Αύξηση των δαπανών για την παιδεία αλλά και μεταρρυθμίσεις εξήγγειλε ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου από το βήμα της Βουλής κατά τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2017. Αναλυτικότερα ο υπουργός είπε: «Στόχος και κεντρική πολιτική μας επιλογή είναι να διαμορφώσουμε το σχολείο που μας επιτρέπουν οι σαφείς ενδείξεις μιας έστω δειλής αναπτυξιακής πορείας, αφήνοντας πίσω μας το σχολείο της κρίσης. Ας αναφερθούμε πρώτα στις δαπάνες για την εκπαίδευση: Για πρώτη φορά μετά τα τελευταία πέντε χρόνια αυξήθηκαν το κονδύλια για την παιδεία. Η αύξηση αυτή, αν και μικρή ποσοστιαία, μεταφράζεται σε 250.000.000 ευρώ, ποσό που θα ανακουφίσει τουλάχιστον κάποιες από τις επείγουσες ανάγκες της εκπαίδευσης. Επιπλέον, για την υποστήριξη των αναπτυξιακών μας πρωτοβουλιών, έχουμε εξασφαλίσει από ευρωπαϊκούς χρηματοδοτικούς μηχανισμούς, άλλα 100.000.000 ευρώ ανά έτος μέχρι το 2020».
Οπως σημείωσε, «εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, προσπαθούμε να κάνουμε να ορθοποδήσει μια δημόσια εκπαίδευση, θεσμικά υπονομευμένη, υλικοτεχνικά ρημαγμένη και με ανθρώπινο δυναμικό που η ίδια η Πολιτεία είχε απαξιώσει. Και δεν είναι λίγα ούτε αμελητέα όσα έχουν ήδη επιτευχθεί. Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες όλα τα δημόσια σχολεία άρχισαν να λειτουργούν “κανονικά” από την πρώτη μέρα. Γενικεύτηκε το ενιαίο ολοήμερο σχολείο στα δημοτικά. Το γυμνάσιο γίνεται εκπαιδευτικά πιο φιλικό στους μαθητές… Τέλος, αντιμετωπίσαμε με επιτυχία μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της χώρας μας αυτήν την περίοδο: την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων. Εξασφαλίσαμε χρηματοδότηση και από διεθνείς φορείς και δημιουργήσαμε τον απαραίτητο μηχανισμό για την υλοποίηση προγραμμάτων εκπαίδευσης προσφύγων. Έγιναν πολλά και όλα όσα έγιναν, στις συνθήκες που πραγματοποιήθηκαν, αποτελούν άθλο. Όμως μένουν πολλά να γίνουν ακόμη».
Συγκεκριμένα για τις διάφορες βαθμίδες εκπαίδευσης είπε: «Στην προσχολική αγωγή ανανεώνουμε τα αναλυτικά προγράμματα και εισάγουμε νέες παιδαγωγικές μεθόδους όπως είναι η διαφοροποιημένη παιδαγωγική. Στα δημοτικά σχολεία, θα επεκτείνουμε τη λειτουργία του ενιαίου τύπου ολοήμερου, ώστε να συμπεριλάβει και τα μονοθέσια, τα διθέσια και τα τριθέσια δημοτικά σχολεία. Ταυτόχρονα, θα βελτιώσουμε την υλοποίηση του προγράμματος κατά τις απογευματινές ώρες, ώστε η φοίτηση των μαθητών σε αυτά να αποκτήσει ουσιαστικό παιδαγωγικό χαρακτήρα, και να λειτουργήσει θετικά, ιδιαίτερα για τους μαθητές που προέρχονται από τα πιο στερημένα κοινωνικά περιβάλλοντα. Στα Γυμνάσια, σχεδιάζουμε την καθιέρωση του θεσμού της Θεματικής Εβδομάδας που φέτος θα είναι αφιερωμένη στην Αγωγή Υγείας με έμφαση στις εξαρτήσεις, τη διατροφή και τις έμφυλες σχέσεις. Παράλληλα, σε ολόκληρη την υποχρεωτική εκπαίδευση ξεκινά πιλοτικό πρόγραμμα περιγραφικής αξιολόγησης που σταδιακά θα επεκταθεί σε όλα τα σχολεία το 2018-9».
«Επιδιώκουμε να ενισχυθούν οι αρμοδιότητες του συλλόγου διδασκόντων και συνεπώς η αυτονομία της σχολικής μονάδας, ώστε να απεμπλακεί η λειτουργία της από την καθηλωτική γραφειοκρατία. Οι διαδικασίες του σχεδιασμού και της αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου που σταδιακά θα εισαχθούν θα αποτελούν εσωτερική υπόθεση των σχολικών μονάδων και σε καμία περίπτωση δεν θα έχουν τιμωρητικό χαρακτήρα ούτε βέβαια θα συνδέονται με μισθούς ή απολύσεις. Αντίθετα, στόχος είναι να δημιουργηθεί μια κουλτούρα συνεργατικού σχεδιασμού με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας της παιδαγωγικής πράξης, μέσα σε κλίμα εμπιστοσύνης και ασφάλειας. Τέτοιου τύπου αυτοαξιολογήσεις θα αναδείξουν τις πρωτοποριακές δράσεις που γίνονται ήδη με πρωτοβουλία εκπαιδευτικών σε πολλά από τα σχολεία μας. Στις αυτοαξιολογήσεις, όμως, των σχολικών μονάδων θα καταγραφούν και οι υποχρεώσεις της Πολιτείας που σε πολλούς τομείς υπολείπονται», συνέχισε ο κ. Γαβρόγλου.
Για το Λύκειο είπε: «Το Λύκειο αποτελεί το πιο σύνθετο πεδίο στο οποίο είναι απαραίτητο να παρέμβουμε. Χρειάζεται να αποκατασταθεί η αυτονομία του ως εκπαιδευτικής βαθμίδας. Ιδιαίτερα κρίσιμη είναι η αναβάθμιση των δύο τελευταίων τάξεων του Λυκείου, την ουσιαστική λειτουργία των οποίων όλη η κοινωνία έχει εκχωρήσει στα φροντιστήρια. Είναι απαραίτητο το Λύκειο να απονέμει ένα αξιόπιστο Εθνικό Απολυτήριο που θα αποτελέσει και τη βάση για το νέο σύστημα εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο. Άμεσα η Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, αξιοποιώντας τις προτάσεις που διαμορφώθηκαν στη διάρκεια του Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου, τις επεξεργασίες του ΙΕΠ, τις απόψεις εμπειρογνωμόνων, των εκπαιδευτικών φορέων, αλλά και προτάσεων που έχουν διατυπωθεί τα τελευταία 20 χρόνια, μέσα από ένα διάλογο που θα μεταδίδεται και από το Κανάλι της Βουλής, καλείται να καταλήξει σε ένα πλαίσιο προτάσεων, για το τετράπτυχο «Αναβάθμιση τελευταίων τάξεων του Λυκείου, αξιόπιστο Εθνικό Απολυτήριο, κατάργηση Πανελληνίων, και αναμόρφωση των πρώτων ετών των ΑΕΙ. Ελπίζουμε μέχρι τον Μάρτιο να ολοκληρωθούν οι συζητήσεις ώστε να ληφθούν οι απαραίτητες πολιτικές αποφάσεις και να γνωρίζουν όσοι θα είναι στην πρώτη Λυκείου ποιο θα είναι το νέο σύστημα. Να προγραμματίσουμε δηλαδή σε βάθος τριετίας. Μέχρι τότε θα ισχύουν οι Πανελλήνιες με τη σημερινή τους μορφή».
Οσον αφορά τα ΑΕΙ – ΤΕΙ είπε: «Ο Ενιαίος Χώρος της Ανώτατης Εκπαίδευσης είναι το άλλο μεγάλο πεδίο που αφορά την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Είναι απαραίτητο να υπάρξει ώσμωση ανάμεσα στα Πανεπιστήμια, τα ΤΕΙ και τα ερευνητικά κέντρα, έτσι ώστε να προωθηθεί πιο αποτελεσματικά η παραγωγή γνώσης. Ο μεγάλος στόχος εδώ είναι η διατήρηση και ενίσχυση της αυτονομίας των Πανεπιστημίων και η απρόσκοπτη στήριξη της ερευνητικής και εκπαιδευτικής τους δράσης. Καθοριστικής σημασίας είναι η δημιουργία ενός ευέλικτου ΕΛΚΕ, που, απαλλαγμένος από την υπέρμετρη γραφειοκρατία, θα διαχειρίζεται αποτελεσματικά τα ερευνητικά κονδύλια και θα υποστηρίζει μέλη ΔΕΠ και νέους ερευνητές στην απορρόφηση των ερευνητικών κονδυλίων».
Και κατέληξε: «Η μεγάλη πρόκληση που αντιμετωπίζει το Υπουργείο Παιδείας είναι να θωρακίσει τόσο τους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων όσο και τους νέους και τις νέες της χώρας, τους μαθητές και τις μαθήτριες, τις φοιτήτριες και τους φοιτητές. Το όραμά μας παραμένει μια παιδεία που εμπνέεται από τις δημοκρατικές και ανθρωπιστικές αξίες. Στόχος μας είναι να φτιάξουμε μια κοινωνία συμπερίληψης και όχι μια κοινωνία αποκλεισμού. Πρόκειται για αξίες και κοινωνικές στάσεις που μπορούν και πρέπει να διδάσκονται. Υπάρχει, άλλωστε, το παράδειγμα εξαιρετικών πρωτοβουλιών που υλοποιούν πολλοί εκπαιδευτικοί και μάλιστα αφιλοκερδώς. Το υπουργείο πρέπει να ενισχύσει τέτοιες πρωτοβουλίες, να στηρίξει δράσεις που μετατρέπουν τα σχολεία, τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ από χώρους μετάδοσης γνώσης σε κοινότητες που διαμορφώνουν δημιουργικούς και υπεύθυνους πολίτες. Και τότε θα μπορέσουμε εκ νέου, στο πρόσωπο κάθε εκπαιδευτικού, να δούμε ξανά τον κοινωνικό λειτουργό».
