Κόντρα σε όσα υποστήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ετοιμάζεται να παραχωρήσει το 67% του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης. Πλειοδότης, ως γνωστόν, είναι η κοινοπραξία της γερμανικής «Deutsche Invest Equity Partners GmbH», της θυγατρικής της, γαλλικής CMA CGM «Terminal Link SAS» (στη μειοψηφία της οποίας συμμετέχουν κινεζικά κεφάλαια), και της «Belterra Investments Ltd», συμφερόντων Ιβάν Σαββίδη.
Μετά λοιπόν το Λιμάνι του Πειραιά, τα αεροδρόμια και την αγορά Μοδιάνο, και λίγο πριν την «αξιοποίηση» και της ΕΛΒΟ, η κυβέρνηση πουλά ένα ακόμα στρατηγικής σημασίας στοιχείο της δημόσιας περιουσίας, τηρώντας ως καλή μαθήτρια τις «υποχρεώσεις προς τους «δανειστές». Σε μια ακόμα περίπτωση, δε, αυτοί οι τελευταίοι λειτουργούν ως κοινοί ντίλερ επώνυμων καπιταλιστικών συμφερόντων. Περιττό να το πει κανείς: αντιστάθμισμα, σ τη λεηλασία αυτή, ούτε μπορεί, ούτε πρόκειται να υπάρξει.
Οι πανηγυρικές δηλώσεις στελεχών του ΔΣ του ΟΛΘ και του ΤΑΙΠΕΔ για βελτιωμένη προσφορά της κοινοπραξίας «πέρα από κάθε προσδοκία» μόνο θυμηδία προκαλούν: όλοι γνωρίζουν ότι το λιμάνι της Θεσσαλονίκης ήταν από τις πιο κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις, ότι αναβαθμίζεται αντικειμενικά, λόγω της κατάστασης στην Τουρκία, και ότι η πώλησή του συνιστά έγκλημα για την Θεσσαλονίκη, την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και συνολικά τη Βόρεια Ελλάδα. Και είναι σκανδαλώδες ότι το λιμάνι, όχι μόνο πουλιέται στη χρηματιστηριακή (και όχι την πραγματική) αξία του, αλλά και ότι οι αγοραστές θα πάρουν όλα τα ταμειακά διαθέσιμα του Οργανισμού
Με την απώλεια του δημόσιου χαρακτήρα του Λιμανιού, δημιουργείται μια ακόμη πηγή κερδοφορίας για έναν μεγαλοεπιχειρηματία του ποδοσφαίρου, που, απ’ ό,τι φαίνεται, θα αγοράσει ό,τι έχει απομείνει δημόσιο στη Θεσσαλονίκη.
Ό,τι συμβαίνει με τον ΟΛΘ, υπενθυμίζει για πολλοστή φορά αυτό που χάνεται από την κυβερνητική ρητορεία: τα μνημόνια δεν έχουν «ανθρώπινο πρόσωπο». Είναι προγράμματα επιθετικής αναδιανομής δημόσιου πλούτου προς το κεφάλαιο, που στην αργκό των νεοφιλελεύθερων αποκαλούνται «αναπτυξιακά», ενώ στην πραγματικότητα θάβουν την οικονομική προοπτική της ελληνικής κοινωνίας για πολλά χρόνια. Τα προγράμματα αυτά δεν επιβάλλονται εκ θεού: τα προωθεί μια συγκεκριμένη κυβέρνηση και τα υποστηρίζει ιδεολογικά ένα στελεχιακό δυναμικό, με προεξάρχοντα τον επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ. Πρόκειται για μια πολιτική βγαλμένη από τα πιο άγρια όνειρα του μητσοτακικού νεοφιλελευθερισμού. Είναι πια επείγον να σταματήσουμε αυτή την πολιτική: σε οικονομικό επίπεδο καταντά την ελληνική κοινωνία Ελ Ντοράντο για τα αφεντικά, σε πολιτικό συκοφαντεί ανεπανόρθωτα την Αριστερά, δημιουργώντας ερήμωση και υποδοχές για την κάθε λογής Ακροδεξιά.
Δικτύωση για τη Ριζοσπαστική Αριστερά, 26.4.2017
