Είναι η τρίτη φορά σε τέσσερα χρόνια που οι Ισπανοί καλούνται στις κάλπες. Και, όπως σχολιάζει το Γαλλικό Πρακτορείο, ο κίνδυνος πολιτικού αδιεξόδου είναι σημαντικός.
Εάν ο απερχόμενος πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ θεωρείται ότι θα είναι ο νικητής σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (PSOE) φαίνεται ότι απέχει πολύ από την απόλυτη πλειοψηφία. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να επιδιώξει συμμαχίες με την ριζοσπαστική αριστερά των Podemos, σε πλήρη αποσύνθεση, και με τοπικά κόμματα, δηλαδή τους καταλανούς αυτονομιστές. Η υπόθεση μίας συμμαχίας με τους φιλελεύθερους Ciudadanos μοιάζει απίθανη, αφού το κόμμα τείνει χείρα προς το Λαϊκό Κόμμα (PP).
Απίθανη θεωρείται σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις και μία κυβερνητική πλειοψηφία που θα περιλαμβάνει το Λαϊκό Κόμμα, τους Ciudadanos και το ακροδεξιό Vox.
Η πολιτική αστάθεια στην Ισπανία χρονολογείται από το 2015, το τέλος του δικομματισμού με την εμφάνιση των Ciudadanos και των Podemos, και καταλήγει σε πολιτικό αδιέξοδο. Νέες εκλογές ακολούθησαν τον Ιούνιο 2016 και κατέληξαν στην ανάληψη της εξουσίας από τον Μαριάνο Ραχόι.
Ο Σάντσεθ αρνείται να αποκλείσει μια μετεκλογική συμμαχία με τους Ciudadanos
Είναι χαρακτηρισιτκό ότι ο Πέδρο Σάντσεθ, αρνήθηκε σήμερα να αποκλέισει το ενδεχόμενο μιας συμμαχίας με τους φιλελεύθερους Ciudadanos για να συνεχίσει να κυβερνά, παρά τη δηλωμένη άρνηση αυτών των τελευταίων. «Η δέσμευσή μου είναι να μιλήσω με όλα τα πολιτικά κόμματα, στους κόλπους της δημοκρατίας», δήλωσε ο Σάντσεθ στη δημόσια τηλεόραση, όταν ερωτήθηκε σχετικά με τους Ciudadanos. Οι φιλελεύθεροι είναι αυτοί που ύψωσαν «ένα υγειονομικό τείχος» εναντίον των σοσιαλιστών, υπογράμμισε.
Στις δημοσκοπήσεις, το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (PSOE) του Σάντσεθ φέρεται ότι θα έρθει πρώτο, όμως δεν θα έχει την απόλυτη πλειοψηφία, κάτι που αναμένεται να υποχρεώσει τον Σάντσεθ να συμπήξει συμμαχίες για να παραμείνει επικεφαλής της κυβέρνησης.
Με την προϋπόθεση πως οι Ciudadanos, το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα (PP) και το ακροδεξιό Vox δεν θα συγκεντρώσουν μαζί την πλειοψηφία των 176 εδρών, κάτι που φαίνεται να αποκλείεται από τις τελευτάιες δημοσκοπήσεις.
Ορισμένες δημοσκοπήσεις δείχνουν αντίθετα πως υπάρχει η δυνατότητα το PSOE και οι Ciudadanos να φθάσουν μαζί τις 176 έδρες. Τα δύο αυτά κόμματα είχαν ήδη συνάψει συμφωνία το 2016 για να επιχειρήσουν να εκλέξουν στην πρωθυπουργία τον Σάντσεθ, χωρίς όμως επιτυχία.
Έκτοτε όμως το ρήγμα ανάμεσα στους δύο σχηματισμούς μεγάλωσε. Μάλιστα τον Ιανουάριο οι Ciudadanos έδιωξαν τους σοσιαλιστές από την εξουσία στο προπύργιό τους της Ανδαλουσίας συμμαχώντας με το PP και το Vox.
Ο επικεφαλής των Ciudadanos, ο Άλμπερτ Ριβέρα, επαναλαμβάνει διαρκώς ότι μετά τις εκλογές της Κυριακής επιθυμεί να κυβερνήσει με το PP και, πάνω απ’ όλα, «να διώξει τον Σάντσεθ» από την εξουσία.
Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας εξέφρασε από την πλευρά του τη λύπη του για το γεγονός ότι ο Σάντσεθ δεν είναι «ξεκάθαρος». Αν είναι δυνατή μια πλειοψηφία PSOE-Ciudadanos, «θα υπάρξει τεράστια πίεση από τις οικονομικές εξουσίες και ένα μέρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος» για να συνεννοηθούν, τόνισε.
Εμφάνιση της άκρας δεξιάς
Είναι το νέο στοιχείο των εκλογών αυτών. Απαλλαγμένη από την άκρα δεξιά από τον θάνατο του δικτάτορα Φράνκο το 1975, η Ισπανία μπορεί να δει την θριαμβευτική είσοδο στο κοινοβούλιο του Vox, με τη υπερεθνικιστική ρητορική, που περιλαμβάνει μεταξύ των υποψηφίων του απόστρατους στρατηγούς απολογητές του φρανκισμού. Οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν ότι το Vox θα στείλει περί τους 30 βουλευτές στην 350μελή βουλή.
Ανύπαρκτη στις δημοσκοπήσεις εδώ και έναν χρόνο, η παράταξη προκάλεσε σεισμό στις τοπικές εκλογές του περασμένου Δεκεμβρίου στην Ανδαλουσία, εξασφαλίζοντας περί το 11% των ψήφων και βοηθώντας το PP και τους Ciudadanos να εκθρονίσουν τους σοσιαλιστές από το ιστορικό του προπύργιο.
Ενας μη εκλεγμένος απερχόμενος πρωθυπουργός
Όπως σχολιάζει το Γαλλικό Πρακτορείο, αφού έχασε στις τελευταίες εκλογές, όπου δεν εξασφάλισε παρά 84 έδρες, στο χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα στην πρόσφατη ιστορία του PSOE, ο Πέδρο Σάντσεθ κατόρθωσε να αναλάβει την ηγεσία της κυβέρνησης τον περασμένο Ιούνιο χάρις στην πρόταση μομφής, που υποστηρίχθηκε από τους Podemos, τους καταλανούς και τους βάσκους αυτονομιστές, κατά του Μαριάνο Ραχόι, όταν το κόμμα του καταδικάσθηκε για διαφθορά.
Καταλονία
Ενάμιση χρόνο μετά τη απόπειρα απόσχισης της Καταλονίας τον Οκτώβριο 2017, στην σοβαρότερη πολιτική κρίση που γνώρισε η Ισπανία τα τελευταία 40 χρόνια, το καταλανικό ζήτημα παραμένει στο κέντρο των συζητήσεων.
Λίγες ημέρες μετά την έναρξη της ιστορικής δίκης των πρώην ηγετών του καταλανικού αυτονομιστικού κινήματος, οι καταλανοί αυτονομιστές έπεισαν τον Φεβρουάριο τον Πέδρο Σάντσεθ να προκηρύξει πρόωρες εκλογές αρνούμενοι να εγκρίνουν τον προϋπολογισμό της κυβέρνησής του.
Ο Σάντσεθ, που θα προτιμούσε να μην χρειάζεται την στήριξή τους για την εξασφάλιση πλειοψηφίας, επανέλαβε πρόσφατα ότι αρνείται την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, αλλά υποσχέθηκε περισσότερη αυτονομία.
Η δεξιά και η άκρα δεξιά, που κατηγορούν τον Σάντσεθ για «προδοσία», επειδή προσπάθησε να ανοίξει διάλογο με τους αυτονομιστές, έχουν κάνει τις επιθέσεις κατά των καταλανών «πραξικοπηματιών» μότο της προεκλογικής τους εκστρατείας.
Οικονομία
Επειτα από σοβαρή ύφεση και πολλά χρόνια δραστικής λιτότητας, η Ισπανία γνώρισε την ανάκαμψη με τρεις συνεχείς χρονιές ρυθμού ανάπτυξης άνω του 3%, από το 2015 μέχρι το 2017. Ομως, αυτός ο ρυθμός επιβραδύνεται (2,6% το 2018 και 2,2% που προβλέπεται για το 2019) και η ανεργία (στο 14,7% κατά το πρώτο τρίμηνο), στο υψηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη μετά την Ελλάδα, παραμένει η βασική ανησυχία των Ισπανών.
