Γυναικά, ισότητα και τοπική αυτοδιοίκηση

Παρά τις μεγάλες θεσμικές αλλαγές που έγιναν και την πρόοδο που έχει συντελεσθεί στην προώθηση της ισότητας των γυναικών σε όλους τους χώρους, η κατάσταση δεν είναι καθόλου ικανοποιητική ακόμα και σήμερα.

Μια ματιά μόνο να ρίξει κανείς στην τοπική αυτοδιοίκηση και στα εκλεγμένα όργανα της αρκεί για να το διαπιστώσει. Οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται παντού. Το περισσότερο από το μισό του συνολικού πληθυσμού έχει ελάχιστη εκπροσώπηση στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Αυτή είναι και μια από τις βασικές αιτίες της διαιώνισης και αναπαραγωγής των ανισοτήτων, αφού αυτοί που πλήττονται δε βρίσκονται εκεί για να επηρεάσουν τις αποφάσεις με στόχο την κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους.

Άλλοι παράγοντες είναι τα κοινωνικά στερεότυπα για τη θέση της γυναίκας που αναπαράγονται μέσα από όλους τους θεσμούς, από την οικογένεια, το σχολείο και τους άλλους κρατικούς και κοινωνικούς θεσμούς. Όταν εντοπίζονται οι αιτίες της κατάστασης, μπορεί να σκεφτεί κάποιος και τρόπους αντιμετώπισης τους. Η θεσμική κατοχύρωση των δικαιωμάτων και των ίσων ευκαιριών με πιο προωθημένα και ριζοσπαστικά μέτρα, είναι ένας από αυτούς. Αυτό μπορεί να γίνει με τη διεύρυνση του ποσοστού των υποψηφιοτήτων, με θέσπιση θεσμών ελέγχου της τήρησης των ίσων ευκαιριών, με θεσμούς υποστηρικτικούς και επιμορφωτικούς για τις γυναίκες που έχουν εκλεγεί, με διευκολύνσεις για την καλή άσκηση των καθηκόντων τους. Και βέβαια μέσα από τους θεσμούς κοινωνικοποίησης του ατόμου για την αντιμετώπιση των κοινωνικών στερεοτύπων που διαιωνίζονται συνεχώς και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά. Κυρίως στις Περιφέρειες και στους Δήμους πρέπει να αξιοποιηθούν και να λειτουργήσουν ουσιαστικά όλοι οι σχετικοί προβλεπόμενοι θεσμοί, με θέσπιση συγκεκριμένων στόχων.

Η γυναικεία παρουσία λείπει από τη δημόσια ζωή σε όλα τα επίπεδα, στην κεντρική πολιτική σκηνή, στις Περιφέρειες και στους Δήμους. Μια ματιά να ρίξει κάποιος το αντιλαμβάνεται. Μόνο που τα πράγματα δεν αλλάζουν από μόνα τους. Χρειάζεται αγώνας και επαγρύπνηση.