Ένας “επικίνδυνος εφησυχασμός” αναφορικά με την αντιμετώπιση της παγκόσμιας πανδημίας του ιού του AIDS, του HIV, κινδυνεύει να προκαλέσει αναζωπύρωση της νόσου, σύμφωνα με μια νέα έκθεση.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η καθυστέρηση στη χρηματοδότηση της αντιμετώπισης του HIV τα τελευταία χρόνια θέτει σε κίνδυνο της προσπάθειες για τον έλεγχο της νόσου.
Όπως είναι σήμερα η κατάσταση, ο κόσμος δεν είναι ακόμη σε θέση να δώσει τέλος στην πανδημία ως το 2030, ένας στόχος ο οποίος έχει συμφωνηθεί από τις χώρες μέλη του ΟΗΕ, γράφουν οι επιστήμονες σε έκθεσή τους που δημοσιεύεται στην ιατρική επιθεώρηση Lancet.
Οι ίδιοι κάνουν έκκληση για επείγουσες αλλαγές στον τρόπο αντιμετώπισης και ελέγχου της νόσου.
Περίπου 37 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως είναι οροθετικοί ή πάσχουν από τη νόσο και εκτιμάται ότι κάθε χρόνο υπάρχουν 1,8 εκατομμύρια νέα κρούσματα, τα οποία τα τελευταία χρόνια παρουσιάζουν μείωση.
Ωστόσο, η Επιτροπή Lancet ανακοίνωσε ότι η μείωση σημειώνεται με πολύ αργούς ρυθμούς ώστε να ικανοποιήσει τον στόχο της UNAids (του ειδικού προγράμματος του ΟΗΕ για το HIV και το AIDS).
Ενώ τα ποσοστά του HIV μειώνονται συνολικά, ωστόσο παραμένουν σε περιθωριοποιημένες ομάδες –στους νεότερους ανθρώπους και κυρίως στις γυναίκες– καθώς και στις αναπτυσσόμενες χώρες, που είναι λιγότερο πιθανό να έχουν πρόσβαση στη θεραπεία, είπε η επιτροπή.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση του HIV είναι περιορισμένη τα τελευταία χρόνια κα ανέρχεται σε περίπου 14,7 δισ. λίρες, δηλαδή σχεδόν 5,4 δισ. λίρες λιγότερες σε σχέση με τον ποσό που εκτιμάται ότι απαιτείται για να ικανοποιηθούν οι στόχοι του UNAids.
«Παρά την αξιοσημείωτη πρόοδο στην αντιμετώπιση του HIV, η κατάσταση έχει σταματήσει την τελευταία δεκαετία. Η αναζωογόνηση αυτού του έργου είναι απαιτητική – αλλά η υγεία και ευημερία εκατομμυρίων ανθρώπων απαιτούν να ανταποκριθούμε στην πρόκληση αυτή», σχολιάζει η Δρ Λίντα-Γκέιλ Μπεκκερ, πρόεδρο της Διεθνούς Εταιρείας για το AIDS και καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Κέιπ Τάουν.
Η Επιτροπή του Lancet ζητά επίσης μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των επαγγελματιών υγείας και στο τομέα της αντιρετροϊκής αγωγής ειδικά, η ενσωμάτωσή της να βελτιωθεί και σε άλλους τομείς της φροντίδας υγείας. Αυτό θα σημάνει το τέλος της «εξαίρεσης» του HIV και θα συμπεριλάβει τον έλεγχο για τον ιό συνδυαστικά με άλλες μη μεταδοτικές νόσους, όπως ο διαβήτης και η υπέρταση, για παράδειγμα.
«Τα συστήματα υγείας πρέπει να σχεδιαστούν ώστε να εκπληρώνουν τις ανάγκες των ληπτών των υπηρεσιών υγείας που προσφέρουν, περιλαμβανομένης της ικανότητας να αντιμετωπίζουν ταυτόχρονα πολλαπλά προβλήματα υγείας», σχολιάζει ο καθηγητής Κρις Μπέιρερ.
Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ
