχουν στην επιλογή της διοίκησης, ενώ είναι συνταγματικό οι ίδιοι οι δικαστές να επιλέγουν τους δικούς τους προϊσταμένους (ν. 3841/2010). Ωστόσο, αναρωτιέται κανείς, αν υπάρχει πιο έγκυρη άποψη για την ικανότητα ενός διευθυντή σχολείου παρά όσων συνεργάζονται μαζί του, δηλαδή του Συλλόγου διδασκόντων;
Χωρίς καμιά διάθεση εξωραϊσμού των αδυναμιών του, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ο νόμος Μπαλτά – Κουράκη, που βγήκε αντισυνταγματικός, οδήγησε, σε πολλές περιπτώσεις, στην καλύτερη λειτουργία των σχολείων. Με τη ψήφο του συλλόγου βρέθηκαν εκτός της θέσης ακραίες περιπτώσεις υποψηφίων διευθυντών, ενώ πολλοί από τους επιλεγέντες επιδεικνύουν μεγαλύτερο βαθμό συνεργατικότητας και συναδελφικότητας σε σχέση με το παρελθόν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν διαπιστώθηκαν αδυναμίες. Υπάρχουν όμως περιθώρια βελτίωσης του νόμου, προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης συμμετοχής του Συλλόγου στη διαδικασία της επιλογής διευθυντών, αλλά και στη γενικότερη λειτουργία του σχολείου.
Στα πλαίσια αυτής της αντίληψης, αν και αξιολογούμε ως αρνητική εξέλιξη , το γεγονός, ότι το Υπουργείο Παιδείας μετά την απόφαση του Σ.Τ.Ε. υπαναχώρησε από τη θέση επιλογής του Δντή από το Σύλλογο Διδασκόντων (33,00 %),περιορίζοντας τη συμμετοχή του στη γνωμοδότηση, στερώντας στους αναπληρωτές το δικαίωμα συμμετοχής, επαναφέροντας την αμαρτωλή «συνέντευξη» . Θεωρούμε αναγκαίο να απευθυνθούμε στους εν ενεργεία συναδέλφους μας και να τους καλέσουμε να συμμετέχουν όλοι και όλες στις συνεδριάσεις των συλλόγων, να αξιοποιήσουν τις όποιες δυνατότητες δημοκρατικής και συλλογικής έκφρασης, παλεύοντας και διεκδικώντας τη διεύρυνση των δικαιωμάτων τους ,μέσα και έξω από τους συλλόγους και τα συμβούλια επιλογής. Είμαστε βέβαιοι ότι όπως έδειξε και η μαζική συμμετοχή μας στη διαδικασία της ψηφοφορίας το 2015 θα συμμετέχουν ,δεν θα παραμείνουν θεατές, δεν θα αδιαφορήσουν και δεν θα επιτρέψουν να κυριαρχήσουν υποκειμενικά και πελατειακά κριτήρια έξω από τη θέληση του κλάδου.
«Είστε υπέρ ή κατά ;
Έστω απαντήστε με ένα ναι ή μ’ ένα όχι
Το έχετε το πρόβλημα σκεφτεί
Πιστεύω ασφαλώς πως σας βασάνισε
Τα πάντα βασανίζουν τη ζωή
……………
Μια λέξη μόνο .Εμπρός λοιπόν
Είστε ή υπέρ ή κατά
Σκεφθείτε το καλά. Θα περιμένω
Μ.Αναγνωστάκης , «Η απόφαση»
Συνεργαζόμενες Εκπαιδευτικές Κινήσεις (ΣΥΝΕΚ) Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών
