Υπέρ της αλλαγής του άρθρου 16 του Συντάγματος, των ιδιωτικών πανεπιστημίων και των «κουπονιών εκπαίδευσης» τάχθηκε ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας χθες στην παρουσίαση του βιβλίου του Τάσου Αβραντίνη «Εκπαίδευση: Ελεύθερη επιλογή ή μια γάτα που γαβγίζει».
Ο κ. Μητσοτάκης υποστήριξε ότι με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα υπάρξουν σημαντικά οφέλη για την οικονομία: «Θα μπορούσαμε να συζητάμε για 100.000 ενδεχομένους ξένους φοιτητές, 10.000 νέες θέσεις διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού και πάνω από 5.000 νέες θέσεις διοικητικού προσωπικού. Αλλά προφανώς, για να γίνουν όλα αυτά, θα πρέπει επιτέλους να σπάσουμε το ιερό ταμπού του άρθρου 16 του Συντάγματος, το απόλυτο τοτέμ της αντιμεταρρύθμισης στη χώρα».
Σε ό,τι αφορά τα κουπόνια εκπαίδευσης, ένα μοντέλο επιδοματικής πολιτικής στην εκπαίδευση, που χρηματοδοτεί το μαθητή και όχι το σχολείο και έτσι δίνει την ελευθερία επιλογής σε γονείς και μαθητές, ο κύριος Μητσοτάκης σημείωσε: «Προσωπικά πιστεύω ότι δεν είμαστε ακόμα ώριμοι να το κάνουμε, όχι να το συζητήσουμε, αλλά να πάμε σε αυτή τη λογική. Αλλά ας ξεκινήσουμε τουλάχιστον με ένα πλαίσιο παρεμβάσεων που θα απελευθερώσουν τα σχολεία από τον ασφυκτικό κρατικό έλεγχο και θα δώσουν περισσότερες δυνατότητες επιλογής στους γονείς αλλά και περισσότερο πεδίο αυτονομίας στους δασκάλους, στους διευθυντές για να μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα της παρεχόμενης υπηρεσίας που παρέχουν στα παιδιά”.
Ο πρόεδρος της ΝΔ κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι έχει εγκλωβιστεί σε συντεχνιακά ζητήματα του χθες: «Οι κρατικές υπηρεσίες, όποιες και αν είναι αυτές, οφείλουν να είναι στοχευμένες πρωτίστως στον πολίτη και όχι στον πάροχο. Η πολιτική, δηλαδή, για την παιδεία – για να το πω με πολύ απλά λόγια – πρέπει να βάζει πρώτα το μαθητή και το φοιτητή, όχι το δάσκαλο και τον καθηγητή».
Επίσης έκανε λόγο για ραγδαίες εξελίξεις στην εκπαίδευση παγκοσμίως, τις οποίες η κυβέρνηση δεν παρακολουθεί: «Στη χώρα μας δεν γίνεται καμία απολύτως συζήτηση για το ποιες ειδικότητες και ποιες δεξιότητες χρειαζόμαστε, λαμβάνοντας υπόψη τον παραγωγικό μετασχηματισμό της οικονομίας τον οποίον εισηγούμαστε. Αν δηλαδή είναι προς όφελος της εθνικής οικονομίας, να παράγουμε τον αριθμό των δικηγόρων, των γιατρών ή των μηχανικών που παράγουν σήμερα τα πανεπιστήμια. Και σίγουρα δεν γίνεται καμία απολύτως συζήτηση για το πώς αλλάζει η ίδια η αγορά εργασίας, ως αποτέλεσμα των ραγδαίων εξελίξεων στον τομέα της τεχνολογίας».
