Τρία είναι τα βασικά σενάρια -με πιθανότερο εκείνου του ανθρώπινου λάθους- που εξετάζουν οι Αρχές για το σιδηροδρομικό δυστύχημα που σημειώθηκε προχθές το βράδυ στο σταθμό του Αδένδρου Θεσσαλονίκης, στο οποίο έχασαν τη ζωή τους τρεις άνθρωποι και ακόμη έντεκα τραυματίστηκαν.
Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του ο “Ελεύθερος Τύπος”, τα μέλη της μικτής επιτροπής, η οποία αποτελείται από στελέχη της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, του ΟΣΕ και της ΕΕΣΣΤΥ, έχουν πιάσει ήδη δουλειά αναζητώντας τα αίτια της τραγωδίας. Πρέπει μέχρι το τέλος της εβδομάδας να έχουν συντάξει ένα -έστω προκαταρκτικό- πόρισμα. Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας, εξετάζουν τρία σενάρια:
1. Ανθρώπινο λάθος. Είναι αυτό που συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες. Ο οδηγός φέρεται να είχε αναπτύξει υπερβολική ταχύτητα που να οδήγησε στον εκτροχιασμό. Στο σταθμό του Αδένδρου τα τρένα χρησιμοποιούν την παρακαμπτήρια γραμμή κι όχι την κεντρική. Το όριο ταχύτητας είναι 60 χλμ./ώρα. Η αμαξοστοιχία μάλλον είχε μεγαλύτερη ταχύτητα με αποτέλεσμα όταν έφτασε στην «κλείδωση» των δύο γραμμών και έπρεπε να μπει στην παρακαμπτήριο εκτροχιάστηκε. Αλλωστε, το τι ακολούθησε μαρτυρά ότι το τρένο κινούνταν με περισσότερα από 60 χλμ./ώρα.
2. Αστοχία υλικού. Να υπήρχε κάποιο πρόβλημα είτε στις ράγες είτε στις ρόδες της αμαξοστοιχίας, που να οδήγησαν στον εκτροχιασμό. Στο μικροσκόπιο θα βρεθούν οι εργασίες συντήρησης της μηχανής και των βαγονιών, αλλά και τυχόν εργασίες που έγιναν στις ράγες.
3. Εμπόδιο. Να υπήρξε κάποιο «εμπόδιο» πάνω στις ράγες που να οδήγησε στον εκτροχιασμό. Εφόσον υιοθετηθεί το σενάριο, θα πρέπει να ερευνηθεί πώς βρέθηκε εκεί.
Πάντως, το κομμάτι της διαδρομής «Θεσσαλονίκη – Κατερίνη» (τμήμα του οποίου είναι και ο σταθμός Αδένδρου) αποτελεί την… «αφρόκρεμα» του ΟΣΕ. Αναπτύσσεται σε απόλυτη πεδιάδα, δεν υπάρχουν εμπόδια και απότομες στροφές, έχει ηλεκτροκίνηση και είναι το τμήμα όπου οι μηχανοδηγοί «πατούν τέρμα το γκάζι», ακριβώς επειδή πληροί όλες τις απαραίτητες προδιαγραφές. Να σημειωθεί ότι κάνεις δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο το δυστύχημα να τελέστηκε κάτω από τη διαρκή πίεση που ασκείται στους μηχανοδηγούς να τηρούν πιστά τους χρόνους αναχώρησης και άφιξης των δρομολογίων.
