Εκδηλώνει δυσαρέσκεια για τη μεταφορά των προνοιακών επιδομάτων στον ΟΠΕΚΑ (Οργανισμός Προνοιακών Επιδομάτων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης -υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης), χαρακτηρίζει τις ΤΟΜΥ (Τοπικές Ομάδες Υγείας -υπουργείου Υγείας ) παρωχημένη κοινωνικά και πολιτικά αντίληψη για την παροχή υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, τονίζει ότι -σύμφωνα με στοιχεία του ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας)- στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης υπάρχει ολοένα και μεγαλύτερη εμπλοκή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στις εθνικές πολιτικές για την προαγωγή της Υγείας ως ισότιμος εταίρος. Την ίδια στιγμή, στην Ελλάδα επιστρέφουμε «σε ένα στενά κρατικίστικο μοντέλο».
Ο αντιπρόεδρος (πρόεδρος όλα τα προηγούμενα χρόνια μέχρι τη θητεία Πατούλη) της Επιτροπής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας της ΚΕΔΕ και δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών Σίμος Δανιηλίδης ήταν, για άλλη μια φορά, χειμαρρώδης προς το ΑΠΕ-ΜΠΕ, αλλά και στο συνέδριο της ΚΕΔΕ για τον ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στις υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και στις υπηρεσίες Κοινωνικής Πρόνοιας. Την ίδια στιγμή, άσκησε δριμεία κριτική στον τρόπο, με τον οποίο διαχειρίσθηκε η κυβέρνηση το θέμα των αναδρομικών των δημοτικών υπαλλήλων.
Ακολουθεί η συνέντευξη του κ. Δανιηλίδη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και τη Μαρία Δεληθανάση
ΕΡ: Στην ομιλία σας είπατε ότι οι 4.560 κοινωνικές δομές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης τελούν υπό καθεστώς ημιπαρανομίας. Γιατί το είπατε αυτό;
ΑΠ: Μίλησα συγκεκριμένα για τις δομές της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας -δημοτικά ιατρεία, κινητές μονάδες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, κέντρα πρόληψης, δημοτικά κοινωνικά φαρμακεία κα. Πέρσι το καλοκαίρι, όταν ψηφίσθηκε ο νόμος (Ν. 4486/17) για τις ΤΟΜΥ, ζητήσαμε από την κυβέρνηση να διασυνδεθούν οι υπάρχουσες δημοτικές δομές με τον ΕΟΠΠΥ και αρνήθηκε. Όμως, οποιοσδήποτε ιδιώτης έρθει και ανοίξει ένα χώρο στο δήμο μας πιστοποιείται και συμβάλλεται με τον ΕΟΠΠΥ. Οι δομές μας δεν εντάσσονται σε συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο. Οποιοσδήποτε μπορεί να τις αμφισβητήσει και να μπλοκάρει τη λειτουργία τους. Δεν είναι κατοχυρωμένη η αρμοδιότητά μας στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας.
Κι όμως, οι 4.560 δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας -προσχολική αγωγή, βρεφονηπιακοί και παιδικοί σταθμοί, δομές για τη μονογονεϊκή οικογένεια, για τα ΑΜΕΑ, ΚΑΠΗ, ΚΗΦΗ, Βοήθεια στο Σπίτι- είναι αυτές που υποκατέστησαν το καχεκτικό, εδώ και δεκαετίες, κοινωνικό κράτος της χώρας.
Ακόμη και σήμερα τα ποσοστά ανεργίας παραμένουν στα υψηλά επίπεδα του 20% το 1ο τρίμηνο 2018 και ένα συντριπτικό 43,8% βαραίνει τους νέους κάτω των 28 ετών. Λόγω της οικονομικής κρίσης και της ανεργίας έχουν τριπλασιασθεί τα προβλήματα υγείας και ειδικότερα τα προβλήματα ψυχικής υγείας. Οι δημοτικές δομές ψυχικής υγείας ήταν παρούσες. Κι όμως, είμαστε έκθετοι ανά πάσα στιγμή να μας καταγγείλουν και να έρθουν στημένες ή όχι ελεγκτικές αρχές για να βγάλουν ότι παρανόμως λειτουργούμε όλες αυτές τις δομές.
Έχουμε παλαιότερη έρευνα που διαπίστωνε ότι εάν οι μεσαίοι και μεγάλοι δήμοι αναλάμβαναν την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στο πλαίσιο του Εθνικού Συστήματος, το ασφαλιστικό σύστημα θα εξοικονομούσε περισσότερο από ένα δις. ευρώ. Έχουμε έτοιμες τις δομές και θα καλύπταμε το σύνολο των λειτουργικών δαπανών συμβαλλόμενοι στο σύστημα του ΕΟΠΠΥ.
ΕΡ: Η μεταφορά των προνοιακών επιδομάτων στον ΟΠΕΚΑ απελευθερώνει ανθρώπινο δυναμικό στους δήμους για να ενισχυθούν άλλες κοινωνικές παρεμβάσεις;
ΑΠ: Όχι. Καταρχήν είναι επιστροφή στον κρατισμό και στον συγκεντρωτισμό. Σε καμία χώρα στην Ευρώπη δεν έχει αρμοδιότητες το κράτος στον τομέα της Πρωτοβάθμιας Κοινωνικής Φροντίδας ή στον τομέα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Η υφαρπαγή της αρμοδιότητας είναι οπισθοδρόμηση. Είναι μέσα στο πλαίσιο της συγκεντρωτικής αντίληψης της κυβέρνησης.
ΕΡ: Παρουσιάσατε μια εικόνα, σχεδόν, σκανδαλώδη, για τα αναδρομικά των δημοτικών υπαλλήλων. Για ποιο λόγο;
ΑΠ: Με βάση τις δικαστικές αποφάσεις, που κρίνουν ως αντισυνταγματική την περικοπή δώρου Χριστουγέννων, Πάσχα και καλοκαιριού, με βάση τις νομολογίες του Αρείου Πάγου και του ΣτΕ, από εδώ και στο εξής θα είμαστε υποχρεωμένοι -για να διευκρινίσω τα δικαιούνται οι συνεργάτες μας, οι εργαζόμενοι- να καταβάλλουμε εσαεί και μονίμως αυτά τα δώρα. Αυτό σημαίνει 17%-18% ετήσια επιβάρυνση του μισθολογικού κόστους, πέρα από τα 550 εκατ. ευρώ που είναι αναδρομικά.
Πάμε σε εργαζόμενους τεσσάρων, διαφορετικών ταχυτήτων. Η μια ταχύτητα είναι αυτοί που δεν έκαναν καθόλου προσφυγή και μένουν εντελώς απ’ έξω. Η δεύτερη ομάδα είναι αυτοί που έκαναν προσφυγή. Σε αυτούς έχουμε τις εξής τρεις παραλλαγές: Το ένα τρίτο περίπου, έχουν απολυθεί πρωτόδικα. Άρα βγαίνουν προσωρινά έξω από τα αναδρομικά, διότι έχουν πάει στο Εφετείο και περιμένουν. Το άλλο τρίτο έχει πετύχει αναδρομικότητα δυο χρόνια και το τελευταίο ένα τρίτο έχει πετύχει αναδρομικότητα πέντε χρόνια. Μπορείτε να καταλάβετε τι αλαλούμ έχει δημιουργηθεί… Φανταστείτε, δέκα εργαζόμενοι στην ίδια υπηρεσία με τρία-τέσσερα διαφορετικά καθεστώτα.
Γι αυτό έχω προτείνει επανειλημμένως, αλλά δεν έχει γίνει δεκτό, να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση, καταρχήν για την κάλυψη όλου του ποσού των αναδρομικών από το κράτος, δεύτερον για αύξηση των ΚΑΠ τουλάχιστον στο ύψος της επιβάρυνσης του μισθολογικού κόστους και πρόβλεψη καταβολής σε όλο το προσωπικό, είτε έχουν κάνει προσφυγή, είτε δεν έχουν κάνει προσφυγή.
