Παρακολουθώντας την Κάθριν Ρέφορντ να χορεύει είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος ότι αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας.
“Και θέλω ο κόσμος να γνωρίζει ότι η αόρατη αυτή ασθένειά μου θα μου στοιχίσει κάποια στιγμή τη ζωή, αλλά όχι τώρα. Μπορώ ακόμη να χορεύω και επειδή μπορώ ακόμη να χορεύω, αυτό κάνω”.
Όταν η 39χρονη Κάθριν διαγνώστηκε με αναπλαστικό αστροκύτωμα(κακοήθης όγκος του εγκεφάλου), της είπαν ότι έχει δύο με έξι χρόνια ζωής. Τώρα βρίσκεται στο τέλος του έκτου…ζει και χορεύει και σχεδιάζει έναν ακόμη μήνα του μέλιτος.
Παρότι το 2019 επρόκειτο να είναι η μοιραία χρονιά, δεν ήρθε το τέλος για την Κάθριν αλλά μια νέα παραγωγή, το “Ρωμαίος και Ιουλιέτα”, η οποία ανέβηκε τον περασμένο μήνα στην πατρίδα της, τον Καναδά.
Ο θίασος Royal Winnipeg Ballet (RWB) την κάλεσε να επιστρέψει και να εμφανιστεί στο πλευρό του στενού της φίλου, του Κρεγκ Ράμσεϊ, δύο δεκαετίες μετά την εκπαίδευσή τους στη σχολή μπαλέτου του θιάσου. Μαζί, η Κάθριν και ο Κρεγκ, θα είναι η λαίδη Καπουλέτου και ο λόρδος Καπουλέτος.
Παρότι σπούδασε χορό και στη συνέχεια εμφανίστηκε στο Μπρόντγουεϊ, η Κάθριν εγκατέλειψε την καριέρα της στον καλλιτεχνικό χώρο πριν από πάνω από μια δεκαετία. «Πήγα κατευθείαν από τις σπουδές μου στον χορό στο Μπρόντγουεϊ χωρίς το παραμικρό διάλειμμα. Εμφανιζόμουν στη μια παράσταση ενώ παράλληλα έκανα πρόβες για την επόμενη και το σώμα μου κατέρρεε, είχα υποστεί πολλούς τραυματισμούς. Κι έτσι σκέφτηκα να διακόψω για λίγο αλλά αυτό το λίγο έγινε πολλά χρόνια και κατέληξα να διευθύνω μια εταιρεία στεγαστικών δανείων και στη συνέχεια έγινα νοσοκόμα», εξηγεί η ίδια.
Ήταν η περίοδος που είχε ρίξει όλο της το βάρος στην ολοκλήρωση των σπουδών της στην νοσηλευτική και παράλληλα απέκτησε το δεύτερο παιδί της όταν διαγνώστηκε με καρκίνο.
«Αποφοίτησα από την Σχολή Νοσηλευτικής στις 10 Μαϊου του 2013, γέννησα την κόρη μου, την Κουϊν, στις 18 Μαϊου και στις 24 Ιουνίου διαγνώστηκα με καρκίνο του εγκεφάλου», εξηγεί. Μετά τη διάγνωση όμως αποφάσισε ότι θέλει να περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής της κάνοντας «αυτό που πραγματικά αγαπώ, δηλαδή να ανέβω στη σκηνή και να χορεύω».
Στην περίπτωσή της το τμήμα του εγκεφάλου που έχει πληγεί περισσότερο είναι εκείνο που συνδέεται με την βραχυπρόθεσμη μνήμη και την ομιλία. Το οποίο πιθανόν να σημαίνει ότι αναφορικά με την καλλιτεχνική ενασχόληση, της είναι ευκολότερο να μάθει μια χορογραφία παρά τους διαλόγους για κάποια παράσταση ή τους στίχους τραγουδιών.
Η Ρέφορντ ενημερώνει τους σκηνοθέτες και τους παραγωγούς από την αρχή για το πρόβλημα υγείας της και εκείνοι φροντίζουν να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες.
«Όταν ο ρόλος μου είναι μεγάλος, εκείνοι που με έχουν προσλάβει γνωρίζουν την κατάσταση και μου στέλνουν ό,τι χρειάζεται πολύ εγκαίρως ώστε να μπορέσω να το ερμηνεύσω και να κάνω πρόβα τα λόγια τρεις φορές την ημέρα…».
Μιλώντας για το πρόβλημά της έχει αλλάξει ο τρόπος που βλέπει τα πράγματα: «Η οπτική μου έχει αλλάξει πλήρως. Νομίζω ότι είμαι καλύτερα τώρα από ό,τι όταν διαγνώστηκα, αναφορικά με το πόσο εκτιμώ τη ζωή, τους φίλους και την οικογένειά μου…δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο, είμαι απλά ευγενική και προσφέρω αγάπη στους γύρω μου».
Επιμένει ότι με τα δύο της παιδιά—τον 8χρονο Έλιοτ και την 5χρονη Κουϊν, θα πρέπει να μιλούν ανοιχτά για την κατάστασή της, το οποίο συχνά έχει χιουμοριστική κατάληξη. «Μια φορά είχε έρθει ο Έλιοτ μαζί μου στον ογκολόγο και ήταν επτά ετών. Κάποια στιγμή τον ρώτησα ‘ε, φιλαράκο, θέλεις να ρωτήσεις κάτι μήπως;’. Και εκείνος ρώτησε τον ογκολόγο ‘πόσα λεφτά βγάζεις;’. Έλιοτ, του είπα, δεν εννοούσα τέτοιες ερωτήσεις».
ΑΠΕ-ΜΠΕ / BBC
