Με τα στόματα να χάσκουν σε γωνία 60 μοιρών (των μαθητών) και 30 μοιρών (των καθηγητών) από την κατάπληξη, ολοκλήρωσε την ομιλία του ο αστροφυσικός Σταμάτης Κριμιζής, με θέμα «Εξερεύνηση των πλανητών – Από τον Ερμή στον Πλούτωνα σε 50 χρόνια: Μία προσωπική Οδύσσεια». Ήταν μία ιστόρηση της εξερεύνησης των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος, όπως φανερώνεται από τον τίτλο της ομιλίας, παράλληλα όμως και μία δημόσια εξομολόγηση, αν βέβαια κάθε προσωπική Οδύσσεια συγκροτεί και μία αφηγηματική κατάθεση ψυχής.
Τι έμαθε το κοινό; Δύσκολα να είναι σίγουρος κανείς, πέρα από το ότι, με τους αριθμούς που ανέφερε ο καθηγητής Κριμιζής (αριθμούς απόστασης πλανητών μεταξύ τους, αριθμούς προσέγγισης πλανητών από διαστημικά οχήματα εφοδιασμένα με τη διαθέσιμη τεχνολογία, αριθμούς αποστολής και λήψης πληροφοριών, στην υποθετική περίπτωση προσέγγισης πλανητών χαμένων στο διάστημα, κλπ.), το χρέος της Ελλάδας είναι αναμφίβολα βιώσιμο και αναντίρρητα εξυπηρετήσιμο. Προφανώς: όταν όλα μετριούνται με τρισ., τότε τα δισ. μπορεί και να μοιάζουν με σπόρια.
Προσπαθώντας να γίνει όσο το δυνατόν κατανοητός, ο κ. Κριμιζής ανάφερε μερικά παραδείγματα που καταρρίπτουν διάφορους μύθους: Περί εποικισμού του διαστήματος –γιατί, για παράδειγμα, αποκλείεται, λόγω διοξειδίου του άνθρακα, να υπάρχει ζωή στην Αφροδίτη –και στο σημείο αυτό ο διακεκριμένος αστροφυσικός τόνισε γιατί είναι τόσο σημαντικό να προστατεύουμε τον πλανήτη μας κάνοντας ό,τι περνά απ’ το χέρι μας για τον περιορισμό του φαινομένου του θερμοκηπίου («Ευτυχώς το έκανε ο Ομπάμα, δυστυχώς δεν φαίνεται να το συμμερίζεται ο Τραμπ» [γέλια]). Περί ζωής στον Άρη (κάνει πολύ κρύο εκεί πέρα, -87 βαθμοί Κελσίου, χώρια που η ατμόσφαιρα είναι υποτυπώδης). Περί ζωής στον Ερμή (σκάει ο τζίτζικας, με 326 βαθμούς Κελσίου).
Με ιδιαίτερη συγκίνηση ο καθηγητής Κριμιζής ανακάλεσε στη μνήμη του τις αποστολές Voyager 1 και 2, τότε που τα μαλλιά του ήταν μαύρα (40 χρόνια πριν) και κάθε εκτόξευση συνιστούσε ένα ομαδικό ρίσκο (ούτε σε μία φωτογραφία από τις πολλές που προβάλλονταν κατά τη διάρκεια της ομιλίας ο διάσημος, πλέον, αστροφυσικός δεν εμφανιζόταν μόνος του), αφού η επανάληψη, σε περίπτωση αποτυχίας, της αποστολής θα είχε πιθανότητες επιτυχίας μετά από… 170 χρόνια. Τότε που τα διαστημόπλοια προσέγγισαν τον Κρόνο, για να διαπιστώσουν ότι έχει 62 φεγγάρια –δεύτερη παρένθεση από τον καθηγητή που άφησε τη φαντασία των παρισταμένων να ταξιδέψει 1.429.400.000 χιλιόμετρα μακριά λέγοντας: «Αν ήσασταν κάτοικοι του Κρόνου, θα είχατε φεγγαρολουσιά κάθε βράδυ». Τότε που στον Τιτάνα ανακαλύφθηκαν λίμνες, δυστυχώς όχι για κολύμπι.
Η τελευταία ενότητα της ομιλίας του κ. Κριμιζή εστιάστηκε στις αποστολές του New Horizons προς τον Πλούτωνα. Απόσταση: 5 δισ. χιλιόμετρα. Εκτόξευση: 2006. Όχημα εκτόξευσης: Atlas 5. Βοηθητικοί πύραυλοι, στερεάς κατάστασης: ύψος 61 μέτρα, βάρος 575 τόνοι. Διέλευση από το Φεγγάρι: 9 ώρες (οι πρώτοι αστροναύτες έκαναν 4 μέρες). Αλλαγή στον Δία. Άφιξη: 2015. Χρώματα, παγόβουνα, ρωγμές, ακρογιαλιές παγωμένων λιμνών, ροή παγετώνων. Οι πρώτες φωτογραφίες φτάνουν στη Γη. Αγκαλιές και δάκρυα στο κέντρο επιχειρήσεων. Η είδηση πρωτοσέλιδο παγκοσμίως και ο Κριμιζής (και οι συνεργάτες του) στο πάνθεον των ηρώων.
Αυτός λοιπόν ο ήρωας (ο ρουκετατζής στον πόλεμο των εκκλησιών στον Βροντάδο της Χίου) αποδέχτηκε την πρόσκληση των μαθητών του 5ου Γυμνασίου Σταυρούπολης, με την υποστήριξη του δήμου Παύλου Μελά, να βρεθεί ανάμεσά τους, στο θέατρο του Κέντρου Πολιτισμού «Χρήστος Τσακίρης», για να τους μιλήσει για το προσωπικό του ταξίδι και για να τους προτρέψει να ξεκινήσουν το δικό τους: «Ξεχάστε εποικισμούς. Προστατέψτε τη Γη. Είναι το μόνο διαστημόπλοιο που έχουμε, και είμαστε όλοι επιβάτες. Αν το καταστρέψουμε, δεν θα έρθει κάποιος να μας σώσει. Δουλέψτε σκληρά, για να πραγματοποιήσετε τα όνειρά σας. Εσείς είστε το μέλλον, και αυτό μην το ξεχνάτε. Η χώρα σάς χρειάζεται».
