Την θέση για τα όσα συνέβησαν στην ειδική συνεδρίαση του δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης της 11/12 για τον ΟΑΣΘ, κοινοποίησε η παράταξη, “Η Πόλη Ανάποδα”, τονίζοντας τα εξής:
Την Τετάρτη 11/12 η Διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης οργάνωσε ειδική συνεδρίαση για το μεγαλύτερο πρόβλημα της πόλης: την οικτρή κατάσταση του ΟΑΣΘ. Πράγματι, αυτό πρέπει να κάνει το Δημοτικό Συμβούλιο για τα μεγάλα θέματα: να ακούει τις απόψεις της κοινωνίας, να συζητά, να συνδιαμορφώνει ή να διαφωνεί και στο τέλος να παίρνει με δημοκρατικό τρόπο δεσμευτικές αποφάσεις, να αναλαμβάνει ευθύνες και δράσεις.
Μόνο που τελικά, τίποτα από αυτά δεν κάναμε προχθές, με απόλυτη ευθύνη της διοίκησης. Συγκεκριμένα, η διοίκηση του δημάρχου κ. Ζέρβα:
- Αντί να ακούσει με κατανόηση τις απόψεις της κοινωνίας που ταλαιπωρείται κάθε μέρα στα λεωφορεία, δέχτηκε αδιαμαρτύρητα τα ΜΑΤ με τις ασπίδες στο χέρι έξω από το κτήριο και την αστυνομία μέσα στο κτήριο, έξω ακριβώς από την πόρτα του Δημοτικού Συμβουλίου, να ζητά ταυτότητες και να ψάχνει τις τσάντες των μελών της Πρωτοβουλίας για τον ΟΑΣΘ και του σχήματός μας. Στη σχετική καταγγελία του συμβούλου μας Αντώνη Γαζάκη, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου δήλωσε αρχικά άγνοια (δεν πρόλαβε φαίνεται να τον ενημερώσει σχετικά ο Γενικός Γραμματέας του Δήμου που αγκαλιαζόταν έξω με τους αστυνομικούς) και παρενέβη μόνο μετά από νέες διαμαρτυρίες. Κάτω από την πίεση όλων των λογικών ανθρώπων που ήμασταν εκεί, η αστυνομία αποχώρησε κι οι έλεγχοι σταματήσαν. Ωστόσο, την επομένη (12/12), η ανακοίνωση της διοίκησης κάλυψε την αστυνομία, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι «δεν ανέλαβε αυτό το καθήκον για πρώτη φορά χθες». Ελπίζουμε να μη συνεχίσει «να αναλαμβάνει αυτά τα καθήκοντα» και στις επόμενες συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, γιατί εμείς τουλάχιστον δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε από τους πολίτες και δεν θα δεχτούμε να συνεδριάζουμε υπό την «προστασία» των ΜΑΤ.
- Αντί να δείξει σθένος και διεκδικητικότητα απέναντι στην κυβέρνηση, η οποία από τον Ιούλιο που ανέλαβε αφήνει την κατάσταση να χειροτερεύει μέρα με την ημέρα, μετέτρεψε τη συνεδρίαση του ΔΣ σε φιλοκυβερνητική φιέστα ξεπλύματος των ευθυνών: οι κυβερνητικοί παράγοντες μιλούσαν όποτε ήθελαν, διέκοπταν όποιον ήθελαν, έριχναν όλες τις ευθύνες στην προηγούμενη κυβέρνηση (η οποία ομολογουμένως κατάφερε να χειροτερέψει μια ήδη οικτρή κατάσταση, δυσφημώντας έτσι την αναγκαία κρατικοποίηση μιας δημόσιας υπηρεσίας) και μοίραζαν δωρεάν υποσχέσεις. Γιατί δωρεάν υπόσχεση είναι το να λες ότι το Φλεβάρη θα ενισχυθεί ο ΟΑΣΘ με 120 λεωφορεία, εννοώντας απλά αυτά που θα μεταφερθούν από τις γραμμές που εκχωρήθηκαν στα ΚΤΕΛ.
- Αντί να αναλάβει τις δικές της ευθύνες για τις ανύπαρκτες λεωφορειολωρίδες, απέφυγε κάθε συγκεκριμένη πρόταση και δράση που θα μπορούσε να βελτιώσει άμεσα έστω τις συνθήκες κίνησης των υπαρκτών οχημάτων.
- Τελευταίο και σημαντικότερο: για μια ακόμα φορά, αρνήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο το ελάχιστο δημοκρατικό δικαίωμα να πάρει οποιαδήποτε δεσμευτική απόφαση. Σε ένα ζήτημα που απασχολεί ολόκληρη την πόλη και για το οποίο όλες οι παρατάξεις συνομολόγησαν ότι πρέπει να υπάρξει λύση εδώ και τώρα, το Δημοτικό Συμβούλιο λάμπει δια της απουσίας του, αφού η διοίκηση δεν κατέθεσε καμία εισήγηση, δεν έκανε καμία συγκεκριμένη πρόταση, δεν ζήτησε καν να προκύψει μια κοινή δημόσια θέση του Δημοτικού Συμβουλίου για το θέμα, με το πρόσχημα ότι η συνεδρίαση είχε ενημερωτικό χαρακτήρα. Αντίθετα, το ελάχιστο ψήφισμα με 4 βασικά σημεία που καταθέσαμε ως Πόλη Ανάποδα – Δύναμη Ανατροπής από την αρχή της συνεδρίασης, ο Δήμαρχος προσωπικά αρνήθηκε όχι μόνο να τεθεί σε ψηφοφορία, αλλά ακόμη και να αναγνωστεί, να συζητηθεί ή να τροποποιηθεί, καθώς όπως απαξιωτικά είπε «εδώ δεν είναι αμφιθέατρο». Ολοκληρώνοντας μάλιστα το επικοινωνιακό σόου μιας εντέλει άχρηστης κι αποτυχημένης ειδικής συνεδρίασης, ο Δήμαρχος με λουδοβίκειο ύφος μας πληροφόρησε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι αφού την κάλεσε ο ίδιος, ο ίδιος είναι αυτός που θα βγάλει τα συμπεράσματα και τις ανακοινώσεις. Πρόκειται για μια στάση όχι μόνο αντιδημοκρατική, αλλά και σαφώς αντικαταστατική.
Όχι, κύριε Δήμαρχε,
Το Δημοτικό Συμβούλιο δεν είναι ούτε πασαρέλα πολιτευτών ούτε πλυντήριο κυβερνητικών πολιτικών. Είναι το όργανο που οφείλει να διοικεί δημοκρατικά τον Δήμο, δηλαδή να λειτουργεί με την ενεργητική και αποφασιστική συμμετοχή των πολιτών, να λαμβάνει αποφάσεις υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και των αναγκών των πολλών, και να τις εφαρμόζει. Κι εμείς θα είμαστε εκεί για να σας το θυμίζουμε.
Ακολουθεί η ανακοίνωση της «Πόλης Ανάποδα – Δύναμη Ανατροπής» (βίντεο και κείμενο) και το ψήφισμα που προτείναμε στο ΔΣ.
Δεν θα χάσουμε χρόνο για να περιγράψουμε την κατάντια των αστικών συγκοινωνιών. Όλοι πια την παραδέχονται, ακόμα και όσοι από εδώ μέσα είμαστε σίγουροι ότι δεν χρησιμοποιούν σχεδόν ποτέ λεωφορείο.
Επειδή όμως δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, να θυμίσουμε ότι η κατάσταση αυτή δεν διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια, όπως τα παρουσιάζει η νέα διοίκηση του ΟΑΣΘ, για να απονομιμοποιήσει την έτσι κι αλλιώς κουτσή και θνησιγενής κρατικοποίηση που έγινε. Μπορεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να απέτυχε παταγωδώς να βελτιώσει την κατάσταση – και πώς θα τα κατάφερνε άραγε, χωρίς να δώσει φράγκο για νέα οχήματα – αλλά θυμόμαστε ότι άθλια ήταν τα πράγματα και πριν, με το πάρτι του ΟΑΣΘ των ιδιωτών μετόχων, που άφησε πίσω του καμένη γη.
Στην πραγματικότητα, η κατάσταση αυτή είναι το αποτέλεσμα της επί δεκαετίες συνειδητής προσπάθειας να απαξιωθούν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και να ενισχυθεί η ιδιωτική μετακίνηση –και μαζί της η αυτοκινητοβιομηχανία και το κύκλωμα του πετρελαίου. Το αποτέλεσμα της συνειδητής επιλογής όλων των διοικήσεων του Δήμου μέχρι σήμερα να στερήσουν ζωτικό χώρο από το λεωφορείο και τους πεζούς για να το χαρίσουν στο ΙΧ και στα ταξί, παράδοση που συνεχίζει δυστυχώς κι η σημερινή διοίκηση. Είναι το αποτέλεσμα μιας αντίληψης που αντιμετωπίζει τη μετακίνηση ως πεδίο κερδοφορίας για το ιδιωτικό κεφάλαιο.
Το ίδιο όμως γίνεται και τώρα με την εκχώρηση κυκλοφοριακού έργου στους ιδιώτες των ΚΤΕΛ. Μια διαδικασία η οποία -για να μην ξεχνάμε- ξεκίνησε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Το σπάσιμο του μεταφορικού έργου και η μοιρασιά του σε ιδιώτες είναι ίσως η χειρότερη μορφή ιδιωτικοποίησης γιατί υπονομεύει τον κεντρικό σχεδιασμό -κάθε ιδιώτης θα επιδιώκει περισσότερα προνόμια και κέρδη για τις δικές του γραμμές. Υπονομεύει το ίδιο μέλλον του ΟΑΣΘ, αφού αντί να κάνει αυτός τις νέες επενδύσεις που χρειάζονται, θα εκχωρεί το έργο σε τρίτους.
Για το λόγο αυτό, κεντρική μας θέση, κεντρική μας επιδίωξη, είναι ένας ΟΑΣΘ ενιαίος και αποκλειστικά δημόσιος, που θα λειτουργεί με μοναδικό γνώμονα τις ανάγκες της πόλης και όχι το κέρδος των ιδιωτών. Και επειδή το δημόσιο εξαιτίας της αποτυχίας των προηγούμενων διοικήσεων έχει ταυτιστεί με την κακοδιαχείριση και την αναποτελεσματικότητα, να τονίσουμε ότι όταν μιλάμε για δημόσιο χαρακτήρα, εννοούμε μεν κρατική ιδιοκτησία, αλλά εννοούμε επίσης συμμετοχή και έλεγχο της διοίκησης από όλη την κοινωνία, από τους εργαζόμενους, την τοπική αυτοδιοίκηση, τα σωματεία, τους επιστημονικούς φορείς. Εννοούμε διαδικασίες ανοιχτές και δημοκρατικές.
Επίσης, δημόσιος ΟΑΣΘ σημαίνει και ΟΑΣΘ φτηνός, προσβάσιμος για τη μεγάλη πλειοψηφία. Είναι σίγουρο ότι ιδιωτικοποίηση σημαίνει αύξηση των εισιτηρίων, αν όχι σήμερα, τότε αύριο. Ζητάμε δέσμευση ότι η τιμή του εισιτηρίου θα μείνει τουλάχιστον σταθερή, τη στιγμή που την τελευταία 20ετία έχει αυξηθεί πάνω από το τριπλάσιο, ενώ ο μέσος μισθός έχει μειωθεί. Η διαδικασία ιδιωτικοποίησης επίσης θα αυξήσει τις πιέσεις για κατάργηση της δωρεάν μεταφοράς των ανέργων, η οποία κατοχυρώθηκε μέσα από τις κινητοποιήσεις του Δικτύου Ανέργων και άλλων συλλογικοτήτων. Εμείς αντίθετα διεκδικούμε τη σταδιακή επέκταση του μέτρου της δωρεάν μετακίνησης σε όλους τους εργαζόμενους κι εργαζόμενες από και προς τη δουλειά.
Αυτό όμως που μας ενδιαφέρει περισσότερο σήμερα δεν είναι ούτε να καταγγείλουμε τους άλλους, ούτε να μιλήσουμε για τις δικές μας θέσεις. Μας ενδιαφέρει να πάρει το Δημοτικό Συμβούλιο συγκεκριμένες αποφάσεις, να αναλάβει συγκεκριμένες δράσεις που θα βελτιώσουν τη ζωή των επιβατών και των δημοτών.
Και καλύτερες συγκοινωνίες για την πόλη στην πράξη σημαίνει δύο πράγματα: πρώτο, περισσότερα λεωφορεία και δεύτερο, περισσότερος χώρος για να κινούνται γρήγορα.
Το πρώτο βέβαια είναι αρμοδιότητα της κυβέρνησης και της διοίκησης. Οφείλει ο Δήμος να πιέσει να δοθούν τα χρήματα και να γίνουν επιτέλους οι παραγγελίες. Όμως -επειδή, είπαμε, δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου- στο σημείο αυτό πρέπει να θυμηθούμε και το θέμα της ΕΛΒΟ που είναι και στην επικαιρότητα λόγω της επικείμενης πώλησης. Η δημόσια ΕΛΒΟ ήταν ο βασικός προμηθευτής των λεωφορείων της πόλης για δεκαετίες, προσφέροντας άμεσο και αποτελεσματικό σέρβις στα δικά της οχήματα. Από όταν διαλύθηκε και σταμάτησε αυτή η συνεργασία, τα μισά λεωφορεία μένουν μονίμως στο μηχανοστάσιο με βλάβες. Με ευθύνη και των δύο κυβερνήσεων, η Θεσσαλονίκη έχασε ένα πολύτιμο κεφάλαιο. Προμετωπίδα του αγώνα για δημόσιες μεταφορές θα έπρεπε να ήταν η επαναλειτουργία μιας δημόσιας ΕΛΒΟ για να φτιάξει και να συντηρεί σωστά τα λεωφορεία που χρειάζεται η πόλη.
Ακόμα και αυτό θα μας πείτε βέβαια ότι ξεφεύγει από τις αρμοδιότητες του Δήμου. Στη δική μας οπτική βέβαια, αρμοδιότητα του Δήμου είναι να αναδεικνύει, να αγωνίζεται για αυτά τα ζητήματα. Πάμε ωστόσο στο δεύτερο, το οποίο είναι αποκλειστικά αρμοδιότητα του Δήμου. Τα λεωφορεία για να κινούνται σωστά χρειάζονται χώρο. Τί να τα κάνουμε τα περισσότερα οχήματα αν παραμένουν μπλοκαρισμένα στην Εγνατία ή τη Λαμπράκη; Αν τα λεωφορεία είχαν χώρο για να κινηθούν ελεύθερα, όχι μόνο θα πηγαίναμε στον μισό χρόνο στη δουλειά μας, αλλά ακόμα και τα υφιστάμενα οχήματα θα μπορούσαν να κάνουν περισσότερα δρομολόγια, να μεταφέρουν περισσότερους επιβάτες και να είμαστε λιγότερο παστωμένοι.
Όμως: σε ένα πεπερασμένο αστικό περιβάλλον περισσότερος χώρος για τα λεωφορεία σημαίνει λιγότερος χώρος για το ΙΧ και τα ταξί, είτε μας αρέσει, είτε όχι. Σημαίνει δηλαδή αποκλειστικές λωρίδες για τα λεωφορεία, σημαίνει σύγκρουση με όσους ΙΧήδες αναπαράγουν την κουλτούρα «και πού θέλεις να το βάλω εγώ ρε;». Για αυτό και δεν γίνεται να βλέπουμε το θέμα των λεωφορείων ξεκομμένο από τη συνολική συζήτηση για τη μετακίνηση στην πόλη γενικά, από την ανάγκη δηλαδή να αφαιρέσουμε ζωτικό χώρο από το ΙΧ για να τον προσφέρουμε στους πεζούς, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, το ποδήλατο.
Η νέα διοίκηση όμως δεν δείχνει καμία τέτοια διάθεση. Αντίθετα, με τις πρώτες συμβολικές της κινήσεις (πχ τα διάσημα κολωνάκια), χαϊδεύει τα αυτιά του ΙΧ. Οι περισσότερες παρατάξεις επίσης, με αφορμή τις απατεωνιές του εργολάβου στην Πλ. Ελευθερίας, γλυκοκοιτάζουν ξανά τη λύση ενός πολυόροφου υπόγειου πάρκινγκ. Πέρα από το τεράστιο κόστος (το οποίο θα σημαίνει στην πράξη ότι το πάρκινγκ θα είναι μόνο για τους πλούσιους), πέρα από το ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις πολύ κοντά, πέρα από το ότι με αυτό τον τρόπο η Πλατεία Ελευθερίας θα γίνει Πλατεία Λαμαρίνας για χρόνια, τέτοιες λύσεις προσφέρουν επιπλέον ζωτικό χώρο στο ΙΧ, το καλούν να έρχεται στο κέντρο, εμποδίζοντας έτσι εκ των πραγμάτων τα λεωφορεία.
Όποιοι και όποιες λοιπόν ανησυχούν στην πράξη εδώ μέσα για τα δικαιώματα των επιβατών, να δεσμευτούν ότι ως Δημοτικό Συμβούλιο θα φέρουμε άμεσα ένα σχέδιο για αποκλειστικές λωρίδες, χωρίς παρκαρίσματα, ΙΧ, ταξί και φορτοεκφορτώσεις, οι οποίες μπορούν -σε συνδυασμό με νέα οχήματα- να κάνουν την μετακίνηση με λεωφορείο πιο γρήγορη, ανθρώπινη και αποτελεσματική. Όλα τα άλλα είναι απλά υποκρισία και φυλαρία.
Και ένα τελευταίο σημείο, για να συνδέουμε το τοπικό με το ευρύτερο, η μάχη για δημόσιες συγκοινωνίες είναι η σημαντικότερη δική μας συμβολή στη μάχη ενάντια στην κλιματική κρίση. Είναι η δική μας συνεισφορά στον αγώνα για απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, από τη λογική του ιδιώτη, της ιδιωτικής μετακίνησης, των ιδιωτικών προνομίων, του κάνω ότι θέλω εις βάρος της πλειοψηφίας.
Κλείνοντας, θα επιμείνουμε κι εδώ στη διαδικασία. Το Δημοτικό Συμβούλιο δεν είναι τηλεοπτική εκπομπή, ούτε πασαρέλα πολιτευτών. Είναι πολιτικό όργανο, εκπροσωπεί τους δημότες και οφείλει να διοικεί το Δήμο με Δημοκρατία. Οφείλει δηλαδή να συζητά, να εξετάζει τις διαφορετικές απόψεις και να παίρνει αποφάσεις.
Εμείς, με βάση το σκεπτικό μας, καταθέτουμε ένα ψήφισμα με 4 απλά σημεία:
– ΟΑΣΘ αποκλειστικά δημόσιος
– Δέσμευση ότι δεν θα αυξηθούν τα εισιτήρια, και ότι θα διατηρηθεί η δωρεάν μετακίνηση των ανέργων.
– Άμεση προμήθεια νέων οχημάτων.
– Προετοιμασία ενός σχεδίου για ένα δίκτυο λωρίδων αποκλειστικής κίνησης λεωφορείων.
Αν η πλειοψηφία ή οι άλλες παρατάξεις έχουν άλλες προτάσεις, άλλες απόψεις, φυσικά να τις ακούσουμε, να συνδιαμορφώσουμε αν γίνεται, κι αν δεν γίνεται, να διαφωνήσουμε και να ψηφίσουμε αυτό ή το άλλο. Εκείνο όμως που δεν έχουμε δικαίωμα είναι να φύγουμε από εδώ χωρίς συγκεκριμένες αποφάσεις, χωρίς δεσμεύσεις. Είναι ντροπή προς τους συμπολίτες μας που ταλαιπωρούνται κάθε μέρα στους δρόμους.
Προσχέδιο ψηφίσματος Πόλης Ανάποδα – Δύναμης Ανατροπής
Το Δημοτικό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης, αναγνωρίζοντας την ταλαιπωρία που υφίστανται εδώ και δεκαετίες οι κάτοικοι της πόλης μας από έναν οργανισμό αναποτελεσματικό, απάνθρωπο, προσανατολισμένο στα ιδιωτικά συμφέροντα και όχι στις κοινές ανάγκες, δεσμεύεται στις παρακάτω διεκδικήσεις:
- Διεκδικεί έναν ΟΑΣΘ αποκλειστικά δημόσιο, με τη συμμετοχή του Δήμου, των εργαζομένων, της κοινωνίας. Δηλώνει τη διαφωνία του με τη διάσπαση του μεταφορικού του έργου και την εκχώρησή του στα ΚΤΕΛ ή άλλους ιδιώτες.
- Ζητά τη δέσμευση της νέας διοίκησης του οργανισμού ότι δεν θα αυξηθούν τα εισιτήρια και θα διατηρηθεί η δωρεάν μετακίνηση των ανέργων.
- Απαιτεί από την κυβέρνηση και τη νέα διοίκηση την άμεση προμήθεια νέων οχημάτων.
- Δεσμεύεται ότι θα καταθέσει εντός 4 μηνών ένα τεκμηριωμένο σχέδιο για ένα δίκτυο λωρίδων αποκλειστικής κίνησης λεωφορείων, το οποίο θα καλύπτει όλες τις γειτονιές του Δήμου.
