Ωραίος στη μορφή, ευαίσθητος στην καρδιά, γενναίος και λαμπρός στη σκέψη ο Αλέξανδρος Πούσκιν επηρεασμένος αρχικά από ιδεαλιστικά μοτίβα και συναπαντόμενος στη συνέχεια με τον ρεαλισμό στα έργα του «Ευγένιος Ονέγκιν» και «Μπόρις Γκουντούνωφ» ανέδειξε την ρώσικη γλώσσα στο προσκήνιο της παγκόσμιας λογοτεχνίας δωρίζοντας στην παγκόσμια λογοτεχνία αξεπέραστες σελίδες, ενώ όπως είπε ο Πιότρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι ο οποίος μελοποίησε έργα του, «η γλώσσα του Πούσκιν είναι από μόνη της μουσική».
Γεννημένος στη Μόσχα, στις 26 Μαΐου (π.ημ.) /6 Ιουνίου 1799 (ν. ημ.) o Πούσκιν δημοσίευσε το πρώτο ποίημά του στην ηλικία των δεκαπέντε ετών. Ώσπου να ολοκληρώσει τις σπουδές του, η ρωσική λογοτεχνική σκηνή είχε αναγνωρίσει το ταλέντο του ευρέως. Το 1820 δημοσίευσε το πρώτο μεγάλης έκτασης ποίημα «Ο Ρουσλάνος και η Λιουντμίλα».
Το 1817 με την αποφοίτησή του διορίστηκε στο υπουργείο Eξωτερικών, υφιστάμενος του Ι. Καποδίστρια, και σχεδόν αμέσως γίνεται μέλος του μυστικού φιλολογικού κύκλου «Αζαρμάς». Ταυτόχρονα εμπλέκεται στις φιλελεύθερες κινήσεις της προοδευτικής αριστοκρατίας, και το ποίημά του «Ωδή στην Ελευθερία», το οποίο κυκλοφορούσε από χέρι σε χέρι, τον καθιστά κύριο εκφραστή των φιλελεύθερων ιδεών, που καταλήγουν στην εξέγερση των Δεκεμβριστών.
Το τσαρικό καθεστώς τον καταδικάζει σε εξορία. Το 1820 έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας, ενώ εμπνεύστηκε από την Ελληνική Επανάσταση.
Το 1826 επιστρέφει στην Μόσχα και το 1831 παντρεύεται την Ναταλία Γκοντσάροβα. Στα τέλη του 1836 λαμβάνει μια ανώνυμη επιστολή που του απονέμει το «Δίπλωμα του απατημένου συζύγου». Ο Πούσκιν κάλεσε σε μονομαχία τον Γάλλο Νταντές στις 8 Φεβρουαρίου 1837 όπου και τραυματίστηκε θανάσιμα.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ