Το 1942 ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ουίνστον Τσόρτσιλ βρίσκεται στο Λευκό Οίκο για μια σύνοδο κορυφής με τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών για να συζητήσει την πρόοδο του πολέμου κατά της Ναζιστικής Γερμανίας.
Το Τοκπρούκ μόλις είχε πέσει στους Γερμανούς και στα ιταλικά στρατεύματα και ο Τσόρτσιλ απογοητευμένος προσπαθεί να διατηρήσει την υποστήριξη του αμερικανικού κοινού.
Αλλά έχει και ένα πιεστικό προσωπικό θέμα στο μυαλό του. Ο Τσόρτσιλ προσπαθεί να μεριμνήσει για την επιστροφή στο Ηνωμένο Βασίλειο της όμορφης και λαμπερής Ντόρις Καστλρόουζ.
Η Καστλρόουζ ήταν μια παλιά σχέση του Τσόρτσιλ. Οι πλήρεις λεπτομέρειες της σύντομης, αλλά παθιασμένης σχέσης που απολάμβαναν σχεδόν οκτώ χρόνια νωρίτερα, μπορεί τώρα να αποκαλυφθούν για πρώτη φορά.
Η ανακάλυψη στα αρχεία του Τσόρτσιλ από τον δρ. Ουόρεν Ντόκτερ, λέκτορα της διεθνούς πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Aberystwyth, μιας συνέντευξης με τον γραμματέα του πρωθυπουργού Τζοκ Κόλβιλ, επιβεβαίωσε τη φήμη.
Η σχέση μεταξύ του Τσόρτσιλ και της Καστλρόουζ -που συμβαίνει να είναι θεία της Κάρα Ντελεβίν, της Αγγλίδας μοντέλου, ηθοποιού και τραγουδίστριας- έλαβε χώρα όταν έμειναν μαζί τέσσερις φορές μεταξύ 1934 και 1936 σε ένα κάστρο που ανήκε σε αμερικανίδα ηθοποιό στα νότια Γαλλία.
Ήταν εκεί που ο Τσόρτσιλ, όντας ερασιτέχνης ζωγράφος, φιλοτέχνησε το πορτρέτο της Καστλρόουζ.
Ο γάμος του Τσόρτσιλ με τη σύζυγό του Κλημεντίνη περνούσε από μια δύσκολη καμπή και η πολιτική του σταδιοδρομία δεν ήταν στα καλύτερα της, και οι φίλοι λένε ότι αναζητούσε καταφύγιο στην αγκαλιά της. Μια επιστολή που δεν είχε δει ποτέ το φως, και ανακάλυψε ο καθηγητής Ρίτσαρντ Τόι, από το Πανεπιστήμιο του Exeter, δείχνει πόσο κοντά ήταν το ζευγάρι.
Το 1934 ο Τσόρτσιλ έγραψε στη Ντόρις: «Πόσο διασκεδάσαμε στο Maxine. Ήταν ωραίο που ήμασταν εκεί … Αναρωτιέμαι αν θα συναντηθούμε πάλι το επόμενο καλοκαίρι». Το έκαναν, αλλά μέχρι το 1937 η σχέση είχε διανύσει την πορεία της. Ο Τσόρτσιλ έπεσε πίσω στην πολιτική της πρώτης γραμμής και αφιέρωσε τον εαυτό του στον κίνδυνο του Χίτλερ.
Η Ντόρις Καστλρόουζ ζούσε στη Νέα Υόρκη και ήθελε να επιστρέψει στη Βρετανία. Όμως, με όλα τα διαθέσιμα πλοία να χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά των στρατευμάτων και των προμηθειών στη Βρετανία η επιστροφή της στο Λονδίνο ήταν δύσκολη υπόθεση. Κατά την επίσκεψή του στην Ουάσινγκτον, ο Τσόρτσιλ είχε ένα ιδιωτικό δείπνο με την Ντόρις. Όπως αποκαλύπτεται τώρα, ο Τσόρτσιλ εξέφρασε την ανησυχία του για το γεγονός ότι το πορτρέτο που ζωγράφισε γι΄ αυτήν, μπορεί να πέσει στα χέρια των περιοδικών κουτσομπολιού των ΗΠΑ και να υπονομεύσει τη φήμη του -σε μια εποχή που η αγγλοαμερικανική συμμαχία έπρεπε να παραμείνει σταθερή.
Ο δρ. Ντόκτερ λέει στο ντοκιμαντέρ του Channel 4, που θα προβληθεί στις 4 Μαρτίου: «Ήταν ευάλωτος στο να εκβιάζεται και έπρεπε να σκεφτεί ότι πρέπει να ασχοληθεί με αυτό και να την πάρει πίσω στη Βρετανία το συντομότερο».
Το καλοκαίρι του 1942 η Ντόρις Καστλρόουζ γράφει στον Πρόεδρο Ρούσβελτ να τον ευχαριστεί για τις προσπάθειές του για λογαριασμό του Τσόρτσιλ να την στείλει στην Αγγλία με ένα υδροπλάνο.
Τσόρτσιλ και Καστλρόουζ δεν είχαν την ευκαιρία να συναντηθούν ποτέ ξανά. Στις 9 Δεκεμβρίου 1942, πέθανε από υπερβολική δόση υπνωτικών χαπιών στο ξενοδοχείο Dorchester, στο Park Lane του Λονδίνου.
Δεν υπάρχει καμία αναφορά για την αντίδραση του Τσόρτσιλ, αλλά σύντομα ο φίλος και σύμμαχος του Τσόρτσιλ, ο μεγιστάνας Λόρδος Μπίβερμπρουκ συναντήθηκε με τον αδελφό της Καστλρόουζ και πήρε στην κατοχή του το πορτρέτο, επιστρέφοντάς το στην οικογένεια στο τέλος του πολέμου.
Ο δρ. Ντόκτερ λέει για τη σχέση του Τσόρτσιλ με την Καστλρόουζ και το πορτραίτο της: «Όταν ηγείσαι της χώρας σου σε έναν παγκόσμιο πόλεμο και είσαι υπό τεράστια πίεση, φοβάσαι ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να αντιδράσουν άσχημα για τη σχέση που είχες με την Ντόρις».
«Ο Τσόρτσιλ έχει θεοποιηθεί, αλλά αυτή η ιστορία μας επιτρέπει να τον θεωρούμε ως πολύ πιο πολύπλοκο χαρακτήρα. Είναι ακόμα εθνικός ήρωας, αλλά είναι και αυτός που είχε μια σχέση».
