Μια δικαστική απόφαση «μήνυμα» κατά της αστυνομικής αυθαιρεσίας και κατά της προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, περιμένει η Πόπη Μέλλιου, μέλος του Τομέα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, από το Τριμελές Εφετείο της Αθήνας, όπου εκδικάζεται αυτές τις ημέρες η υπόθεση των δύο αστυνομικών οι οποίοι είχαν καταδικαστεί πρωτοδίκως σε τριετή ποινή φυλάκισης με αναστολή για τον σωματικό έλεγχο στον οποίο είχαν δώσει εντολή να υποβληθεί, 5 περίπου χρόνια πριν.
“Αν βάλουμε τη φωτογραφία της κ. Μέλλιου δίπλα σε αυτήν της Ουρλίκε Μάινχοφ ή της Πόλα Ρούπα, η οποία είναι ανάλογης ηλικίας, δεν θα δούμε ιδιαίτερες διαφορές, άρα το προφίλ της (σ.σ.: μίας σχετικά μεγάλης σε ηλικία, γκριζομάλλας, γυναίκας) δεν αρκούσε για να μην προσαχθεί. Επίσης, η κ Μέλλιου δεν προσήχθη στο Κολωνάκι αλλά στα Εξάρχεια, μια περιοχή που είναι γνωστό ότι είναι εκτός της συντεταγμένης Πολιτείας”: με αυτό το “επιχείρημα”, μεταξύ άλλων, ένας εκ των συνηγόρων υπεράσπισης των κατηγορούμενων αστυνομικών προσπάθησε να ισχυριστεί ότι όλα ήταν καλώς καμωμένα κατά την προσαγωγή της Πόπης Μέλιου στη Γ.Α.Δ.Α., από άνδρες της ομάδας ΔΕΛΤΑ, το βράδυ της 27ης Φεβρουαρίου 2013.
Κι αν δεχτούμε ότι μία γυναίκα, γνωστή στην περιοχή αλλά και με δημόσια δράση (τότε στην παράταξη Ανοιχτή Πόλη, σήμερα στον Τομέα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ) κίνησε τις… υποψίες της ομάδας ΔΕΛΤΑ που την προσήγαγε επειδή αρνήθηκε να δώσει τα στοιχεία της, μέχρι και οι αστυνομικοί να δώσουν τα δικά τους (σημειωτέον ότι οι αστυνομικοί δεν έφεραν τα μητρώα τους, όπως καταγγέλλει η κ. Μέλιου), αυτό που ακολούθησε στον 6ο όροφο της Γ.Α.Δ.Α., ξεπερνάει τα όρια του… υπερβάλλοντος ζήλου.
Εκεί, αφού έδωσε την ταυτότητά της και πιστοποιήθηκαν τα στοιχεία της, η Πόπη Μέλλιου αναγκάστηκε να γδυθεί και να υποστεί σωματικό έλεγχο, μία διαδικασία που προφανώς είχε στόχο τον εξευτελισμό της, πριν αφεθεί ελεύθερη, μετά και την παρουσία της βουλεύτριας του ΣΥΡΙΖΑ, Αφρ. Σταμπουλή στη Γ.Α.Δ.Α.
Η Πόπη Μέλλιου κατέθεσε μήνυση και το 2015 το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών καταδίκασε σε τρία χρόνια φυλάκιση με αναστολή τον αστυνομικό που έδωσε εντολή για τον σωματικό έλεγχο και την εκτελούσα χρέη προϊσταμένης στο τμήμα, οι οποίοι άσκησαν έφεση (διαβάστε αναλυτικά).
Αλλαγη πλεύσης από τους κατηγορούμενους αστυνομικούς
Κατά τη διαδικασία της 14ης Δεκέμβρη 2017 στο Εφετείο Αθηνών, πέρα από τα όσα τραγελαφικά προαναφέραμε στην αρχή του δημοσιεύματος, παρακολουθήσαμε την πλήρη μεταστροφή της υπερασπιστικής γραμμής των δύο κατηγορούμενων αστυνομικών: στην πρωτόδικη διαδικασία, με την αλαζονεία, ίσως, που τους παρείχε η γνώση ότι ποτέ κανείς αστυνομικός δεν έχει καταδικαστεί με βάση το άρθρο 137Α του Ποινικού Κώδικα που αφορά βασανιστήρια και άλλες πράξεις προσβλητικές για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, οι κατηγορούμενοι δικαιολογούσαν τον σωματικό έλεγχο (αλλά και το γδύσιμο των προσαχθέντων) ως κάτι αυτονόητο που συμβαίνει καθημερινά στη Γ.Α.Δ.Α. και μάλιστα, παραδέχθηκαν ότι η διαδικασία αυτή πολλές φορές καταλήγει και σε ενδοσωματικό ελέγχο (κολπικό και πρωκτικό), κάτι που όμως, ευτυχώς, δεν συνέβη στην κ. Μέλλιου.
Και όχι μόνον αυτό: η αστυνομικός, υφιστάμενη των 2 κατηγορουμένων και αθωωθείσα στο Πλημμελειοδικείο, είχε περιγράψει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τη διαδικασία αυτών των ελέγχων σοκάροντας τους δικαστές. Είχε επίσης εκθέσει των έναν από τους 2 κατηγορούμενους, τονίζοντας ότι ο νυν υπαστυνόμος Β, της είχε δώσει εντολή να κάνει τα “τυπικά” στην κ. Μέλλιου, καλώντας με ανάρμοστες εκφράσεις (τις οποίες ο ίδιος αρνείται) την υφιστάμενή του να γδύσει και να κάνει σωματικό έλεγχο στην κ. Μέλλιου, όπως και έγινε.
Αντίθετα, κατά την απολογία του, την Πέμπτη 14/12/2017, στο Εφετείο, ακυρώνοντας την πρωτόδικη κατάθεσή του αλλά και όσα έχει καταθέσει στην Ε.Δ.Ε. που είχε διαταχθεί, ισχυρίστηκε ότι η εντολή του ήταν απλά για ψηλάφηση της προσαχθείσας κ. Μέλλιου, εντολή που δήθεν παρερμηνεύτηκε από την υφιστάμενή του αστυνομικό που κλήθηκε να ελέγξει την κ. Μέλλιου.
Χωρίς, βέβαια, να ζητήσει συγγνώμη για τα “λάθη” (δικός του ο χαρακτηρισμός) εκείνης της νύχτας, όπως τον προέτρεψε η πρόεδρος της έδρας, ο κατηγορούμενος αστυνομικός ανέκρουσε πρύμναν ενώ παραδέχτηκε ότι και η προϊστάμενή και συγκατηγορούμενή του, εκτελούσα χρέη προϊσταμένης στο τμήμα, ως αξιωματικός υπηρεσίας το βράδυ της προσαγωγής, είχε λάβει γνώση ότι επρόκειτο να γίνει σωματική έρευνα σε μία εκ των αρκετών, εκείνο το βράδυ, προσαχθέντων.
Η συγκεκριμένη αξιωματικός, που σήμερα είναι διοικήτρια σε Α.Τ. σε περιοχή της Αττικής, αναμένεται να καταθέσει την Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2017, ημέρα που ίσως παρθεί και η απόφαση, η οποία, σε περίπτωση που είναι καταδικαστική μπορεί να σημάνει ακόμη και την απόταξη των εν λόγω αστυνομικών.
Σίγουρα, πάντως, θα επισφραγίσει την πρωτόδικη δικαστική απόφαση – «μήνυμα» κατά της αστυνομικής αυθαιρεσίας και κατά της προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Χαρακτηριστικό, τέλος, είναι, ότι οι μάρτυρες υπεράσπισης, οι οποίοι πολλαπλασιάστηκαν στο Εφετείο (ενώ πρωτόδικα δεν θεωρήθηκε απαραίτητο να συμπαρασταθούν στους συναδέλφους τους), μην έχοντας συνειδητοποιήσει την αλλαγή πλεύσης, συνέχιζαν να υπερασπίζονται τη διαδικασία του σωματικού ελέγχου με αλληλοσυγκρουόμενες καταθέσεις.
Ένας εξ’ αυτών, υψηλόβαθμος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ., παραδέχθηκε ότι η προσαγωγή της κ. Μέλλιου ήταν υπερβολική, την ώρα που ένας άλλος μάρτυρας (πρώην ανώτατος αξιωματικός της αντιτρομοκρατικής) ανέφερε ότι, εφόσον προσήχθη επειδή είχε καταγράψει πινακίδες μοτοσυκλετών της ΔΕΛΤΑ, θα έπρεπε να επιληφθεί η αντιτρομοκρατική και όχι η κρατική ασφάλεια (!).
Κάπου εκεί, μάλλον, “κόλλησε” και ο δεύτερος συνήγορος υπεράσπισης των αστυνομικών, ο οποίος τυγχάνει και δικηγόρος χρυσαυγιτών στην πολύκροτη δίκη, σχολιάζοντας ότι η πράξη αυτή της κ. Μέλιου “θα μπορούσε να θεωρηθεί προπαρασκευαστική τρομοκρατικής ενέργειας”…
Δεν ήταν, βέβαια, η πρώτη φαιδρότητα του εν λόγω δικηγόρου: ο ίδιος, κατά τη συνεδρίαση της 7ης Νοεμβρίου 2017, μεταξύ άλλων, χρησιμοποίησε και υλικό από τον προσωπικό λογαριασμό της μηνύτριας στο facebook, εν προκειμένω ένα γκιφάκι που δείχνει κοριτσάκι να κλωτσάει αστυνομικό, ώστε να “αποδείξει” το ποιόν της κ. Μέλλιου.
Ο συνήγορος, βέβαια, είχε ξεχάσει ότι στην εν εξελίξει δίκη δεν δικάζονται οι πεποιθήσεις της μηνύτριας, αλλά η αυθαιρεσία των κατηγορουμένων αστυνομικών, αυθαιρεσία που ενδεχομένως την τελευταία Πέμπτη του έτους να χαραχτεί οριστικά και αμετάκλητα στο ιστορικό, δικαστικό και κοινωνικό χρονικό.
Πηγή: left.gr
