Λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές, κάποιες χιλιάδες άνθρωποι που ζουν στην Ελλάδα εδώ και χρόνια, δεν μπορούν να ψηφίσουν, ούτε να θέσουν υποψηφιότητα. Μπορεί να εργάζονται, να πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές, δημοτικά τέλη, να στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, αλλά στερούνται ένα βασικό δικαίωμα: να αποφασίσουν για το μέλλον τους. Δεν τους επιτρέπεται ούτε το εκλέγειν, ούτε το εκλέγεσθαι, εφόσον δεν έχουν ελληνική ιθαγένεια. Γιατί το Σύνταγμα προβλέπει, ότι μόνο οι Έλληνες πολίτες έχουν το παραπάνω δικαίωμα, όχι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες.
Εξαίρεση αποτελούν οι ευρωεκλογές, αν αυτός ο «ξένος» είναι υπήκοος ενός κράτους-μέλους. Μπορεί να βάλει υποψηφιότητα στη χώρα που διαμένει, ή σε άλλη και να ψηφίσει εκεί που είναι υποψήφιος.
Οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές Κωνσταντίνα Κούνεβα, Γιουνούς Μουχαμαντί (ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία), Έλενα Μπότση (Οικολόγοι Πράσινοι), Σαγιέντ Αχμάντ (Έλληνες Ριζοσπάστες), ο υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος Ραού Καρίμ (Δύναμη Ζωής, Νότιος Τομέας) και οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι Αφροδίτη Ρήγα και Ηλέκτρα Στροβολίδου (Ανοιχτή Πόλη) αντάλλαξαν απόψεις για τα πολιτικά δικαιώματα και την ένταξη μεταναστών και προσφύγων, σε συζήτηση, που διοργάνωσε το Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων στο δημαρχείο της Αθήνας.
Οι ομιλητές ανέφεραν, πως δε νοείται ένταξη, χωρίς ταυτόχρονα και πολιτική ένταξη, οπότε θα πρέπει να δοθούν πολιτικά δικαιώματα στις παραπάνω ομάδες με την επόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος. Επίσης, τόνισαν την ανάγκη μιας κοινής πολιτικής εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για όλα τα κράτη-μέλη, ώστε να μην υπάρχουν περιθώρια για διακρίσεις και αποκλεισμούς. Παράλληλα, επισήμαναν την ανάγκη για μια αντιρατσιστική πολιτική, ώστε και στην Ελλάδα, η οποία είναι μια σχετικά νέα χώρα υποδοχής μεταναστών συγκριτικά με άλλες, να αναπτυχθούν οι αρχές της πολυπολιτισμικότητας και της διαφορετικότητας, ως πηγές πλούτου για έναν τόπο.
Ειδικότερα, η κ. Κούνεβα εξήγησε πως όλα τα συνδικάτα πρέπει να δέχονται εργαζόμενους με καταγωγή μη ελληνική, πράγμα που κάποια το κάνουν, και άλλα όχι. Ο κ. Μουχαμαντί περιέγραψε το φαινόμενο που παρτηρείται συχνά και στις μεταναστευτικές κοινότητες, να παρατηρείται διστακτικότητα εκ μέρους των ανθρώπων, όταν γίνεται λόγος για πολιτική συμμετοχή. Η «ορατότητα» των προσφύγων και μεταναστών σε όλα τα επίπεδα, είναι σημαντικό να κατακτηθεί, περιέγραψε η κ. Μπότση. Στα μέσα ενημέρωσης εστίασε ο κ. Αχμάντ, καθώς όπως είπε, κάποια «δίνουν λάθος πληροφορίες, συχνά σκόπιμα, καλλιεργώντας το ρατσισμό και την απόσταση μεταξύ ντόπιων και μεταναστών». Οι υποψηφιότητες ανθρώπων με μη ελληνική καταγωγή, όπως της κ. Κούνεβα, του κ. Μουχαμαντί, του κ. Αχμάντ και η δική του, αποτελούν μια απάντηση στον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία, ανέφερε ο κ. Ραού, όμως αυτό δεν είναι αρκετό: «Πρέπει και η κοινωνία να αποδεχτεί την υποψηφιότητα του καθένα από εμάς, που έχει διαφορετική καταγωγή» πρόσθεσε, περιγράφοντας τα σχόλια που ο ίδιος εισέπραξε, όταν ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του: «Κανέναν Έλληνα δε βρήκατε;» Η κ. Ρήγα ανέλυσε, ότι οι αλλαγές πραγματοποιούνται αργά στην ελληνική κοινωνία, φέρνοντας για παράδειγμα, ότι η πρώτη δικαστική απόφαση, όπου σε έγκλημα αναγνωρίστηκε ρατσιστικό κίνητρο, εκδόθηκε το 2019 (δολοφονία Λουκμάν), 11 χρόνια μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου. «Τις επόμενες δεκαετίες προβλέπεται να υπάρχουν 50 εκατομμύρια πρόσφυγες λόγω της κλιματικής αλλαγής και των πολέμων», επισήμανε η κ. Στροβολίδου, τονίζοντας πως οι ανοιχτές και όχι οι κλειστές κοινωνίες είναι το μέλλον, καθότι η ανθρωπότητα προχωράει με αναμείξεις. Υπάρχουν χώρες, όπου η ένταξη προχωράει, αυτό πρέπει να γίνει και σ την Ελλάδα, συμπλήρωσε.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
