Ακόμα θυμάμαι τα λόγια του νεαρού τότε και προέδρου του ΣΥΝ, Αλέξη Τσίπρα, που ζητούσε τον εκδημοκρατισμό των σωμάτων ασφαλείας, που μιλούσε για μια αστυνομία που θα υποτάσσεται στις δημοκρατικές αρχές και θα έχει το κοινωνικό ρόλο που της αναλογεί, προστατεύοντας και όχι καταστέλλοντας τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών, για εκπαίδευση των αστυνομικών πάνω στη χρήση μη βίαιων μέτρων, για εφαρμογή της διεθνούς νομοθεσίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ακόμα και για την κατάργηση των ΜΑΤ.
Λίγα χρόνια αργότερα, την προεκλογική περίοδο του 2015, μιλώντας ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και εν δυνάμει πρωθυπουργός, πρόσεχε περισσότερο τα λόγια του, τονίζοντας πάλι, ωστόσο, την ανάγκη για μια συνολική μεταρρύθμιση στον τομέα της αστυνομίας. Επιθυμία του κόμματος του έλεγε είναι να υπάρχει καλύτερη αστυνόμευση και όχι αστυνομοκρατία, διευκρινίζοντας ό,τι πρόθεση τους είναι όχι να αφοπλίσουν την αστυνομία, αλλά να αφοπλίσουν όσους έρχονται σε επαφή με διαδηλωτές.
Σήμερα, λοιπόν, αφού δεν έχει γίνει τίποτα από τα παραπάνω και μετά τη γενική κατακραυγή για τη χρήση δακρυγόνων σε πορεία (!!!) συνταξιούχων -το οποίο έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά γεγονότων αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας- δόθηκε απλώς εντολή να απαγορευτεί η χρήση δακρυγόνων σε διαδηλώσεις εργαζομένων και συνταξιούχων. Τίποτα άλλο.
Ήρθε, μάλλον, ο καιρός κάποιος να το πάρει από την αρχή.
Φιλομήλα Δημολαϊδου
