Ο Δήμος Παύλου Μελά διοργανώνει αύριο Δευτέρα 28 Νοεμβρίου και ώρα 19.30, εκδήλωση τιμής και μνήμης αφιερωμένη στον Χρήστο Τσακίρη, δήμαρχο Σταυρούπολης για 12 συνεχόμενα έτη (θητείες 1979 – 1982, 1983 – 1986, 1987 – 1990), στο Κέντρο Πολιτισμού που φέρει το όνομά του.
Ο Χρήστος Τσακίρης γεννήθηκε στη Σταυρούπολη, από γονείς πρόσφυγες της Μικρασίας. Στα εφηβικά του χρόνια αναγκάστηκε να διακόψει το σχολείο λόγω οικονομικών προβλημάτων και να εργαστεί στις οικοδομές. Εκεί έμαθε την τέχνη του υδραυλικού. Παιδί που πάλευε για το μεροκάματο, έμαθε να εκτιμά τους κόπους και τους αγώνες των ανθρώπων για επιβίωση. Παντρεύτηκε και απέκτησε δύο γιούς και μια κόρη. Η πολιτική του συνείδηση άρχισε να διαμορφώνεται από πολύ μικρή ηλικία. Δραστηριοποιείται στη νεολαία Λαμπράκη το 1963 ως γραμματέας της στη Σταυρούπολη.
Ο Χρήστος Τσακίρης συμμετείχε ενεργά σε όλους τους δημοκρατικούς, λαϊκούς και εργατικούς αγώνες. Ακολούθησε η σύλληψή του από τη χούντα και η 14μηνη εξορία του, αρχικά στη Γιούρα και κατόπιν στο Λακκί της Λέρου, όπου και διδάχθηκε μαθήματα πολιτικής οικονομίας και φιλοσοφίας από συγκρατούμενούς του. Στη μεταπολίτευση έγινε μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος. Από εκεί κι έπειτα αρχίζει μια διαρκής ενασχόληση με τα κοινά. Στις 30 Μαρτίου 1975 κατέβηκε ως υποψήφιος Δήμαρχος Σταυρούπολης. Απέσπασε το 16,5% του εκλογικού σώματος, όμως δεν εξελέγη λόγω του εκλογικού νόμου. Το 1977 συμμετέχει στο στίβο των βουλευτικών εκλογών ως υποψήφιος του ΚΚΕ στην Α΄ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης και το 1978 εκλέγεται για πρώτη φορά Δήμαρχος Σταυρούπολης και μάλιστα με τους μισούς σχεδόν δημοτικούς συμβούλους του να είναι από 25 έως 30 ετών. Ο Χρήστος Τσακίρης τους εμπιστεύεται σε σημαντικές θέσεις στη διοίκησή του. Επανεξελέγη Δήμαρχος στις επόμενες δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 1982 και του 1986. Στα 12 χρόνια σκληρής δουλειάς από τη θέση του Δημάρχου άφησε παρακαταθήκη ένα πλούσιο έργο. Πλατεία Ελευθερίας, Πάρκο Σόλωνος, πάρκο των Ρόδων και πλατεία Εδέσσης στην Τερψιθέα, άσφαλτος στην Ομόνοια, προεργασία για τη Μονή Λαζαριστών, το εμβληματικό Κέντρο Πολιτισμού στην οδό Λαγκαδά, η πρώτη γη από το στρατόπεδο του Παύλου Μελά, η αντίσταση κατά της ΔΙΑΝΑ από το ΄80, το τοπικό σχέδιο για τα πρώτα ευρωπαϊκά προγράμματα…
Όταν κατά την τέταρτη συνεχή εκλογική αναμέτρηση το 1990 δεν εξελέγη, επέστρεψε στην τέχνη του υδραυλικού. Πήρε κοντά του τους δύο γιους του και τους έμαθε το επάγγελμά του. Εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος στις εκλογές του 1998 και του 2002. Πέθανε το Νοέμβριο του 2005.
