Νέα εξέλιξη στη συζήτηση για την ύπαρξη ή μη «γκέι» γονιδίων δίνει η ανακάλυψη για πρώτη φορά δύο γονιδίων που είναι συχνότερα στους γκέι και φαίνεται να επηρεάζουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό των αγοριών, αυξάνοντας την πιθανότητα ομοφυλοφιλίας. Την ανακάλυψη έκαναν επιστήμονες στο πλαίσιο της μεγαλύτερης μέχρι σήμερα μελέτης πάνω στο γενετικό υπόβαθρο του σεξουαλικού προσανατολισμού.
Οι ερευνητές από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και την Αυστραλία ανέλυσαν το πλήρες γονιδίωμα 1.077 ομοφυλόφιλων ανδρών και το συνέκριναν με τα γονιδιώματα 1.231 ετεροφυλόφιλων. Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον Αλαν Σάντερς του Πανεπιστημίου Νορθ Σόουρ του Ιλινόις, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Scientific Reports».
Με αυτόν τον τρόπο, ανακαλύφθηκαν δύο γονίδια, το TSHR στο χρωμόσωμα 14 και το SLITRK6 στο χρωμόσωμα 13, τα οποία εμφανίζονται συχνότερα στο DNA των «γκέι». Η ανακάλυψη φαίνεται να επιβεβαιώνει ότι, εν μέρει τουλάχιστον, η ομοφυλοφιλία έχει και βιολογική βάση, κάτι που μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει ομόφωνα αποδεκτό.
Το δεύτερο από τα δύο γονίδια παίζει σημαντικό ρόλο στην νευροανάπτυξη του εγκεφάλου και είναι ιδιαίτερα ενεργό στην περιοχή του υποθαλάμου, όπου παράγονται οι ορμόνες που ελέγχουν τις σεξουαλικές ορμές. Προηγούμενη μελέτη από το 1991 έχει δείξει ότι ορισμένα τμήματα του υποθαλάμου είναι έως 34% μεγαλύτερα στους «γκέι».
Το άλλο γονίδιο, το TSHR, εμπλέκεται στη λειτουργία του θυρεοειδούς και επίσης επιδρά στον εγκέφαλο μέσω μιας πρωτεΐνης που ενεργοποιεί τον εν λόγω αδένα. Προηγούμενες μελέτες έχουν δώσει ενδείξεις ότι και ο θυρεοειδής εμπλέκεται στο σεξουαλικό προσανατολισμό.
Οι ερευνητές τόνισαν ότι η ανακάλυψή τους δεν δίνει μεν οριστική απάντηση στο ερώτημα αν η ομοφυλοφιλία στους ανθρώπους έχει βιολογική βάση, όμως παρέχει πρόσθετες ενδείξεις ότι αυτό όντως συμβαίνει. Προηγούμενες έρευνες που είχαν εστιάσει στο οικογενειακό ιστορικό και σε διδύμους, συμπέραναν ότι η κληρονομικότητα παίζει κάποιο ρόλο στον σεξουαλικό προσανατολισμό. Αλλες μελέτες είχαν βρει κάποιες διαφορές στα χρωμοσώματα 8 και Χ μεταξύ «γκέι» και «στρέιτ».
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι το δείγμα γονιδιωμάτων που μελέτησαν, είναι μικρό για να εξαχθούν οριστικά συμπεράσματα, γι’ αυτό ανάλογες μεγαλύτερες μελέτες πρέπει να ακολουθήσουν. Επίσης υπογράμμισαν ότι δεν θα γίνουν «γκέι» όλοι οι άνδρες που έχουν στο γενετικό τους υλικό τα εν λόγω δύο γονίδια, καθώς, σύμφωνα με τον Σάντερς, παίζουν ρόλο και άλλοι παράγοντες, ιδίως το περιβάλλον.
Ο αμερικανός γενετιστής, σύμφωνα με το «New Scientist», εκτιμά ότι «πιθανώς εμπλέκονται πολλαπλά γονίδια, που το καθένα έχει σχετικά μικρή επίδραση. Υπάρχουν σίγουρα άνδρες που έχουν τη γονιδιακή παραλλαγή η οποία αυξάνει την πιθανότητα να γίνουν γκέι, αλλά δεν θα γίνουν».
Αν από κοινού πολλά γονίδια, το περιβάλλον και άλλοι παράγοντες παίζουν ρόλο στον σεξουαλικό προσανατολισμό, τότε αυτό μπορεί να εξηγεί γιατί μερικοί άνθρωποι γίνονται αμφισεξουαλικοί ή θεωρούν το σεξουαλικό προσανατολισμό τους ως ένα ευρύ φάσμα και όχι ως κάτι «παγιωμένο».
ΑΠΕ
