«Ο καιρός του πολιτικού Μεσσία έχει τελειώσει, και αυτό είναι καλό», τονίζει σε σημερινή, αποκλειστική συνέντευξή της στο Αθηναϊκό/ Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, στη Βιέννη, η Ελληνίδα επικεφαλής υποψήφια του Κομμουνιστικού Κόμματος Αυστρίας στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Κατερίνα Αναστασίου, η οποία, ως επιστήμων βιολόγος, ζει, εργάζεται και δραστηριοποιείται πολιτικά στην Αυστρία, τα τελευταία 15 χρόνια.
«Πρέπει να ζητάμε περισσότερη συμμετοχικότητα σε μία δημοκρατία, γιατί το αριστερό αντικαπιταλιστικό μέλλον, το οποίο οραματίζομαι και το οποίο θα είναι οικολογικό-φεμινιστικό, δεν μπορεί να υπάρξει αν η δημοκρατία δεν εδραιωθεί ξανά στις καρδιές των ανθρώπων και αν δεν βρούμε τρόπους να τη διευρύνουμε», προσθέτει.
Η ίδια, θεωρεί, όπως λέει, ότι η έλλειψη αυτής της δημοκρατίας και στην Αυστρία, κάνει τους ανθρώπους να απεχθάνονται την πολιτική, «πράγμα που είναι το καλύτερο δώρο για τους αυταρχικούς ακροδεξιούς και για τους καπιταλιστές», και κάτω από αυτά τα δεδομένα πήρε την απόφαση να αποδεχθεί την πρόταση που της έγινε από το ΚΚ Αυστρίας να τεθεί επικεφαλής των υποψηφίων του για τις Ευρωεκλογές.
«Τώρα, κάποιους μήνες μετά, κάνοντας την αξιολόγηση της προεκλογικής εκστρατείας μας, από τη μια θεωρώ ότι ήταν μία πολύ καλή, γεμάτη, εμπειρία, με άλλαξε και εμένα σαν άνθρωπο, και από την άλλη κατάλαβα την Αυστρία καλύτερα. Πράγματα που ήδη γνώριζα, τον αντικομμουνισμό, τον ρεβιζιονισμό που επικρατεί στην αυστριακή κοινωνία τον ήξερα μεν, τον κατάλαβα δε ακόμη καλύτερα, από αυτή την προεκλογική διαδικασία, η οποία μας βοήθησε και να καταλάβουμε ποια είναι τα επόμενα βήματα για μία αξιοπρεπή Αριστερά στην Αυστρία».
Η Κατερίνα Αναστασίου καταγγέλλει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ως «τρομερό», το ότι ως επικεφαλής υποψήφια κόμματος δεν της δόθηκε ευκαιρία να αναμετρηθεί με τους άλλους υποψηφίους, παρά το γεγονός, όπως επισημαίνει, ότι ήταν εξαιρετικά δύσκολο να γίνει καν δυνατή η υποψηφιότητα του κόμματος, για την οποία υπάρχουν τρεις τρόποι.
Δηλαδή, όπως παρατηρεί, το κόμμα πρέπει είτε να έχει ήδη παρουσία στην εθνική Βουλή και να υπογράψουν τρεις εθνικοί βουλευτές, ή το κόμμα να έχει έναν ευρωβουλευτή που υπογράφει, ή το κόμμα πρέπει να συγκεντρώσει 2.600 επικυρωμένες από την Πολιτεία υπογραφές, κάτι που είναι πάρα πολύ δύσκολο, γιατί το προς υπογραφή έγγραφο αναφέρει για ποιο κόμμα πρόκειται και ως εκ τούτου δεν είναι εύκολο για κάποιον να υποστηρίξει επίσημα και ανοικτά την υποψηφιότητα του ΚΚ Αυστρίας.
«Καταφέραμε να συγκεντρώσουμε τις υπογραφές πέραν του δέοντος, περίπου 1.000 υπογραφές παραπάνω, και στο σύνολο 3.600, όμως στους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς δεν προσκληθήκαμε ούτε μία φορά, σε πάρα πολλές εφημερίδες γράφεται ότι τα υποψήφια κόμματα είναι μόνον έξι, και παραλείπεται συστηματικά η έβδομη επίσημη υποψηφιότητα, αυτή του ΚΚΑ, και νομίζω ότι αυτό είναι ενδεικτικό για την πολιτική κατάσταση στην Αυστρία και την αντιμετώπιση και των μεταναστών και των μεταναστριών», σημειώνει.
Υπόθεση Ίμπιζα
Αναφερόμενη στο αποκαλούμενο ως «Υπόθεση Ίμπιζα» πρωτοφανές σκάνδαλο διαφθοράς -με την εμπλοκή του έως πρόσφατα συγκυβερνώντος ακροδεξιού εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων- με το βίντεο που συνταράσσει την Αυστρία, σημειώνει ότι έτσι όπως το ακούει και το νιώθει στην αυστριακή κοινωνία, περισσότερο δεν συγκλόνισε, αλλά θύμωσε πολλούς ανθρώπους.
Το Κόμμα των Ελευθέρων, όπως παρατηρεί η ίδια, τα πρώτα χρόνια είχε φτιάξει ένα προφίλ κατά της διαφθοράς και μετά πάτησε στον ρατσισμό τον ενδημικό της Αυστρίας, όλα τα προηγούμενα κατέρρευσαν, οι άνθρωποι πλέον αισθάνονται ότι δεν εκπροσωπούνται, καθότι όλα τα κόμματα είχαν κάποια συμμετοχή σε κάποιο σκάνδαλο τα τελευταία χρόνια και σίγουρα κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι αντίκτυπο θα έχει το σκάνδαλο στην κινητοποίηση για τις σημερινές Ευρωεκλογές, ως προς το ποιοι θα ψηφίσουν, ποιοι θα απέχουν, ποιοι θα δώσουν ψήφο διαμαρτυρίας, «και αυτό ίσως μας βοηθήσει, γιατί από τα επτά υποψήφια κόμματα είμαστε το μοναδικό που δεν έχει συμμετοχή σε οποιοδήποτε σκάνδαλο».
Πολιτική διαδρομή της Κατερίνας Αναστασίου
Στο ερώτημα ως προς την πολιτική δραστηριοποίησή της, η Κατερίνα Αναστασίου αναφέρει στο Αθηναϊκό/ Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων: «Είμαι πολιτικοποιημένη από τότε που θυμάμαι την εφηβεία μου, μέσα στην Ελλάδα, και όλο αυτό το πνεύμα το δυναμικό το έφερα στην Αυστρία, όπου τα πρώτα χρόνια ασχολούμουν με πιο παγκόσμια θέματα όπως το κλίμα και η οικολογική καταστροφή».
Ήλθε στην Αυστρία το 2004 για προσωπικούς λόγους, σπούδασε βιολογία, το 2007 άρχισε να εργάζεται στη Βιέννη στο φημισμένο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, όπου έμεινε μέχρι το 2015, ενώ παράλληλα είχε οργανωθεί στη Σοσιαλιστική Νεολαία, από την οποία έφυγε έπειτα από κριτική που είχε ασκηθεί από τα όργανα του κόμματος, γιατί την Πρωτομαγιά είχαν υψώσει πανό που έγραφε: «Εάν η Ελλάδα ήταν τράπεζα θα την είχατε σώσει».
Ταυτόχρονα, όπως σημειώνει, με τους Έλληνες της γενιάς της στην Αυστρία, είχαν οργανωθεί την περίοδο της κρίσης, είχαν ιδρύσει μία «κολεκτίβα» με την οποία προσπαθούσαν κυρίως να παρέμβουν στον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούνταν η κρίση στον γερμανόφωνο χώρο.
Αρκετά σύντομα ίδρυσαν και μία δεύτερη κολεκτίβα μαζί με Ισπανούς, Ιταλούς, Πορτογάλους, Ούγγρους, ανθρώπους από συνολικά ένδεκα διαφορετικές χώρες, στην οποία καλούνταν κινήματα από αυτές για συζήτηση της εκεί κατάστασης με την κρίση, και σε όλα αυτά υπήρχε πάντα η συμπαράσταση μόνον από την πλευρά του ΚΚ Αυστρίας, που ήταν ενδεικτική και μοναδική από την πλευρά του, μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ τον Ιούνιο του 2013.
Η Κατερίνα Αναστασίου αναφέρει πως δραστηριοποιήθηκε πολύ στην Ευρωπαϊκή Αλληλεγγύη για την Ελλάδα τής κρίσης, μεταξύ 2013 και το 2015, όταν ρωτήθηκε από το ίδρυμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς αν θα μπορούσε να κάνει ένα Projekt, το οποίο θα οπτικοποιούσε την αλληλεγγύη προς την Ελλάδα, που κάτι παρόμοιο είχε ήδη φτιάξει η ίδια και τότε παραιτήθηκε από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, ξεκινώντας τη δουλειά της στο Ίδρυμα.
Προσφυγική κρίση
Στη συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ κάνει μία αναδρομή στην προσφυγική κρίση και όπως την έζησε στη Βιέννη με τον άνδρα της, συμβάλλοντας καθημερινά και επί μήνες στην περίθαλψη και φροντίδα των προσφύγων και τότε, όπως σημειώνει, ήταν πολλοί οι άνθρωποι στην Αυστρία και στις γειτονικές χώρες που βγήκαν στους δρόμους και βοήθησαν τους ανθρώπους, «και μετά ήλθε το κλείσιμο των συνόρων και ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών Σεμπάστιαν Κουρτς που μας εξηγούσε ότι θα κλείσει τη Βαλκανική Διαδρομή».
Όλα αυτά τη δραστηριοποίησαν επιπλέον, την ριζοσπαστικοποίησαν ακόμη περισσότερο ως προς το πώς βλέπει την πολιτική προς τα έξω και όχι μόνον την πολιτική βάση, γιατί δεν είναι σίγουρη, όπως αναφέρει, κατά πόσον η πολιτική των κομμάτων επικοινωνεί με την κοινωνία.
Φέτος, όπως λέει, και με δεδομένη τη δεξιά- ακροδεξιά κυβέρνηση συνασπισμού, της τέθηκε από το ΚΚ Αυστρίας το ερώτημα αν είναι έτοιμη να ηγηθεί του ευρωπαϊκού ψηφοδελτίου και της πήρε πολύ καιρό να αποφασίσει, αλλά τελικά αποδέχθηκε.
Και αυτό, όπως καταλήγει η Κατερίνα Αναστασίου στην αποκλειστική συνέντευξή της στο Αθηναϊκό/ Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων στη Βιέννη, γιατί θεωρεί ότι πρέπει να συμβάλει, όχι μόνον για το ΚΚΑ, αλλά περισσότερο για μία αριστερή λύση στην Αυστρία που δεν υπάρχει και πολύ δε περισσότερο για τους ανθρώπους σαν την ίδια, που ζουν σε αυτήν τη χώρα και που συχνά αντιμετωπίζουν τις διαφορετικότερες συμπεριφορές απέναντί τους.
