Τα προβλήματα στο δημόσιο χώρο της πόλης μας πολλά… μικρά πεζοδρόμια, εμπόδια, τραπεζοκαθίσματα, πολλές φορές και απουσία πεζοδρομίων, λίγες διαβάσεις πεζών, αποσπασματικές υποδομές ΑΜΕΑ, άναρχη στάθμευση, παράνομη στάθμευση, υψηλές ταχύτητες, ελλιπής σήμανση, λιγοστές παρεμβάσεις ήπιας κυκλοφορίας, χαμηλό επίπεδο κυκλοφοριακής αγωγής και παράλληλα … πολύς ελεύθερος χώρος για τα ΙΧ.
Όλοι θέλουν να τα φτιάξουν όλα και μάλιστα άμεσα.
Οι υποσχέσεις πολλές και τα προσωπικά στοιχήματα ακόμα περισσότερα.
Ο ρεαλισμός όμως επιτάσσει να αναγνωρίσουμε τους τόπους εκείνους που χρήζουν άμεσης και διαχρονικής προστασίας και να προγραμματίσουμε εκτός από τα έργα – φάρους που θα προσθέσουν ποιότητα στη Θεσσαλονίκη, και έργα μικρά– έργα γειτονιάς– έργα χαμηλού κόστους – έργα με μικρό χρονικό ορίζοντα υλοποίησης που θα βελτιώσουν άμεσα τον τρόπο που μετακινούμαστε ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ και θα απελευθερώσουν αξίες που υπήρχαν στην πόλη μας πριν την δραστική έλευση του ΙΧ.
Πολλές πόλεις τις Ευρώπης, της Βορείου αλλά και της Λατινικής Αμερικής συνηθίζουν όταν δεν μπορούν να αναβαθμίσουν εξ’ ολοκλήρου μια πόλη να ξεκινούν από εκεί που συχνάζουν τα παιδιά, γύρω από τα σχολεία, τα πάρκα και τις πλατείες.
Τι κάνουν; Προστατεύουν τις περιοχές γύρω από τα σχολεία, τα πάρκα και τις πλατείες από τη διαμπερή διέλευση των οχημάτων, βάζουν εμπόδια στην ανεξέλεγκτη κίνηση των οδηγών (που πολλές φορές είναι οι ίδιοι οι γονείς των παιδιών), δημιουργούν άνετους χώρους κίνησης πεζών και ποδηλάτων, χρωματίζουν διαβάσεις, πεζοδρομούν τμήματα δρόμων με πλακόστρωτα ή με απλό χρώμα και λουλούδια …, μονοδρομούν τμήματα οδών, φυτεύουν δέντρα με τη συμμετοχή πολλές φορές και των ίδιων των μαθητών!
Στόχος αυτών των παρεμβάσεων είναι κυρίως η ενίσχυση της οδικής ασφάλειας της περιοχής με χαμηλές ταχύτητες και ήπιες συνθήκες κυκλοφορίας για όλους, η οχύρωση των περιοχών των σχολείων από τη διαμπερή κυκλοφορία οχημάτων χωρίς ωστόσο να αποκόπτεται η εξυπηρέτηση των παρακείμενων κατοίκων, και τέλος η αναβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος για τους ανήλικους, τους ηλικιωμένους και εν γένει το σύνολο των πεζών χρηστών καθώς και όσων κινούνται με ήπια μέσα μετακίνησης (π.χ. ποδήλατο). Δεν είναι η ανακάλυψη της Αμερικής- είναι έργα με ιδιαίτερη έμφαση στη σήμανση που κοστίζουν από 2.000 έως 20.000 ευρώ ανάλογα την περιοχή μελέτης και το εύρος των παρεμβάσεων, ενώ μπορούν να μελετηθούν και να υλοποιηθούν με σωστό προγραμματισμό για παράλληλες παρεμβάσεις εντός διετίας.
Θα μπορούσα να γράψω κι εγώ πως θα τα αλλάξουμε όλα… αλλά ρεαλιστικά στόχος είναι να αλλάξουμε πρώτα τις γειτονιές και τους τόπους που συχνάζουν τα παιδιά μας! Για αυτό θα παλέψω και για αυτό ζητώ τη στήριξή σας.
*Η Πηνελόπη Αντωνίου, είναι Πολιτικός Μηχανικός, MSc Συγκοινωνιολόγος, Ειδική Σύμβουλος ΚτΥπ, υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος στον συνδυασμό «Θεσσαλονίκη Μαζί»