Ούτε ένα χαμόγελο, μια στάλα ενθουσιασμού, μία ένδειξη ελπίδας ότι ήγγικεν η ώρα. Τίποτα, μουγγαμάρα και κατήφεια και μπόλικος προβληματισμός. Μάλιστα κάποιοι έφυγαν από νωρίς. Σαν τα γήπεδα, όταν το αποτέλεσμα έχει κριθεί από το πρώτο ημίχρονο, κι οι οπαδοί εγκαταλείπουν το γήπεδο με πεσμένο το ηθικό και κατεβασμένο το κεφάλι.
Έτσι και στη συγκέντρωση της ΝΔ, χθες το βράδυ στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Πολύ φως και σημαίες και «κουρτίνες» γύρω – γύρω, αλλά και ντουντούκες και κόρνες για ατμόσφαιρα, αλλά στο τέλος τζίφος. Ο ενθουσιασμός δεν μεταδόθηκε. Όσο κι αν φωνασκούσε από το μικρόφωνο ο Κούλης, κι έταζε ποτάμια τις φοροελαφρύνσεις και γιοφύρια τα επιδόματα και …τα δάνεια. Ναι, τάζει και δάνεια.
Οι περισσότεροι έδειχναν μάλιστα και κάποια έκπληξη. Διότι δεν το περίμεναν το ρεζιλίκι. Πήγαν να δουν τις λαοθάλασσες και βρέθηκαν μεταξύ γνωστών, συγγενών και φίλων. Στο τέλος κάποιοι λίγοι στριμώχτηκαν εκεί μπροστά στην είσοδο του λιμανιού, δίπλα στον Ερυθρό Σταυρό, να επευφημήσουν τον Κυριάκο, που θα έφευγε, αλλά ούτε εκεί έγινε το θαύμα. Φώναξαν και το «νάτος ο νάτος ο πρωθυπουργός» και κάποιοι κοιτούσαν παραδίπλα λες και έψαχναν να δουν τον Τσίπρα. Για τον Κυριάκο ούτε που το διανοήθηκαν…
Φ.Δ.
