Συμπληρώθηκαν πριν από λίγες μέρες, στις 7 του Δεκέμβρη, 75 χρόνια από την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ, η οποία, καταπώς συνηθίζεται να λέγεται, άλλαξε τον ρου της ιστορίας, «εξαναγκάζοντας» τις ΗΠΑ να μπουν στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κατά των δυνάμεων του Άξονα.
Αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά. Λιγότερο γνωστά είναι ίσως τα γεγονότα, αμέσως μετά την επίθεση, στις πόλεις της δυτικής Ακτής των ΗΠΑ και οι διώξεις που υπέστησαν αρκετές χιλιάδες αμερικανοί πολίτες ιαπωνικής καταγωγής. Σύμφωνα με τη wikipedia, αμέσως μετά το Περλ Χάρμπορ, 110.00 με 120.000 αμερικανοϊάπωνες, δεύτερης και τρίτης γενιάς μετανάστες, κλείστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ενώ οι περιουσίες τους πέρασαν υπό το έλεγχο ιδιωτικών εταιριών. Πολλοί μάλιστα εκτιμούν πως αυτή η κίνηση καθώς και οι μεμονωμένες επιθέσεις προς τον ιαπωνικό πληθυσμό της δυτικής Ακτής δεν ήταν τόσο αποτέλεσμα «εθνικής αγανάκτησης» μετά το Περλ Χάρμπορ αλλά περισσότερο αποτέλεσμα ενός προϋπάρχοντος ρατσισμού.
Σε αυτό το αρρωστημένο, πανικόβλητο κλίμα, μεταφέρει τον αναγνώστη το σπουδαίο (ας το ξεκαθαρίσουμε εξαρχής) μυθιστόρημα του αμερικανού Τζέιμς Ελρόι «Perfidia – Ο κύκλος της προδοσίας» (εκδ. Κλειδάριθμος), στο οποίο ο αυτοαναγορευθείς Μπετόβεν του νουάρ μυθιστορήματος επιδίδεται στο αγαπημένο του σπορ: ανακατεύει τη δημοσιογραφική έρευνα, τα ιστορικά στοιχεία, πρόσωπα πραγματικά αλλά και επινοημένα, συνωμοσιολογία, δαιδαλώδη πλοκή και πολυφωνική αφήγηση, για να δημιουργήσει ένα επικό μυθιστόρημα με το οποίο εγκαινιάζεται η δεύτερη Τετραλογία του Λος Άντζελες, πηγαίνοντας ακόμη πιο πίσω στο παρελθόν, πριν από την υπόθεση της Μαύρης Ντάλιας, επαναφέροντας πρόσωπα, κατά το δοκούν, που έχουν ήδη παρελάσει στα προηγούμενα μυθιστορήματά του, τα οποία χρονικά τοποθετούνται μετά το Perfidia.
Perfidia στα ισπανικά είναι η προδοσία – κι ένα τραγούδι που ακούγεται στις σελίδες του βιβλίου. Προδοσία στο συλλογικό, ιστορικό επίπεδο (που φοβούνται οι ΗΠΑ ότι έχουν διαπράξει οι ιάπωνες μετανάστες και οι ιαπωνικής καταγωγής πολίτες της Καλιφόρνιας) αλλά και στο προσωπικό επίπεδο, καθώς οι τέσσερις κεντρικοί χαρακτήρες συνωμοτούν και προδίδουν διαρκώς ο ένας τον άλλον: Ο χαρισματικός, διαποτισμένος από αμφίβολες ιδεολογίες αστυνόμος Γουίλιαμ Πάρκερ, ο διεφθαρμένος αρχιφύλακας Ντάντλεϊ Σμιθ, ο Χιντέο Ασίντα, ο μοναδικός Ιάπωνας στο Εγκληματολογικό της Αστυνομίας του Λος Άντζελες, και η Κέι Λέικ, νεαρή διανοούμενη που αναζητά την περιπέτεια. Ύστερα από τη δολοφονία μιας οικογένειας Ιαπώνων, που συμπίπτει χρονικά με το βομβαρδισμό στο Περλ Χάρμπορ, θα βρεθούν στη μέση ενός πολιτικού κυκλώνα -σύντροφοι, αντίπαλοι, εραστές, πιόνια της ιστορίας, μαζί με ηθοποιούς, εγκληματίες, ακροδεξιούς και κομμουνιστές, άτομα του υποκόσμου αλλά και της καλής κοινωνίας.
Ο Ελρόι, με αφορμή μια όχι και τόσο γνωστή πτυχή της αμερικανικής ιστορίας, τα γράφει, καταπώς το συνηθίζει, έξω από τα δόντια: Μια τεράστια πλεκτάνη, κρατική, διαπλέκεται με άλλες, ιδιωτικές, σε ένα σύμπαν χωρίς καλούς και κακούς όπου βρίσκεται σε εξέλιξη ένας διαρκής αγώνας για περισσότερο χρήμα, σεξ και εξουσία.