Οι πληροφοριοδότες δημοσίου συμφέροντος θα πρέπει να προστατεύονται νομικά, αντί να διώκονται, δήλωσε ο Rudolf Elmer, πρώην τραπεζίτης σε εκδήλωση του φεστιβάλ “Σπάζοντας τον κύκλο της διαφθοράς- ο ρόλος των πληροφοριοδοτών” που διοργάνωσαν στην Θεσσαλονίκη από κοινού το Ινστιτούτο Ν. Πουλαντζάς ο Όμιλος Φίλων του Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με την Ευρωομάδα της Αριστεράς (GUE/NGL) και τον ευρωβουλευτή Στέλιο Κούλογλου.
Ακόμα και εντός της ΕΕ συγκεκριμένα κράτη λειτουργούν ως φορολογικοί παράδεισοι στερώντας φορολογικά έσοδα και τη δυνατότητα να φορολογήσουν τους πιο πλούσιους πολίτες τους. Μόνο για την ΕΕ το ετήσιο κόστος φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής ανέρχεται σε 1 τρισ. ευρώ το χρόνο. Πρόσφατα τεράστια οικονομικά σκάνδαλα, όπως τα Panama papers και πριν από αυτά τα LuxLeaks, επανέφεραν τη συζήτηση στο προσκήνιο.
Μετά την προβολή των τριών ταινιών: “A Good American” του Friedrich Moser “Citizenfour” της Laura Poitras, και “Whistleblowers, the modern heroes” του Στέλιου Κούλογλου ακολούθησε συζήτηση με την συμμετοχή ενός εκ των πρωταγωνιστών της υπόθεσης αυτής του Rudolf Elmer, πρώην υψηλόβαθμου στελέχους της Swiss Bank Julius Bär .
Στη συζήτηση που ακολούθησε ο Rudolf Elmer, μίλησε για την δική του περιπέτεια όταν αποκάλυψε τα μυστικά της φοροαποφυγής σε φορολογικούς παραδείσους με τα οποία ήταν συνδεδεμένη η ελβετική τράπεζα στην οποία εργαζόταν και όχι μόνο τα στοιχεία αυτά δεν χρησιμοποιήθηκαν για χάρη του δημοσίου συμφέροντος αντίθετα ο ίδιος έμπλεξε σε έναν δικαστικό αγώνα που βρίσκεται σε εξέλιξη μέχρι και σήμερα.
Συγκεκριμένα ο επικεφαλής του γραφείου της ελβετικής τράπεζας στις νήσους Καϋμαν βρέθηκε διωκόμενος των εισαγγελικών αρχών της Ζυρίχης για παραβίαση τραπεζικού απορρήτου και πλαστογραφία όταν έδωσε απόρρητες πληροφορίες για πρακτικές της ελβετικής τράπεζας και για πελάτες της προκειμένου να διερευνηθούν για φοροαποφυγή μέσω των φορολογικών παραδείσων.
Ο ίδιος διώχθηκε και φυλακίστηκε για κάποιο διάστημα ενώ παράλληλα του επιβλήθηκε και πρόστιμο ύψους 350.000 ελβετικών φράγκων για την πράξη του.
“Με το δικό μου παράδειγμα ήθελαν να τιμωρήσουν και να εμποδίσουν όσους τραπεζικούς υπαλλήλους θα ήθελαν να διαρρεύσουν μυστικά και να προβούν σε αποκαλύψεις στο μέλλον” δήλωσε ο Rudolf Elmer, προσθέτοντας ότι “μπήκα φυλακή, απείλησαν την γυναίκα μου, ενώ και σήμερα με απειλούν με αύξηση της ποινής σε περίπτωση διαρροής άλλων τραπεζικών μυστικών”.
“Το θέμα δεν αφορά μόνο εμένα, αλλά το πως λειτουργούν οι Ελβετικές τράπεζες καθώς και το νόμο της σιωπής που συντηρεί τους φορολογικούς παραδείσους.
Στις ύποπτες συναλλαγές εκτός από τα καθαρά χρηματικά ποσά, βρίσκονται και ιδιοκτησίες, έργα τέχνης κ.α. τα οποία επίσης δεν μπορούν να ελεγχθούν από το νόμο. Χρειάζεται να αγωνιστούμε όλοι μαζί για να σταματήσει η σιωπή γύρω από τις “ιερές αγελάδες” της Ελβετίας και να υπάρχει διαφάνεια γύρω από το ζήτημα αυτό καθώς υπάρχουν τουλάχιστον 80 φορολογικοί παράδοσοι στον κόσμο” σημείωσε.
Ο κ. Ελμερ κατήγγειλε ότι τα δικαστικά συστήματα χωρών που αποκομίζουν κέρδη από τέτοιες πρακτικές, στην πραγματικότητα αποφεύγουν με διάφορες προφάσεις να μπουν στη διερεύνηση στοιχείων που τους δίνουν οι whistle blowers,ενώ από την άλλη αυστηροποιούν τις ποινές για τους whistle blowers.
Ο Rudolf Elmer μίλησε ακόμη για την αδυναμία ακόμη και μεγάλων χωρών όπως οι ΗΠΑ να βρουν στοιχεία καθώς π.χ. όταν ζήτησαν τα στοιχεία 55.000 ατόμων για μέσω συναλλαγών με ελβετικές τράπεζες σε φορολογικούς παραδείσους, από τα δόθηκαν τελικά μόνο για τα 4.500.
“Πριν 3 εβδομάδες η Ολλανδία, η Αγλία και η Γερμανία ξεκίνησαν την διερεύνηση 55.000 λογαριασμών για φοροαποφυγή” ανέφερε ακόμη επισημαίνοντας ότι 100 εκατ. δολλαρια ανέρχεται η φοροδιαφυγή μόνο στο κρατίδιο της Ζυρίχης
Για την σκανδαλώδη πρακτική της φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής μέσω κρατών που λειτουργούν ως φορολογικοί παράδεισοι ακόμη και εντός της Ε.Ε. μίλησε η Δώρα Κοτσακά εκ μέρους του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς, πρακτική που, όπως είπε “διευρύνει τις ανισότητες και κάνει ανέφικτη την ύπαρξη κοινωνικής δικαιοσύνης”.
“Με αυτόν τον τρόπο στερούνται φορολογικά έσοδα ενώ παράλληλα αντιστρέφεται η έννοια του απορρήτου, όπως στην περίπτωση του Rudolf Elmer”.
Κατέληξε τονίζοντας την ανάγκη για υιοθέτηση ενός πλαισίου προστασίας των whisteblowers και στην χώρα μας καθώς σήμερα υπάρχει προστασία μόνο για περιπτώσεις διαφθοράς που αφορούν τον δημόσιο τομέα και όχι τον ιδιωτικό. Σε εξέλιξη βρίσκεται η διαμόρωση πληρέστερης νομοθεσίας για την προστασία των πληροφοριοδοτών από την Γενική Γραμματεία για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς .
“Ο Rulolf Elmer είναι μια ξεχωριστή περίπτωση, ένας τραπεζίτης που ήρθε σε σύγκρουση με τις πρακτικές της τράπεζας του και αποφάσισε να πει την αλήθεια. Δούλευε σε νησιά, φορολογικούς παραδείσους για λογαριασμό μιας μεγάλης τράπεζας και όταν αποφάσισε να μιλήσει, τον έστειλαν στην φυλακή απείλησαν αυτόν και την οικογένειά του, τον εμπόδισαν να βρει δουλειά και αυτό έχει συμβεί με όλους τους μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος των τελευταίων ετών είτε αυτοί έχουν αποκαλύψει οικονομικά εγκλήματα είτε το σκάνδαλο των Luxleaks” δήλωσε ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου τονίζοντας ότι “είναι απαραίτητο να υπάρχει μια νομοθεσία που να προστατεύει τους μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος και να τους ενθαρρύνει να αποκαλύπτουν μυστικά γιατί από τα μυστικά αυτά ευνοούνται οι χώρες και οικονομικά αν αξιοποιήσουν τις λίστες, όπως π.χ. τα Panama papers, και επίσης ευνοούνται οι χώρες αν αυτοί οι άνθρωποι αποτρέπουν πολέμους ή αποκαλύπτουν πολεμικά εγκλήματα που βλάπτουν ολόκληρη την ανθρωπότητα”.
Ερωτηθείς για την στάση της Ε.Ε.στο ζήτημα αυτό την χαρακτήρισε “προς το παρόν απογοητευτική”.
“Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το σκάνδαλο Luxleaks που αποκάλυψε ότι το Λουξεμβούργο ήταν και είναι ένας φορολογικός παράδεισος σε βάρος των υπολοίπων χωρών της Ευρωζώνης και της Ε.Ε. Η απάντηση σε αυτό από πλευράς του Λουξεμβούργου είναι ότι καταδίκασε τους δύο μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος και τον δημοσιογράφο που διέρρευσε τις πληροφορίες. Έκτοτε θα περίμενε κανείς ότι στην Ε.Ε. και στο Λουξεμβούργο θα υπήρχε μία προσοχή. Αντίθετα οι χαριστικές συμφωνίες για φορολογικούς παραδείσους που συνάφθηκαν στο Λουξεμβούργο και σε διάφορες εταιρείες αυξήθηκαν και το Βέλγιο “ζήλεψε” από τις επιτυχίες του Λουξεμβούργου και αύξησε τις συναλλαγές με τέτοιου είδους παράνομες συναλλαγές με διάφορες εταιρείες. Γιατί το σήμα που δόθηκε από την καταστολή της αποκάλυψης των Luxleaks είναι ότι μπορείτε να κάνουμε ό,τι θέλετε και δεν θα αντιμετωπίσετε κάποιο πρόβλημα”.
Αναφορικά με τη λίστα Φαλτσιανί, ο κ. Κούλογλου τόνισε ότι “η Ελλάδα καθυστέρησε να ξεκινήσει την έρευνα για τη λίστα Φαλτσιανί (που ονομάστηκε λίστα Λαγκάρντ γιατί το έδωσε η Κρ. Λαγκάρντ στις ελληνικές αρχές) επειδή το στικάκι με τα ονόματα αλλοιωνόταν και κυκλοφορούσε από υπουργικό γραφείο σε υπουργικό γραφείο. Το γεγονός ότι το κράτος και οι υπηρεσίες έχουν ξεχαρβαλωθεί με τα μνημόνια και τη μη αναπλήρωση των δημοσίων υπαλλήλων και την αποσυναρμολόγηση ολόκληρων υπηρεσιών όπως το ΣΔΟΕ επιβραδύνει περισσότερο τα πράγματα. Γίνεται τώρα μια προσπάθεια αλλά πρέπει να φτάσουμε τις υπόλοιπες χώρες, γιατί χώρες όπως η Ισπανία και η Γαλλία έχουν καταφέρει να έχουν έσοδα γύρω στα 500 εκατ. ευρώ από την διερεύνηση των υποθέσεων φοροδιαφυγής”.
πηγή: stokokkino.gr
