Η Naomi Oreskes διδάσκει ιστορία της επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν τη γεωφυσική, την υπερθέρμανση του πλανήτη και την ιστορία των επιστημών. O Erik M. Conway είναι ιστορικός της επιστήμης και της τεχνολογίας στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας. Έχει δημοσιεύσει πλήθος άρθρων για τη διασύνδεση της επιστήμης και της τεχνολογίας. Μαζί γράψαν το βιβλίο «Η κατάρρευση του δυτικού πολιτισμού – Μια εικόνα από το μέλλον», το οποίο κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Οκτώ σε μετάφραση Γιώργου Λαμπράκου.
Αντίθετα, ενδεχομένως, απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς διαβάζοντας το βιογραφικό των δύο συγγραφέων, δεν πρόκειται για μια αμιγώς επιστημονική εργασία, για ένα θεωρητικό βιβλίο, αλλά για ένα έργο μυθοπλασίας, που θα μπορούσε να ενταχθεί στην επιστημονική φαντασία. Θα μπορούσε κανείς να το ονομάσει και επιστημονική μυθοπλασία. Ή και «πιθανή μελλοντική ιστορία», καθώς στο βιβλίο ένας κινέζος ιστορικός του μέλλοντος προσπαθεί να κατανοήσει πώς ο 21ος αιώνας απέτυχε να αποτρέψει την καταστροφή παρότι γνώριζε πλήρως τις δραματικές επιπτώσεις των οικονομικών πολιτικών του.
Η Oreskes κι ο Conway χρησιμοποιούν τη δυστοπική φόρμα, προκειμένου να μιλήσουν για αυτά που επιστημονικές μελέτες (κι όχι κάποια αυθαίρετη προβολή στο μέλλον ή η νοσηρή συγγραφική φαντασία) δείχνουν ότι συμβαίνουν σήμερα: την κλιματική αλλαγή, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, το λιώσιμο των πάγων, την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
Οπως η Oreskes δήλωσε συνέντευξή της στους New York Times, ως ιστορικοί επιστήμονες, η ίδια και ο συνάδελφός της ασχολούνται με το παρελθόν. Ετσι, τούς γεννήθηκε η απορία για το πώς ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει τις αποφάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο σήμερα, όπου σύμφωνα με την αφήγηση του βιβλίου οι δυνάμεις που αμφισβητούν την ύπαρξη της κλιματικής αλλαγής έχουν υπερισχύσει.
Βρισκόμαστε στα 2393 και ο κόσμος είναι σχεδόν αγνώριστος. Οι προειδοποιήσεις για την κλιματική αλλαγή αγνοούνταν επί δεκαετίες, γεγονός που οδήγησε σε υψηλές θερμοκρασίες, άνοδο της στάθμης της θάλασσας, εκτεταμένη ξηρασία και, τέλος, στην καταστροφή που είναι πλέον γνωστή ως η Μεγάλη Κατάρρευση του 2093, κατά την οποία η αποσύνθεση του στρώματος πάγου της Ανταρκτικής προκάλεσε τη μαζική μετανάστευση και την πλήρη αναδιοργάνωση της παγκόσμιας τάξης. Τριακόσια χρόνια μετά την κατάρρευση, ένας κινέζος ιστορικός του μέλλοντος εξιστορεί το πώς οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ των λεγόμενων προηγμένων βιομηχανικών κοινωνιών απέτυχαν να αντιδράσουν, προκαλώντας έτσι την κατάρρευση, αλλά και το πώς η ανθρωπότητα μπορεί να προλάβει αυτές τις δυσοίωνες προβλέψεις.
Η Ναόμι Ορέσκις και ο Έρικ Μ. Κόνγουεϊ, δραματοποιώντας με πρωτότυπο τρόπο την επιστήμη, επαναβεβαιώνουν την αποτυχία της αγοράς και τη σημασία της επιστήμης, ενώ αποκαλύπτουν τα ιδιοτελή συμφέροντα του αποκαλούμενου συμπλέγματος της καύσης άνθρακα, καθώς και τον τρόπο που καθόρισαν αυτά τις πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις, υποτιμώντας συστηματικά τα επιστημονικά ευρήματα.
* Στη φωτογραφία, λεπτομέρεια απ’ το εξώφυλλο της αμερικανικής έκδοσης του βιβλίου