Η γλώσσα, όπως και όλο το στόμα, αποτελεί καθρέφτη της υγείας μας καθώς από την όψη της μπορεί ο ειδικός γιατρός να υποψιαστεί ή και να διαγνώσει μια νόσο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η “καλή”, η “κακή” ή η “άσχημη” όψη της γλώσσας προδικάζει απαραίτητα και την τελική διάγνωση.
Υπάρχουν “αθώες” αλλαγές της γλώσσας που συνήθως δεν χρήζουν θεραπείας, όπως υπάρχουν άλλες “μη αθώες” αλλαγές της, που χρήζουν προσεκτικού ελέγχου και αντιμετώπισης.
Τα παραπάνω επισημαίνει ο επίκουρος καθηγητής Στοματολογίας στο Οδοντιατρικό Τμήμα τού Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Δημήτρης Ανδρεάδης σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, με αφορμή ανακοίνωση, με τίτλο “Η Καλή, η Κακή & η Άσχημη Όψη της Γλώσσας. Ένας χρήσιμος κλινικός διαγνωστικός δείκτης”, που παρουσίασε μαζί με τον αναπληρωτή καθηγητή Στοματολογίας στο ΑΠΘ Αθανάσιο Πουλόπουλο, στο Ετήσιο Συνέδριο Στοματολογικής Εταιρείας Β. Ελλάδος, το οποίο πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη.
Στη συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Ανδρεάδης αναφέρεται στα νοσήματα τα οποία μπορούν να διαγνωστούν από την όψη της γλώσσας, εξηγεί ποιες βλάβες στη γλώσσα είναι “αθώες” και ποιες λιγότερο “αθώες” και πότε θα πρέπει να πάει κανείς στον γιατρό. Τέλος, συνιστά να αποφεύγεται η χρήση πρόχειρων ή εμπειρικών θεραπειών με διάφορες στοματοπλύσεις και κρέμες ή αλοιφές χωρίς να έχει τεθεί η διάγνωση από τον ειδικό στοματόλογο.
ΕΡ: Γιατί η γλώσσα αποτελεί τον καθρέφτη της υγείας μας; Μπορεί να γίνει διάγνωση κάποιας πάθησης κατά τη διάρκεια του στοματολογικού ελέγχου από συμπτώματα ή βλάβες που εντοπίζονται στη γλώσσα;
ΑΠ: Η εύκολη εξέταση της γλώσσας βοηθάει καθοριστικά να υποψιαστούμε την ύπαρξη κάποιας διαταραχής σε τοπικό επίπεδο στο στόμα ή μιας συστηματικής νόσου του σώματος. Πάντα βέβαια η εξέτασή της γλώσσας θα πρέπει να μην περιορίζεται μόνο στη ράχη της αλλά να επεκτείνεται στην κάτω επιφάνεια, στα πλάγια καθώς και στη βάση της. Ειδικά η βάση της γλώσσας δύσκολα φαίνεται με μια γρήγορη ματιά και έτσι μια νεοπλασματική εστία μπορεί να κρύβεται σε μια οπίσθια θέση της γλώσσας και να διαφύγει της προσοχής ασθενούς ή και ιατρού. Αν και είναι αλήθεια ότι από συμπτώματα και βλάβες της γλώσσας μπορεί να υποψιαστούμε ή και να φτάσουμε στη διάγνωση μιας νόσου πάντα θα πρέπει να ελέγχεται και ο υπόλοιπος βλεννογόνος του στόματος για να έχουμε μια πλήρη και έγκυρη αξιολόγηση.
ΕΡ: Οι παθήσεις που διαγιγνώσκονται από τον έλεγχο της γλώσσας αφορούν μόνο το στόμα ή μπορεί να αφορούν και άλλες περιοχές του σώματος;
ΑΠ: Η γλώσσα μπορεί να αποτελέσει θέση εκδήλωσης διαφόρων βλαβών, που αφορούν τοπικά το στόμα ή είναι μέρος της συμπτωματολογίας κάποιου συστηματικότερου νοσήματος. Μάλιστα, όπως και οι άλλες περιοχές του στόματος μπορεί να αποτελέσει πρώιμη ή και την πρώτη θέση εντόπισης κάποιας συστηματικής νόσου και προφανώς η έγκαιρη διάγνωση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι καθοριστικής σημασίας για την πρόγνωση αυτών των παθήσεων.
