Αν όχι η σημαντικότερη, μια από τις πιο σημαντικές στιγμές για την Ανοιχτή Σκηνή – Θεατρικές Φωνές της πόλης του Δήμου Θεσσαλονίκης σε όλα τα χρόνια της διοργάνωσής της, υπήρξε η παρουσία στο Δημοτικό Θέατρο Άνετον του πολυβραβευμένου και ίσως πιο σημαντικού Ισπανού θεατρικού συγγραφέα αυτή τη στιγμή, Juan Mayorga. Αξίζει να αναφερθεί ότι ανάμεσα στα πολύπρακτα θεατρικά έργα του Mayorga συμπεριλαμβάνονται τα «Γράμματα αγάπης στον Στάλιν» και «Το αγόρι στο τελευταίο θρανίο» (ταινία του Φρανσουά Οζόν, Βραβείο FIRPESCI στο Φεστιβάλ Τορόντο, Βραβεία Καλύτερης Ταινίας και Καλύτερου Σεναρίου στο Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν 2012).
Ο Juan Mayorga ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη για το ανέβασμα του έργου του «Himmelweg» από το Θεατρικό Σύλλογο «Ουρανός με Αστέρια» που συμμετείχε φέτος στην Ανοιχτή Σκηνή. Την Κυριακή 18 Μαρτίου παρακολούθησε την παράσταση και όπως είχε προγραμματιστεί και προαναγγελθεί, συμμετείχε μετά το τέλος της σε ανοιχτή συζήτηση στην οποία συμμετείχαν επίσης η σκηνοθέτιδα του έργου Χριστίνα Γυφτάκη, η σχεδόν αποκλειστική μεταφράστρια των έργων του Mayorga στην Ελλάδα Μαρία Χατζηεμμανουήλ και ο μεταφραστής και ζωγράφος Σάμης Ταμπώχ εκπροσωπώντας την Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης. Το συντονισμό της συζήτησης είχε η θεατρολόγος Γιάννα Τσόκου ενώ η διερμηνεία έγινε από τον Παναγιώτη Ξουπλίδη από την Ισπανοελληνική Ένωση Γλώσσας και Πολιτισμού με την ευγενική μεσολάβηση του Ισπανικού Προξενείου.
O Mayorga απάντησε στα ουσιώδη ερωτήματα που τέθηκαν με πρώτο απ’ όλα αυτό που αφορούσε την ανάγκη να γράψει ένα έργο για το ιστορικό γεγονός του στρατοπέδου Τερεζίν στην Τσεχία την εποχή του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος από τους Γερμανούς Ναζί. Παραδέχτηκε ότι διαψεύστηκε καθώς περίμενε ότι θα ήταν ένα έργο που θα έμενε στο συρτάρι ενώ το έργο από το 2004 έχει κάνει 39 διαφορετικά ανεβάσματα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Υπήρξε μια εξαιρετική βραδιά και όσοι παραβρέθηκαν σε αυτήν είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν και να αναγνωρίσουν στον Juan Mayorga όχι μόνο την αξία και τη δύναμη του συγγραφικού αλλά του βαθιά ανθρώπινου και ουσιαστικού λόγου του.
Για τo έργο «Himmelweg» (O δρόμος για τον ουρανό) γράφει η μεταφράστρια Μαρία Χατζηεμμανουήλ:
Με αφορμή ένα ιστορικό γεγονός του 1944, την επίσκεψη του αντιπροσώπου του Ερυθρού Σταυρού Μωρίς Ροσέλ στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Τερεζίν, το επονομαζόμενο “γκέτο-μοντέλο”, ο Χουάν Μαγιόργκα δεν γράφει ένα έργο μνήμης για το Ολοκαύτωμα, αλλά ένα έργο για τη σημερινή πραγματικότητα, για τον σύγχρονο θεατή-Ροσέλ που αρνείται να “σπρώξει την πόρτα” και να δει με τα μάτια του τη φρίκη. Τον θεατή που αρκείται σε αυτά που του δείχνουν, σε αυτά που καθησυχάζουν τη συνείδησή του, όση συνείδηση του έχει απομείνει. Την ιστορική τραγωδία και τον τρόμο από τα σύγχρονα ολοκαυτώματα -στη Ρουάντα, στο Ιράκ, στην Παλαιστίνη και σε τόσα άλλα μέρη του κόσμου μας- την εξαφανίζει σήμερα το θέαμα που προσφέρουν τα ΜΜΕ. […] Ο Μαγιόργκα μιλάει για το χτες και το σήμερα στις αναισθητοποιημένες από την εικόνα κοινωνίες μας.
