«Πίσω από τους επικριτές μου κρύβονται μεγάλα οικονομικά συμφέροντα» σημειώνει η Βασιλική Θάνου, επιτ. πρόεδρος του Αρείου Πάγου, πρώην πρωθυπουργός και προϊσταμένη του Νομικού Γραφείου του Αλέξη Τσίπρα, σε συνέντευξή της στην «Εφημερίδα των Συντακτών».
Δείτε μέρος της συνέντευξής της:
- Κριθήκατε αρνητικά για την επιμονή να εκφράζετε την άποψή σας επί θεμάτων που προβληματίζουν τους πολίτες και το πολιτικό σύστημα. Έχετε κάποια εξήγηση για τους λόγους που αυτή η «συνήθεια» σας έκανε στόχο των ΜΜΕ, μερίδας συναδέλφων σας αλλά και πολιτικών;
Η δημόσια τοποθέτησή μου εναντίον των μνημονιακών νόμων ήταν διαχρονική. Συγκεκριμένα, κατά το 2012, ως πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, απέστειλα ανοιχτή επιστολή στον πρόεδρο της κομισιόν Ζαν – Κλοντ Γιούνκιερ και στον τότε πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, με την οποία τους εξέθετα τη δεινή θέση στην οποία είχαν περιέλθει τόσο ο ελληνικός λαός από τις συνεχείς μειώσεις μισθών και συντάξεων όσο και οι δικαστικοί λειτουργοί από τις υπερβολικές περικοπές του μισθολογίου τους, σε ποσοστό 60%. Την αντιμνημονιακή μου αυτή θέση τη συνέχισα σταθερά και μπήκα μπροστά στους αγώνες, σε όλη τη διάρκεια των θητειών μου ως προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων.
Οταν στη συνέχεια άλεβα την τιμητική θέση του προέδρου του Αρείου Πάγου, τον Ιούλιο του 2015, προέκυψε ο ορατός κίνδυνος εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Τότε απέστειλα επιστολή προς τους ομολόγους μου προέδρους των ανωτάτων δικαστηρίων των λοιπών ευρωπαϊκών χωρών, με την οποία τους ζητούσα στήριξη και συμπαράσταση για την Ελλάδα, που αποτέλεσε τη γενέτειρα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Το έπραξα αυτό διότι πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω ότι όταν κάποιος κατέχει μια θεσμική θέση, όπως η θέση του προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων ή του προέδρου του ανώτατου δικαστηρίου, πέραν των στενών συνδικαλιστικών ή υπηρεσιακών του καθηκόντων, δικαούται και υποχρεούται να λαμβάνει θέση δημόσια σε γενικότερα σοβαρά κοινωνικά ή εθνικά ζητήματα. Πρέπει, επίσης, να τονίσω ότι οι επικριτές για την τελευταία αυτή επιστολή μου ήταν ελάχιστοι (και πάντοτε οι ίδιοι). Αντίθετα, ελάμβανα επί μεγάλο διάστημα τηλεφωνήματα από όλη την Ελλάδα και επίσης με σταματούσε ο κόσμος στον δρόμο και μου έλεγε «μπράβο, πολύ καλά τα λέτε, συνεχίστε και αγνοήστε όσους σας κατηγορούν».
• Για ποιο λόγο θεωρήθηκε πολιτική συναλλαγή η δική σας τοποθέτηση ως επικεφαλής του Νομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού, ενώ χωρίς καμία αντίδραση έγινε ο διορισμός και μάλιστα ως υπουργού Δικαιοσύνης τού μέχρι τότε εν ενεργεία δικαστή Χαρ. Αθανασίου αφού ο ίδιος εκλέχτηκε βουλευτής Επικρατείας με τη Ν.Δ.;
Απαντώ παραθέτοντας μόνο πραγματικά περιστατικά, διότι δεν θεωρώ πρέπον να κάνω δυσμενή σχόλια σε βάρος πρώην συναδέλφου μου, πλην όμως δικαιούμαι να απαντήσω σε όσους με τρόπο παντελώς υποκριτικό, κακεντρεχή και μονόπλευρο καταφέρονται εναντίον μου.
Συγκεκριμένα, τον Μάιο του 2012, ο εν ενεργεία πρόεδρος της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων και εν ενεργεία αρεοπαγίτης Χαρ. Αθανασίου παραιτήθηκε αιφνιδιαστικά από το δικαστικό σώμα και την ίδια ημέρα ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του ως βουλευτή Επικρατείας στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ.
Μάλιστα τότε, ο Αντώνης Σαμαράς δήλωσε ότι η επιλογή αυτή έγινε για να αποδείξει η Ν.Δ. το ενδιαφέρον της για τη Δικαιοσύνη. Κανείς δεν ξεχνάει ότι ο Χαρ. Αθανασίου, ως πρώτος κατ’ αλφαβητική σειρά από τους βουλευτές, τον Οκτώβριο του 2012, ψήφισε στα μνημονιακά μέτρα «ναι σε όλα».
Περιέργως, τα ίδια αυτά πρόσωπα ενοχλούνται τώρα επειδή εγώ ανέλαβα τη διεύθυνση και μάλιστα αμισθί του Νομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού.
Αποδέχθηκα την πρόταση για τη θέση αυτή, μετά τη συνταξιοδότησή μου, οπότε ως ελεύθερος Ελληνας πολίτης είχα κάθε δικαίωμα να επιλέξω οποιαδήποτε θέση, διότι έκρινα ότι με τη μακροχρόνια εμπειρία και τις νομικές γνώσεις μου, έπρεπε να βοηθήσω τον πρωθυπουργό στον αγώνα που κάνει για να εξέλθει η χώρα από την οικονομική κρίση και για να απαλλαγεί ο ελληνικός λαός από τα μνημόνια.
