Μια βασική διάκριση που πρέπει να κάνουμε, πριν ξεκινήσουμε να αναπροσαρμόζουμε τις διατροφικές μας συνήθειες, είναι αυτή ανάμεσα στο κόκκινο κρέας και το λευκό κρέας. Ο ΠΟΥ συνιστά να μην καταναλώνουμε περισσότερα από 500 γραμμάρια μαγειρεμένου κόκκινου κρέατος την εβδομάδα, ενώ προτείνει –στο μέτρο του δυνατού– την πλήρη αποχή από την κατανάλωση αλλαντικών.
Κόκκινο κρέας
Κόκκινο κρέας θεωρείται το μοσχαρίσιο (βοδινό/βόειο) κρέας, το χοιρινό κρέας, το αρνί και το κατσίκι, καθώς και οποιοδήποτε παράγωγο αυτών, όπως ο κιμάς και τα παϊδάκια.
Στην κατηγορία του κόκκινου κρέατος κατατάσσονται και άλλα, «εξωτικά» είδη που καταναλώνονται σπανιότερα στη χώρα μας, όπως το κρέας αλόγου, το κρέας αγριόχοιρου, το κρέας ελαφιού, το κρέας πέρδικας, το κρέας φασιανού, το κρέας στουθοκαμήλου κ.α.
Αν και η υπερκατανάλωση κόκκινου κρέατος συνδέεται με δυσμενείς εκβάσεις για την υγεία, σε μικρές ποσότητες είναι απαραίτητο, καθώς αποτελεί καλή πηγή θρεπτικών συστατικών όπως οι πρωτεΐνες, ο σίδηρος και ο ψευδάργυρος.
Λευκό κρέας
Λευκό κρέας θεωρείται κυρίως το κοτόπουλο και η γαλοπούλα. Δευτερευόντως, στην κατηγορία αυτή ανήκουν η πάπια και η χήνα αλλά και το ψάρι.
Επεξεργασμένο κρέας
Επεξεργασμένο κρέας (αλλαντικό) θεωρείται οποιοδήποτε κρέας έχει συντηρηθεί και διατίθεται εμπορικά έπειτα από προσθήκη αλατιού και συντηρητικών, όπως το μπέικον, το σαλάμι, το λουκάνικο και το πατέ.
Τα μπιφτέκια, τα κεφτεδάκια και άλλα αντίστοιχα προϊόντα κατατάσσονται στην κατηγορία του επεξεργασμένου κρέατος μόνο εάν έχουν υποστεί κάποιου είδους επεξεργασία με προσθήκη χημικών συστατικών και/ή συντηρητικών.
