Λόγια αγάπης προς τον γιο που έχασε και μηνύματα αλληλεγγύης. Μετά την επίθεση της Παρασκευής στα δύο τεμένη στην Κράιστσερτς με θύματα 50 πιστούς, οι κάτοικοι της πόλης αυτής της Νέας Ζηλανδίας έγραψαν σε έναν λευκό πίνακα ό,τι αισθάνονταν.
Ο Τζον Μιλν έγραψε στον 14χρονο γιο του που χάθηκε στην επίθεση: “Σάγιαντ, Σάγιαντ Σάγιαντ, θαρραλέο λιοντάρι”. Αναφέρεται και στον δύσκολο τοκετό με τον οποίο ήρθε στον κόσμο ο 14χρονος: “Το μικρούλι μου που χρειάστηκε να παλέψει από την αρχή για να ζήσει”.
Το όνειρό του ήταν να γίνει τερματοφύλακας της Manchester United, λέει.
Το παιδί είχε ασπαστεί την πίστη της μητέρας του και, καθώς ήταν πολύ πιστό, πήγαινε κάθε Παρασκευή στο τέμενος Αλ Νουρ, το πρώτο που έβαλε στο στόχαστρο ο δράστης της επίθεσης, ένας υπέρμαχος της λευκής φυλής.
Ο Τζον Μιλν θα έχανε δύο γιους εκείνη την ημέρα, συνεχίζει μιλώντας στο AFP, αν ο Σουάιμπ, ο μικρότερος αδελφός του Σάγιαντ, δεν είχε πάει εκδρομή με το σχολείο και τον συνόδευε στο τέμενος.
Ο Σάγιαντ “χτυπήθηκε”, λέει, μεταφέροντας ό,τι γνωρίζει για τη δολοφονία του γιου του. “Έπεσε, ακούμπησε στο έδαφος και απλά πέθανε, ίσως αφού υπέφερε για μια στιγμή. Αυτοί που γλίτωσαν μας είπαν ότι τον είδαν να κείτεται στο πάτωμα του τεμένους μαζί με όλα τα πτώματα”.
Ωστόσο είναι βέβαιο, ότι ο δολοφόνος, ο Αυστραλός εξτρεμιστής Μπρέντον Τάραντ, δεν θα καταφέρει να σπείρει το μίσος μεταξύ των πιστών διαφορετικών θρησκειών.
“Την περασμένη Παρασκευή, ένας άνδρας που πίστευε (…) ότι θα προκαλούσε καταστροφή κατάφερε απολύτως το αντίθετο”, υπογραμμίζει. “Αυτός βρίσκεται τώρα στην πύλη της κολάσεως”, αυτός είναι που δεν “ξέρει τίποτα από αγάπη, από χαρά”.
Πολλά από τα μηνύματα που γράφτηκαν στον λευκό πίνακα ήταν μηνύματα ενότητας.
“Αγαπάω τη Νέα Ζηλανδία. Είμαστε ενωμένοι”, έγραψε η Ζένια, ο σύζυγος της οποίας ο Αμπάς χτυπήθηκε από σφαίρα στον πνεύμονα.
“Δεν υπάρχει θέση για το μίσος”, ήταν επίσης το μήνυμα του Ατίς, ενός 38χρονου μουσουλμάνου.
Ο Σάντι ΜακΓκρέγκορ έγραψε παράλληλα δακρύζοντας: “Είναι τραγικό να ξέρουμε ότι δεν θα ξαναδούμε αυτά τα όμορφα πρόσωπα”, ενώ ο Ράσελ Φάλκομ-Πράις δεν μπορούσε να περιγράψει αυτό που αισθανόταν. “Δεν υπάρχουν λόγια”, είπε απλά.
Ο Τζον Μιλν κράτησε τον λευκό πίνακα. Τα μηνύματα αλληλεγγύης του προσέφεραν λίγη παρηγοριά, αλλά τίποτε δεν θα φέρει πίσω το γιο του.
Τον ξαναβλέπει να βγαίνει από το σπίτι τους την Παρασκευή και θα ήθελε πολύ να τον είχε πάρει αγκαλιά. “Θα έπρεπε να τον έχω σφίξει στην αγκαλιά μου και να του πω ότι τον αγαπάω. Αυτό πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι, να λένε ‘σ’αγαπάω'”, λέει και κλείνει το μήνυμά του προς το γιο του με αυτά τα λόγια: “Σάγιαντ, σε αγαπάμε και μας λείπεις. Σ’ευχαριστούμε γι’αυτό που είσαι”.
