Μετά τις πρόσφατες δυο απολύσεις στην επανεκδιδόμενη εφημερίδα «Μακεδονία» και μία νέα, τρίτη απόλυση, ή μάλλον καλύτερα εκδίωξη, δημοσιογράφου, έρχεται να καταγράψει με απόλυτα ξεκάθαρο και χαρακτηριστικό τρόπο το ήθος και τις προθέσεις της νέας εκδοτικής ΑΕ των 20 επώνυμων επιχειρηματιών της Θεσσαλονίκης, που έχει αναλάβει την επανέκδοση της ιστορικής εφημερίδας. Να θυμίσουμε ότι η εφημερίδα «Μακεδονία» ανέστειλε τη λειτουργία της τον Οκτώβριο του 2017 μετά την απόφαση των 70 εργαζόμενων του συγκροτήματος να προσχωρήσουν σε επίσχεση εργασίας διεκδικώντας δεδουλευμένα 18,5 μισθών.
Η νέα τρίτη «απόλυση»
Πρόκειται για ένα δημοσιογράφο – διορθωτή ο οποίος μετείχε στην ομάδα των συντακτών της εφημερίδας οι οποίοι το καλοκαίρι συμφώνησαν με την προηγούμενη εταιρία των Ρήγα – Σουλοπούλου, την «Μακεδονική Εκδοτική Εκτυπωτική Α.Ε.» που εξέδιδε τις εφημερίδες Μακεδονία και Θεσσαλονίκη, να ενοικιάσουν τους τίτλους των εφημερίδων, έναντι 3,5 απλήρωτων μισθών, προκειμένου στη συνέχεια να τους παραχωρήσουν για εκμετάλλευση σε μία νέα εταιρία επενδυτών με αντίτιμο θέσεις εργασίας . Το σχέδιο εκπονήθηκε από την προηγούμενη εταιρία που αναζητούσε διακαώς επενδυτές και με προφανή στόχο την επανέκδοση των εφημερίδων, χωρίς τα βάρη των 15 εκατ. ευρώ που χρωστά το συγκρότημα της «Μ» σε εργαζόμενους, ταμεία, δημόσιο, ΔΕΚΟ και προμηθευτές και χωρίς βεβαία ενοχλητικούς ή περιττούς εργαζόμενους αλλά και με καθαρό προεκλογικό περιεχόμενο, σταθερά στη αντισυριζα γραμμή της συντηρητικής αντιπολίτευσης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ(ΚΙΝΑΛ).
Μου φέρθηκαν ως «στημένη λεμονόκουπα»…
Ο εν λόγω, παρότι ενοικιαστής των τίτλων, τελικά δεν συμμετείχε στην ΚΟΙΝΣΕΠ που συγκρότησαν οι 24 από τους 70 εργαζόμενους της «Μ», που αποδέχθηκαν τη λύση της επανέκδοσης μέσω ενοικίασης των τίτλων από τους ίδιους και παραχώρησης τους σε κάποιους επενδυτές. Συμφώνησε όμως να παραχωρήσει το ποσοστό δικαιωμάτων που κατείχε επι των τίτλων και να υπογράψει την παραχώρηση εκμετάλλευσης των τίτλων στη νέα εταιρία με τον όρο να τον προσλάβουν. Δηλαδή να τους έδινε το μερίδιο των δικαιωμάτων του από την ενοικίαση, για να έχει δουλειά. Η πρόσληψη δεν έγινε ποτέ κι έμεινε στα λόγια, παρότι ο ίδιος υπέγραψε την παραχώρηση. «Δεν με κάλεσαν ποτέ μετά την υπογραφή» φέρεται να αναφέρει ο ίδιος σε καταγγελία του προς την ΕΣΗΕΜΘ.
Ωστόσο επειδή η πρώτη διαδικασία υπογραφής της παραχώρησης, κρίθηκε άκυρη, γιατί δεν υπήρχε πιστοποίηση του γνήσιου των υπογραφών, όταν του ζήτησαν να ξαναυπογράψει το παραχωρητήριο, αρνήθηκε και ζήτησε τη θέση εργασίας που του υποσχέθηκαν. Αντί εργασίας του πρότειναν μερικές δεκάδες ευρώ ως αποζημίωση και του είπαν κυνικά «δεν σε χρειαζόμαστε». «Μου φέρθηκαν ως στημένη λεμονόκουπα» τονίζει στην καταγγελία του προς την Ένωση και την καλεί να τον προστατέψει και να εξετάσει αν η επανέκδοση είναι σύννομη, εφόσον ο ίδιος δεν έχει συναινέσει.
Καμία σχέση με κοινωνική οικονομία
Η συγκεκριμένη περίπτωση όπως και οι δυο προηγούμενες πρόσφατες απολύσεις εργαζομένων της επανεκδιδόμενης «Μακεδονίας» που απολύθηκαν διότι αρνήθηκαν να αποδεχτούν την παραγραφή της προϋπηρεσίας τους, επιβεβαιώνουν τις επιφυλάξεις των 50 εργαζόμενων της «Μ» που απέχουν από το εγχείρημα και το καταγγέλλουν ως προσπάθεια υφαρπαγής και εκμετάλλευσης των τίτλων της «Μακεδονίας» και «Θεσσαλονίκης» αλλά και μη καταβολής των δεδουλευμένων από την «μαμά εταιρία» τη ΜΕΕ ΑΕ των Ρηγα Σουλοπούλου. Γίνεται δηλαδή ξεκάθαρο πλέον, ότι το νέο εκδοτικό εγχείρημα δεν έχει καμία σχέση με συνεταιρισμό και κοινωνική οικονομία και πως η νέα εταιρία που το διαχειρίζεται, δεν είναι παρά μία επιχειρηματική και κερδοσκοπική προσπάθεια που εκπροσωπεί οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα και στοχεύει σε οικονομικά και πολιτικά κέρδη. Όποιος μάλιστα επικαλείται την ΚΟΙΝΣΕΠ των 24 προθύμων συνεταίρων του Τακά και του Μασούτη, που κατέχει το ισχνό 15% στην νέα ΑΕ των 20 επώνυμων επιχειρηματιών, το κάνει προσχηματικά για να δικαιολογήσει το κόλπο της χρήσης ενός ιστορικού εμπορικού σήματος απαλλαγμένο από χρέη και κανονικές θέσεις εργασίας.
Διαβάστε περισσότερα στο syntaktologio.wordpress.com
