Ήταν όλοι εκεί: παλιοί και νέοι, άνθρωποι του κόπου με ροζιασμένα χέρια και παρέες με φλογισμένα μάτια, ντόπιοι και ξένοι. Στο ιστορικό Καπάνι, την αγορά που ξεπληρώνει τον καθημερινό μόχθο των ανθρώπων της πόλης, πραγματοποιήθηκε χτες το “Καπάνι Project”, στο πλαίσιο των Δημητρίων, ένα τολμηρό, για τα δεδομένα μιας κουρασμένης πόλης, εγχείρημα, όπου μουσικοί, ηθοποιοί, εικαστικοί και performers απόθεσαν τον καλλιτεχνικό τους οίστρο και το δημιουργικό τους μυαλό στα τσιγκέλια του χασάπη, στα πάγκους του μανάβη, στα τελάρα του ψαρά. Μουσικές, θέατρο δρόμου, performances, αλλά και προσωπικές ιστορίες όσων ταπεινά μας τροφοδοτούν για να ζούμε απλόχερα, συνέπραξαν σε ένα κράμα πολιτισμού, αποδεικνύοντας πώς μια παραμελημένη γειτονιά (αν και πολλάκις φωτογραφημένη για τις ανάγκες της διαφημιστικής προώθησης της Θεσσαλονίκης) μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης, δημιουργίας και, κυρίως, διάσωσης της μνήμης μιας πόλης.
