Σε ομιλία του σε προς τιμήν του δείπνο που παρέθεσε το Ελληνογαλλικό Επιμελητήριο ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος αναφέρεθηκε στην ανάγκη να αλλάξει η εφαρμοζόμενη σήμερα, αδιέξοδη, πολιτική λιτότητας, η οποία συρρικνώνει το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν των περισσότερων κρατών-μελών και επηρεάζει αρνητικώς τόσο την βιώσιμη ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και την κοινωνική συνοχή της. Όπως σημείωσε ο Πρόεδρος, η αδιέξοδη αυτή πολιτική πρέπει να αντικατασταθεί με μια οικονομική πολιτική, η οποία συνδυάζει αρμονικά την πάταξη των ελλειμμάτων και της σπατάλης καθώς και της κρίσης χρέους, με την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης.
Μάλιστα, τόνισε ότι «η πολιτική αυτή πρέπει να στηριχθεί στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και στις κατάλληλες επενδύσεις, καθώς και στην ορθολογικώς σχεδιασμένη τόνωση της ρευστότητας και της ζήτησης» και πρόσθεσε ότι «μια τέτοια πολιτική θα στηρίξει και το θεμελιώδες κεκτημένο της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας και του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, δηλαδή το Κοινωνικό Κράτος Δικαίου».
Παράλληλα, παρατήρησε ότι «το 2017 βρίσκει την μεγάλη Ευρωπαϊκή μας Οικογένεια -και, κατά συνέπεια, το Ευρωπαϊκό Οικοδόμημα στο σύνολό του- αντιμέτωπη με μια διπλή, υπαρξιακή κυριολεκτικώς, κρίση: την οικονομική κρίση και την προσφυγική κρίση». Στο πλαίσιο της διπλής αυτής κρίσης, όπως ανέφερε, δοκιμάζονται, ταυτοχρόνως, η Ευρωπαϊκή Δημοκρατία και ο Ευρωπαϊκός Πολιτισμός, πυλώνες του οποίου είναι, κατά την καταγωγή του, ο ανθρωπισμός και η Αλληλεγγύη, κατ επέκταση δε το κοινωνικό κράτος Δικαίου.
Συνεχίζοντας, ο κ. Παυλόπουλος υπενθύμισε ότι «κατά το 2017 μια σειρά εκλογικών διαδικασιών σε πολλά κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μεταξύ των οποίων και στην Γαλλία, δίνουν στους λαούς της Ευρώπης την ιστορική δυνατότητα, αφενός να υπερασπισθούμε την Ευρώπη που κληρονομήσαμε και τους στόχους που προσδιορίζουν την παγκόσμια αποστολή της. Και, αφετέρου, να απαντήσουμε αποστομωτικά και με τον πιο γνήσιο δημοκρατικό τρόπο, ήτοι με την λαϊκή ετυμηγορία, σε όλα εκείνα τα απολιθώματα του λαϊκισμού ή ακόμη του φασισμού και του ναζισμού, τα οποία επιχειρούν να αναβιώσουν τους εφιάλτες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου».
Καταλήγοντας, τόνισε ότι σε αυτήν την ευρωπαϊκή δημοκρατική πανστρατιά και συμπόρευση, η Ελλάδα και η Γαλλία, με εφόδια από την μια πλευρά την ιστορία τους και τον πολιτισμό τους και από την άλλη την μακρά παράδοση λαμπρής συνεργασίας τους, καλούνται να διαδραματίσουν, από κοινού, τον δικό τους ξεχωριστό ρόλο, και έκλεισε την ομιλία του λέγοντας: «Η Ελλάδα δεν διανοείται το μέλλον της και την προοπτική της εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως βεβαίως, επίσης, ότι και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα μπορούσε να διατηρήσει την ιδιοσυστασία της Δημοκρατίας της και του Πολιτισμού της δίχως την Ελλάδα».
