Την εκτίμηση ότι «δεν είναι υπόθεση για εξεταστική επιτροπή της Βουλής» μία υπόθεση η οποία εκκρεμεί στα Δικαστήρια και αφορά ένα συγκεκριμένο θέμα, διατύπωσε ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης και μέλος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής Νίκος Παρασκευόπουλος, μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM» για την κλήση του υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου στην Επιτροπή σε ό,τι αφορά την υπόθεση των συνομιλιών του με τον ισοβίτη Ευθ. Γιαννουσάκη.
«Η επιτροπή της Βουλής δεν μπορεί να είναι ένα εργαλείο εν αφθονία. Η Βουλή δύσκολα έχει πάνω από μία εξεταστικές επιτροπές. Είναι σχεδόν αδύνατον κάποτε να έχει πάνω από δύο, διότι απορροφά πολλούς βουλευτές με καθημερινή σχεδόν απασχόληση και δεν μπορούν ταυτόχρονα να είναι παρόντες σε άλλα καθήκοντα τα οποία έχουν» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Παρασκευόπουλος.
«Πιστεύω», συνέχισε, «ότι η εξεταστική επιτροπή είναι πρόσφορη να εξετάσει ζητήματα τα οποία αφορούν όχι μόνο μία υπόθεση αλλά αφορούν γεγονότα που είναι συστημικά, χρειάζονται μια διαπλεκόμενη εξέταση διαφόρων λειτουργιών, διαφόρων εξουσιών. Η εξεταστική π.χ. για τα θαλασσοδάνεια είναι μια εξεταστική που αφορά πάρα πολλούς ανθρώπους και πάρα πολλά πόστα. Δεν θα μπορούσε να γίνει στο σύνολό της από τη Δικαιοσύνη. Ή κάτι ανάλογο που αφορά την Υγεία στο σύνολό της […] Μία υπόθεση ανήκει στον φυσικό δικαστή να την εξετάσει, όχι στη Βουλή».
Όπως αναφέρει το ΑΠΕ, σε ό,τι αφορά τις επικρίσεις που δέχεται η κυβέρνηση για παρεμβάσεις στο έργο της Δικαιοσύνης, ο κ. Παρασκευόπουλος τόνισε πως «μετά από μία πορεία διευθέτησης που παίρνουν τα οικονομικά ζητήματα της χώρας η αντιπολιτευτική κριτική έχει συγκεντρωθεί στα θέματα της Δικαιοσύνης».
«Η ενασχόληση της Βουλής, μέσω εξεταστικής επιτροπής, με μία συγκεκριμένη υπόθεση που εξετάζεται από τα Δικαστήρια δεν θα ήταν κατ΄εξοχήν μια παρέμβαση στους χώρους της Δικαιοσύνης;» αναρωτήθηκε και πρόσθεσε: «Παρέμβαση στη Δικαιοσύνη δεν είναι μία κριτική η οποία ασκείται σε μία απόφαση η οποία έχει εκδοθεί. Η κριτική στα έργα της εξουσίας -εξουσία είναι και η δικαστική- είναι κάτι που είναι αγαθό της Δημοκρατίας, εγγυημένο από το Σύνταγμά μας. Επομένως δεν συνιστά παρέμβαση το να γίνεται κριτική σε δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες έχουν εκδοθεί. Αυτό που είναι όντως προβληματικό είναι ο υπουργός Δικαιοσύνης ή οι κεντρικοί κυβερνητικοί παράγοντες να ασκούν κριτική σε πράξεις της προδικασίας, σε δικαστικές πράξεις που γίνονται πριν από την έκδοση των αποφάσεων».
Εκτίμησε δε, σύμφωνα με το ΑΠΕ, πως «η εκ των υστέρων κριτική δεν μπορεί παρά να είναι επωφελής για τη Δικαιοσύνη κι ένας επιστήμονας -και ο δικαστής είναι επιστήμονας- γνωρίζει ότι από την κριτική μόνο όφελος μπορεί να προκύψει»
