«Ο πόνος και η απώλεια υπάρχουν στη ζωή κάθε ανθρώπου και φυσικά και στη δική μου. Θα έλεγα ότι είναι αρχέγονα στοιχεία. Κάποια ποιήματα ξεκίνησαν από προσωπικά βιώματα, στην πορεία της γραφής πήγαν αλλού, κάποια από βιώματα άλλων που με επηρέασαν» λέει στο dailythess η ποιήτρια- εκπαιδευτικός, Μαρία Τζώγα με αφορμή της παρουσίασης της πρώτης ποιητικής συλλογής της «Αδέσποτα Ουράνιος», που θα λάβει χώρα το Σάββατο 18 Μαΐου στο Καφέ-Θέατρο.
Συνέντευξη στη Θεονύμφη Γαΐτανάκη
Τα υπαρξιακά ζητήματα είναι στην ουσία τους κοινωνικά για την ίδια, που επιχειρεί να μας μιλήσει για την κοινωνία μέσα από τον άνθρωπο, τον έρωτα, τα πάθη του, τον πόνο και την απώλεια. Οι στίχοι της εγείρουν το φαντασιακό μας άλλοτε με εικόνες μέγιστης ελευθερίας και άλλοτε με σκληρές εικόνες συμβολικού ρεαλισμού.
Στα ποιήματά σας διακρίνεται κάποιου είδους εξιδανίκευση. Ποια είναι η σχέση αυτής της λειτουργίας με τον τίτλο της συλλογής «Αδέσποτα Ουράνιος»;
Νομίζω ότι δίνω μια φαντασιακή οπτική σε αρκετά πράγματα που είναι μέρος της εξιδανίκευσης. Το φαντασιακό εξάλλου θεωρώ ότι είναι σημαντικό στη ζωή των ανθρώπων. Ο τίτλος δίνει αυτή την οπτική. Στη λέξη ‘ουράνιος’ εμπεριέχεται η αίσθηση της μέγιστης ελευθερίας που μαζί με το επίρρημα ‘αδέσποτα’ με ταξιδεύει χωρίς όρια και δεσμά.
Η ποίησή σας αφορά κυρίως την αναζήτηση υπαρξιακών ζητημάτων με έντονο το στίγμα του έρωτα. Θέλετε ωστόσο να περάσετε και κάποια κοινωνικά μηνύματα;
Νομίζω ότι τα υπαρξιακά ζητήματα και ο έρωτας είναι κοινωνικά θέματα. Οι σκέψεις και τα βιώματά μας γύρω από αυτά καθορίζουν τη ζωή μας. Με αυτή την έννοια συμμετέχουμε όλοι σε όλα ανάλογα με την ευαισθησία και τον ψυχισμό μας.
Ο Μίλτος Σαχτούρης αναφέρεται στην πρώτη σελίδα της συλλογής σας. Υπάρχει κάποια σύνδεση μεταξύ των στίχων σας και εκείνων του μεγάλου ποιητή;
Δεν θα τολμούσα να συνδέσω τους στίχους μου με τον μεγάλο ποιητή Μίλτο Σαχτούρη πλην της λέξης ‘ουρανός’. Ο Σαχτούρης είναι από τους αγαπημένους μου ποιητές και αναφέρεται συχνά στη σχέση γης και ουρανού. Ο στίχος του αυτός με αντιπροσωπεύει εσωτερικά. Τον αγαπώ αυτόν τον στίχο. Και πολλούς άλλους βέβαια στην ποίησή του.
Τα μοτίβα της απώλειας και του πόνου θα έλεγε κανείς πως κυριαρχούν. Θα μπορούσαμε λοιπόν να υποθέσουμε ότι οι λέξεις ενσαρκώνουν βαθιά προσωπικές στιγμές, που επιθυμείτε να καταθέσετε στο κοινό;
Ο πόνος και η απώλεια υπάρχουν στη ζωή κάθε ανθρώπου και φυσικά και στη δική μου. Θα έλεγα ότι είναι αρχέγονα στοιχεία. Κάποια ποιήματα ξεκίνησαν από προσωπικά βιώματα, στην πορεία της γραφής πήγαν αλλού, κάποια από βιώματα άλλων που με επηρέασαν. Σε κάθε περίπτωση τα καταθέτω για να τα μοιραστώ. Αν το καταφέρω, θα είναι μεγάλη χαρά.
Σε ένα στίχο σας λέτε πως η Πανσέληνος είναι μία αλήθεια από μόνη της. Τι συμβολίζει για σας αλήθεια;
Δεν είμαι σίγουρη αν μπορώ να απαντήσω αντικειμενικά…Τι θα μπορούσε να προσθέσει κανείς σε μια Πανσέληνο, σκέφτομαι. Η Πανσέληνος είναι πληρότητα, συμβολίζει την ομορφιά της ζωής, τον έρωτα και τα όνειρα που βγαίνουν αληθινά.
Τι πυροδοτεί την έμπνευσή σας και πόσο χρόνο χρειάζεστε για να ολοκληρώσετε ένα ποίημα; Θέλω να πω είναι μία έμπνευση της στιγμής ή κάτι που σιγοκαίει μέσα στο χρόνο για να γίνει λέξεις και σύμβολα;
Μια βιωμένη χαρά ή λύπη μπορεί να γίνει λόγος. Οι επιθυμίες και τα όνειρα επίσης. Ακόμη, εικόνες που είχα από παλιά ή συναντώ γύρω μου. Βάζεις κάποια πράγματα στη θέση τους ή αφαιρείς άλλα από τη θέση που τα είχες. Άλλοτε βγαίνουν αβίαστα και άλλοτε κρατούν πολύ χρόνο για να γίνουν λέξεις. Ο χρόνος της δημιουργίας δεν είναι συμβατικός για μένα…
Η Μαρία Τζώγα γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Η ποιητική συλλογή «Αδέσποτα Ουράνιος» είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή.
